Տ(է)ր ո՞ հաւատաց լրոյ մերում, եւ բազուկ տ(եառ)ն ո́ւմ յայտնեցաւ։
Պատմեցաք առաջի ն(ո)ր(ա) իբրեւ զմանուկ, իբրեւ զարմատ ՛ի ծարաւո́ւտ երկրէ։ ո́չ գոյր ն(ո)ր(ա) տեսիլ՝ եւ ո́չ փառք. տեսա́ք մեք զնա՝ եւ ո́չ գոյր ն(ո)ր(ա) տեսիլ՝ եւ ո́չ գեղեցկութի(ւն)։
այլ տեսիլ նորա անա́րգ՝ նուազեալ քան զամ(ենայն) որդւոց մարդկան։ Ա́յր մի ՛ի հարուածս, եւ գիտէ համբերել ցաւոց։ զի դարձուցեալ զերեսս իւր անարգեցաւ. եւ ո́չինչ համարեցաւ։
Նա զմեղս մեր բառնայ՝ եւ վ(ա)ս(ն) մեր չարչարի́. եւ մեք համարեցաք զնա ՛ի ցաւս եւ ՛ի հարուածս եւ ՛ի չարչարանս իբրեւ յա(ստուածո)յ։
Բայց նա վիրաւորեցա́ւ վ(ա)ս(ն) մեղաց մերոց, եւ պատժեցա́ւ վ(ա)ս(ն) մերոց անօրէնու(թ)ե(ան)ց. խրատ խաղաղութե(ան) մերոյ ՛ի նմա, եւ ն(ո)ր(ա) վիրօրքն բժշկեցաք։
Ամենեքեան իբրեւ ոչխարք մոլորեալք. այր ՛ի ճանապարհի իւրում մոլորեցաւ, եւ տ(է)ր մատնեաց զնա առ մեղս մեր։
եւ նա առ վշտին ո́չ բանայ զբերան իւր։ Իբրեւ ոչխա́ր ՛ի սպանդ վարեցաւ. իբրեւ որոջ առաջի կտրչի անմռունչ կայ. այնպէս ո́չ բանայ զբերան իւր։
Առ խոնարհութե(ան) ն(ո)ր(ա) դատաստան ն(ո)ր(ա) բարձաւ. եւ զազգատոհմն նորա ո՞ պատմեսցէ. զի բառնան յերկրէ կեանք ն(ո)ր(ա). յանօրէնութե(ան)ց ժողովրդեան իմոյ ՛ի մա́հ վարեցաւ։
Եւ տաց զչարս փոխանակ գերեզմանի ն(ո)ր(ա). եւ զմեծամեծս փոխանակ մահու ն(ո)ր(ա). զի անօրէնութի(ւն) ո́չ գործեաց, եւ ո́չ գտաւ նենգու(թ)ի(ւն) ՛ի բերան ն(ո)ր(ա)։
եւ տ(է)ր կամի սրբե́լ զնա ՛ի վիրաց անտի։ Եթէ տաջիք զվ(ա)ս(ն) մեղացն, անձինք ձեր տեսցեն զզաւակ երկայնակեաց։ եւ կամի տ(է)ր ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա) բառնալ ՛ի ցաւոց անձին նորա։
ցուցանել նմա լոյս՝ եւ ստեղծուլ իմաստու(թեամ)բ։ արդարացուցանել զարդարն՝ որ մտադեւրն ծառայեաց բազմաց, եւ զմեղս ն(ո)ց(ա) նա́ վերացուսցէ։
Վ(ա)ս(ն) այնորիկ նա́ ժառանգեսցէ զբազումս, եւ զաւար հզօրաց բաշխեսցէ. փոխանակ զի ՛ի մա́հ մատնեցաւ անձն ն(ո)ր(ա), եւ ընդ անօրէնս համարեցաւ։ եւ նա զմեղս բազմաց վերացո́յց՝ եւ վ(ա)ս(ն) անօրէնու(թ)ե(ան)ց ն(ո)ց(ա) մատնեցաւ։
