Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ սանաբաղատ, եթէ շինե́մք զպարիսպն, եւ կանգնեմք զաշտարակս նորա, չա́ր թուեցաւ առաջի ն(ո)ր(ա)՝ եւ զայրացեալ ուժգին ծա́ղր առնէր զհրէաստան։
եւ ասէր առաջի եղբարց իւրոց. ա՞յս է զօրու(թ)ի(ւն) ձեր՝ ո́վ սամարացիք, եւ զիա՞րդ հրէայք շինեն եւ ամրացուցանեն զքաղաքս իւրեանց։
Եւ տուբիա աման ՛ի տե́ս եկեալ առ ն(ո)ս(ա) ասէր, մի́ կարիցեն շինել. եւ զոհել զոհս, եւ կամ ուտել զնուէրսն ՛ի տեղւոջ իւրեանց. եւ ո՞չ ելանեն այժմ աղուեսք, եւ քակեն զքարինս պարսպաց ն(ո)ր(ա)։ Եւ ասեմք մեք.
լո́ւր մեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր, զի եղաք մեք յարհամարհանս եւ ՛ի թշնամանս, եւ դարձո́ զնախատինս ն(ո)ց(ա) ՛ի գլուխս իւրեանց. եւ տո́ւր զն(ո)ս(ա) ՛ի թշնամանս առաջի գերչաց ն(ո)ց(ա)։
եւ մի́ ծածկեսցին անօրէնութի(ւն)ք ն(ո)ց(ա)։
Եւ եղեւ իբրեւ լուան սանաբաղատ եւ տուբիա, արաբացիք եւ ամոնացիք՝ թէ աջողեցաւ շինուած պարսպին ե(րուսաղէ)մի. եւ սկսաք իւրաքանչիւր տեղեացն զգործն երեւեցուցանել, թուեցաւ չա́ր առաջի ն(ո)ց(ա).
եւ ժողովեցան ամենեքեան ՛ի միասին, գա́լ եւ պատերազմել ը(նդ) ե(րուսաղէ)մի։
Եւ կացաք յաղօթս առ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր, եւ կացուցաք պահանորդս ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր ՛ի տուէ եւ ՛ի գիշերի առ ՛ի յերեսաց թշնամեացն։
Եւ ասեն արք հրեաստանի. ո́չ բաւեմք այսպիսի՝ պատերազմել եւ շինե́լ միանգամայն. այլ ոմանք կա́զմ կացցեն զինու, եւ ոմանք շինեսցեն։
եւ ասեն որք զմեզ նեղէին. ո́չ տամք ն(ո)ց(ա) գիտել՝ եւ ո́չ տեսանել. մինչեւ յիւրաքանչիւր տեղեաց յարուցեալ եկեսցուք ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա) եւ սպանցուք զն(ո)ս(ա), եւ խափանեսցուք զգործս ն(ո)ց(ա)։
Եւ եղեւ իբրեւ եկին հրէայքն որ բնակեալէին ՛ի տեղիս տեղիս, եւ ասացին ցմեզ, եթէ ելանեն յանկարծակի յա(մենայ)ն տեղեաց ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր.
եւ կացուցի ՛ի խոնարհագոյն տեղիսն յետոյ պարսպին ը(նդ) յարկօքն ա́րս հանդերձ զինու եւ գեղարդեամբ եւ աղեղամբ իւրեանց։
Եւ ի́մ յարուցեալ ասեմ ցարսն որ կա́զմ պատրաստեալ կային, եւ ցզօրագլուխս ն(ո)ց(ա)՝ եւ ցա́յնս որ տեղեաց տեղեաց պահապանքն էին մի́ երկնչիք յերեսաց ն(ո)ց(ա), յիշեցէ́ք զա(ստուա)ծ մեր զմե́ծ եւ զահարկու, եւ պատերազմեցարո́ւք վ(ա)ս(ն) եղբարց ձերոց, եւ վ(ա)ս(ն) կանանց եւ որդւոց եւ դստերաց եւ տանց ձերոց։
Եւ եղեւ յորժամ լուան թշնամիքն մեր եթէ իմացա́ք եւ կազմեալ պատրաստեցաք. ցրուեաց ա(ստուա)ծ զխորհուրդս ն(ո)ց(ա), եւ մեք ամենեքեան դարձաք ՛ի շինել զպարիսպն՝ ա́յր յիւրաքանչիւր գործ իւր։
Եւ եղեւ յօրէ յայնմանէ. կէսքն կարգեալ լինէին ՛ի գործն, եւ կէսքն զինեալ ընդդէմ թշնամեացն. եւ գեղարդն եւ ասպար եւ աղեղն ՛ի ձեռին իւրեանց, եւ կա́յր պատրաստ այր իւրաքանչիւր յետոյ եղբօր իւրում
որ շինէր զպարիսպն։ եւ է́ր ժամ զի օգնէր եղբօր իւրում կրելով զզէնն ՛ի ձեռին իւրում, եւ միւսով ձեռամբն տայր ցեղբայր իւր զխիճն՝ կամ զտաղախ։
եւ որք շինէինն՝ ունէր այր զսուսեր իւր ը(նդ) մէջ իւր, եւ զմիասայրի ՛ի վ(ե)ր(այ) բարձի իւրոյ. եւ այնպէս շինէին զպարիսպն ե(րուսաղէ)մի։ եւ որ հարկանէր զփողն եղջերեայ՝ կա́յր մօտ առ ն(ո)ս(ա)։
Եւ ասե́մ ցայնս որք կային զինեալ եւ պատրաստեալ, եւ ցիշխանս ն(ո)ց(ա). գործս մե́ծ եւ ընդարձա́կ է, եւ մեք ցրուեալ եմք ՛ի շինուած պարսպիս, եւ հեռի́ եմք ՛ի միմեանց այր յեղբօրէ իւրմէ։
արդ կացուսցուք ՛ի տեղիս տեղիս զարսն որ հարկանեն զփողսն. եւ յորժամ լսէ ոք ձայն եղջեր փողոյն, ա́նդր ժողովեսցին ամենեքեան, եւ ա(ստուա)ծ մեր պատերազմեսցի ընդ թշնամիս մեր վ(ա)ս(ն) մեր։
Եւ կէսքն գործէին, եւ կէսքս ունէին զզէնսն պատրա́ստ, ՛ի ծագելոյ առաւօտուն մինչեւ յելանե́լ աստեղն։
Եւ ասեմ ես ցարս ժողովրդեանն, եկեսցուք եւ բնակեսցուք ՛ի մէջ քաղաքիս ե(րուսաղէ)մի, եւ զցայգ պա́հ արկցուք զմեւք շուրջ, եւ զցերեկ գործեսցուք։
եւ կացի́ ես՝ եւ արքն շուրջ զինեւ որ պահէին զիս. եւ ո́չոք ՛ի մէնջ մերկանայր եւ կամ հանէր զզէն իւր յինքենէ։
