Եւ եղեն սահմանք ցեզի որդւոցն մանասէի. զի նա́ էր անդրանիկ յովսեփայ, մաքիրա́յ անդրանկանն մանասէի հօր գաղաադու, քանզի այր պատերազմօ́ղ էր, գաղաադայինն ՛ի բասանաստան։
Եւ եղեւ այլոց որդւոցն մանասէի, ըստ տոհմից իւրեանց, որդւոցն աքիեզերայ, եւ որդւոցն քեղկեայ, եւ որդւոցն երիէղեայ, եւ որդւոցն եքէմայ, եւ որդւոցն սեմիրայեայ, եւ որդւոցն ոփերայ։ Սոքա́ են որդիք մանասէի որդւոյ յովսեփայ արո́ւք ըստ տոհմից իւրեանց։
Եւ սաղպաադայ որդւոյ ոփերայ, որդւոյ գաղաադու, որդւոյ մաքիրայ, որդւոյ մանասէի, ո́չ գոյին ն(ո)ր(ա) ուստերք, այլ դստերք։ Եւ ա́յս են անուանք դստերաց սաղպաադայ. մաաղա, եւ նուա, եւ էգղա, եւ մեղքա, եւ թերսա։
Կացին առաջի եղիազարու քահանայի, եւ առաջի յեսուայ որդւոյ նաւեայ, եւ առաջի իշխանացն՝ եւ ասեն։ Ա(ստուա)ծ պատուիրեաց ՛ի ձեռն մովսիսի տա́լ մեզ ժառանգու(թ)ի(ւն) ՛ի մէջ եղբարց մերոց. եւ տուա́ւ ն(ո)ց(ա) ժառանգու(թ)ի(ւն) հրամանաւ տ(եառ)ն ՛ի մէջ եղբարց հօր իւրեանց։
Եւ ել վիճակ մանասէի դաշտն ղաբեկայ, եւ գաղաադի, եւ բասանա, որ է յա́յնկոյս յորդանանու։
Զի դստերք որդւոց մանասէի ժառանգեցին վիճակ ՛ի մէջ եղբարց իւրեանց. եւ երկիրն գաղաադու եղեւ որդւոցն մանասէի մնացելոցն։
Եւ եղեն սահմանք որդւոցն մանասէի, յասերմաքովթայ, որ է հանդէպ սեքեմայ, եւ երթան սահմանքն ցյամին, եւ ցասեբ՝ եւ յաղբեւրն թափթովթայ. մանասէի եղիցի երկիր թափթովթայ։
եւ թափթովթա ՛ի սահմանս մանասէի որդւոցն եփրեմայ։
եւ իջանեն սահմանքն ՛ի ձորն կանայի ընդ հարաւակողմն հանդէպ ձորոյն յայիրայ. եւ բեւեկին եփրեմայ ՛ի մէջ քաղաքին մանասէի։ Եւ սահմանք մանասէի ը(նդ) հիւսւսի ցհեղեղատն։ եւ եղիցին ն(ո)ր(ա) ելք ծովն,
՛ի հարաւակողմն կուսէ եփրեմայ, եւ ՛ի հիւսւսոյ մանասէի. եւ եղիցի ծո́վն սհաման ն(ո)ց(ա)։ եւ յասեր յա́ր՝ իցեն ՛ի հիւսւսոյ կողմանէ. եւ յիսաքար՝ յարեւելից կողմանէ։
եւ եղիցի մանասէ ընդ իսաքա́ր եւ ընդ ասեր։ Բաթսան, եւ աւանք ն(ո)ց(ա). եւ ամբղան եւ դստերք նորա. բնակիչք ենդովրայ, եւ աւանք ն(ո)ր(ա). եւ բնակիչք մակեդդովայ, եւ աւանք ն(ո)ր(ա). եւ բնակիչք տանաքայ, եւ աւանք ն(ո)ր(ա). եւ երրորդ նափեթայ, եւ աւանք ն(ո)ր(ա)։
Եւ ո́չ կարացին որդիք մանասէի սատակել զքաղաքսն զայնոսիկ։ եւ սկսաւ քանանացին բնակել յերկրին յայնմիկ։
Եւ եղեւ իբրեւ յաղթահարեցին որդիքն ի(սրաէ)լի, արարին զքանանացին հնազա́նդս. բայց սատակելով ո́չ սատակեցին զն(ո)ս(ա)։
Ընդդէ́մ դարձան որդիք յովսեփայ յեսուայ՝ եւ ասեն. ընդէ՞ր ժառանգեցուցեր մեզ մի ժառանգութի(ւն) եւ մի վիճակ. եւ ես ժողովուրդ բազո́ւմ եմ. եւ ա(ստուա)ծ օրհնեա́ց զիս։
Ասէ ցնոսա յեսու. եթէ ժողովուրդ բազո́ւմ ես դու, ե́լ յանտառն՝ եւ սրբեա́ դու քեզ զերկիրն, զփերեզացիսն եւ զռափայինսն։ եթէ նե՞ղ իցէ քեզ լեառնդ եփրեմի։
Եւ ասեն որդիքն յովսեփայ, չէ́ մեզ բաւական լեառնն եփրեմայ։ եւ անդ ընտիր ընտի́րք երիվարաց, եւ զէ́ն ա(մենայ)ն քանանացւոցն բնակելոյ յերկիր ընդիս. ՛ի բեթսան եւ յաւանս ն(ո)ր(ա), եւ ՛ի ձօրն յեզրայեղի։
եւ խօսեցաւ յեսու ընդ որդիւսն յովսեփայ, ընդ եփրեմի եւ ընդ մանասէի՝ եւ ասէ. թէ ժողովուրդ բազո́ւմ ես դու, եւ զօրու(թ)ի(ւն) բազո́ւմ ունիս. մի́ լիցի քեզ մի վիճակ.
անտա́ռն եղիցի քեզ, զի անտա́ռ է եւ սրբեսցես զնա. եւ եղիցին քե́զ ելք ն(ո)ր(ա) յորժամ սատակեսցես զքանանացին։ զի թէպէտ եւ երիվարք ընտի́րք իցեն ն(ո)ր(ա), եւ զօրագո́յն քան զքեզ իցէ, դո́ւ յաղթահարեսցես զնա։
