Եւ եղեւ յետ աւուրց, յաւուրս հնձո́ց ցորենոյ, ա́յց արար սամփսոն կնոջ իւրում, ածեալ ուլ մի յայծեաց. եւ ասէ՝ մտից առ կին իմ ՛ի սենեակ։ եւ ո́չ եթող զնա հայրն ն(ո)ր(ա) մտանել առ նա։
Եւ ասէ հայրն ն(ո)ր(ա). ասելով ասացի՝ թէ ատեցե́ր զնա, եւ ետու զնա ընկերի քում. ո՞չ աւանիկ քոյր նորա կրտսեր լաւագո́յն է քան զնա. եղիցի սա́ քեզ փոխանակ նորա։
Եւ ասէ սամփսոն. անպա́րտ եմ ես միանգամայն յայլազգեացդ. եթէ արարից ես ը(նդ) դոսա չառու(թ)ի(ւն)։
Եւ գնաց սամփսոն, եւ կալաւ երեքհարիւր աղուէս. եւ ա́ռ ջահս, եւ կապեա́ց զն(ո)ս(ա) ընդ միմեանս ձետ ը(նդ) ձետ, եւ եդ զջահսն ՛ի մէջ երկո́ւց ձետո́ցն, եւ կապեա́ց ՛ի միջոցին զջահսն։
եւ ելոյց հո́ւր ՛ի ջահսն, եւ արձակեա́ց յոճ այլազգեացն. եւ այրեաց զաւրանն, եւ զյառաջագոյն հնձեալսն՝ ՛ի բարդից մինչեւ ցկանգնաւո́րն, եւ մինչեւ ցայգիս եւ ձիթենիս։
Եւ ասեն այլազգիքն, ո՞ արար զայս։ եւ ասեն՝ սամփսոն փեսայ թամնացւոյն. զի եհան զկին ն(ո)ր(ա)՝ եւ ետ ընկերի́ ն(ո)ր(ա)։ եւ ելին այլազգիքն եւ այրեցին զտուն հօր ն(ո)ր(ա), եւ զկինն եւ զհայր ն(ո)ր(ա) հրով։
Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) սամփսոն. եթէ գո́յն չափ եւս առնիցէք սակայն ո́չ հաճեցայց. այլ զվրէժ իմ յիւրաքանչի́ւր ումեքէ ՛ի ձէնջ խնդրեցից։
եւ եհար զն(ո)ս(ա) ՛ի սրաւնից մինչեւ ցերանս հարուածս մեծամեծս։ Եւ էջ բնակեցաւ առ հեղեղատաւն յայրին ետամայ։
եւ ելին այլազգիքն, եւ բանակեցան զյուդայիւ, եւ անկա́ն զեղքեաւ։
Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) այր յուդայ. ընդէ՞ր ելէք ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ։ եւ ասեն այլազգիքն. կապե́լ զսամփսոն ելաք, եւ առնե́լ ընդ նա զորօրինակ արա́ր ընդ մեզ։
Եւ իջին երեք հազարք ՛ի յուդայ ՛ի ծակ վիմին ետեմեայ. եւ ասեն ցսամփսոն. ո՞չ գիտես զի իշխեն մեզ այլազգիքն, եւ ընդէ՞ր արարեր զայն ը(նդ) մեզ։ Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) սամփսոն. որպէս արարին ընդիս, նո́յնպէս արարի́ ընդ նոսա։
Եւ ասեն ցնա. կապե́լ զքեզ իջաք, եւ մատնել ՛ի ձեռս այլազգեացն։ եւ ասէ ցնոսա սամփսոն. երդուարո́ւք ինձ դո́ւք՝ չսպանանել զիս եւ տո́ւք զիս ն(ո)ց(ա). եւ դուք մի́ երբէք պատահիցէք ինձ։
Եւ երդուա́ն նմա՝ եւ ասեն, ո́չ. այլ կապելով կապեսցո́ւք զքեզ, եւ տացուք ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա). բայց մահու ո́չ սպանցուք զքեզ։ Եւ կապեցին զնա երեք կարովք նորովք, եւ հանին զնա ՛ի վիմէն.
եւ եկին մինչեւ ցծնօտն. եւ այլազգիքն աղաղակեցին եւ ընթացան ընդդէ́մ ն(ո)ր(ա)։ Եւ յաջողեցաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) հոգի տ(եառ)ն. եւ եղեն կարքն ՛ի բազուկս ն(ո)ր(ա) իբրեւ զխծո́ւծ՝ յորժամ ՛ի հո́ւր հոտոտիցի, եւ հալեցան կապանքն ՛ի բազկաց ն(ո)ր(ա)։
Եւ եգի́տ ծնօտ մի իշոյ ընկեցեալ. ձգեա́ց զձեռն իւր եւ առ զնա. եւ եհա́ր նովաւ հազա́ր այր։
Եւ ասէ սամփսոն. ծնօտի́ւ իշոյ ջնջելով ջնջեցի́ց զն(ո)ս(ա), զի ծնօտիւ իշոյ կոտորեցի հազա́ր այր։
Եւ եղեւ իբրեւ կատարեաց զխօսելն, ընկէ́ց զծնօտն ՛ի ձեռանէ իւրմէ. եւ կոչեաց զտեղին կոտորած ծնօտի։
Եւ ծարաւեցաւ յոյժ, եւ աղաղակեաց առ տ(է)ր՝ եւ ասէ. դո́ւ յաջողեցեր ձեռամբ ծառայի́ քոյ զփրկու(թ)ի(ւն)ս զայս մեծ. եւ արդ մեռանիցի́մ ՛ի ծարաւոյ, եւ անկանիցի՞մ ՛ի ձեռս անթլփատից։
Եւ եբա́ց տ(է)ր զծա́կ ծնօտին, եւ ե́լ ՛ի նմանէ ջուր, եւ արբ. եւ դարձաւ ոգի իւր առ ինքն եւ զովացաւ։ վ(ա)ս(ն) այնորիկ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) աղբեւր անուանեալ ծնօտի մինչեւ ցայսօր։
Եւ դատեաց զի(սրա)էլ յաւուրս այլազգեացն ա́մս քսան։
