Զօրացարո́ւք որդիք բենիամինի ՛ի մէջ ե(րուսաղէ)մի. փո́ղ հարէք ՛ի թեկու(թեն)է, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) բեթաքարմայ առէ́ք նշան. զի չարիք կարկառեալ գան ՛ի հիւսւսոյ, եւ բեկումն մե́ծ
եղիցի գեղեցկին եւ փափկացելոյն։ եւ բարձցի́ բարձրու(թ)ի(ւն) քո դուստր սիովնի։
Եկեսցեն ՛ի նա հովիւք եւ խաշինք իւրեանց, եւ կանգնեսցեն շուրջ զնովաւ զխորանս իւրեանց. եւ հովուեսցեն իւրաքանչի́ւր ձեռամբ։
Պատրաստեցարո́ւք ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա) ՛ի պատերազմ. արի́ք եւ ելցուք ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) ՛ի նոջօրէի։ վա́յ մեզ՝ զի տի́ւն կարճատեաց, եւ հասին մեզ ստուերք երեկորւոյ։
Արի́ք եւ ելցուք գիշերի, եւ ապականեսցուք զհիմունս ն(ո)ր(ա)։
զի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր զօրութե(ան)ց. ջարդեցէ́ք զփայտակերտս ն(ո)ր(ա), արկէ́ք ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի զօր. զի նա́ է քաղաք ամենեւին սուտ. բռնութի(ւն) ՛ի մէջ նորա։
Զոր օրինակ ցրտացուցանէ գուբ ջուր իւր, ա́յնպէս եւ նա ցրտացուցանէ զչարիս իւր։ ամպարմտու(թ)ի(ւն)՝ եւ չարութի(ւն) լուիցի ՛ի միջի ն(ո)ր(ա), յանդիման իւր հանապազ։ Ցաւովք եւ տանջանօք
խրատեսցիս ե(րուսաղ)էմ, գուցէ երբէք վերասցի անձն իմ ՛ի քէն. գուցէ երբէք արարից զքեզ անապա́տ երկիր՝ ուր ո́չ ոք երբէք բնակեցաւ։
Զի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր զօրութե(ան)ց. կթեցէ́ք՝ կթեցէ́ք. ճռաքաղ արարէք զմնացորդսդ ի(սրայէ)լի, եւ անդրէն կրկնեսջիք ո(ր)պ(էս) կթօղ յոճ իւր։
Արդ՝ ընդ ո՞ւմ խօսեցայց, եւ ո՞ւմ եդից վկայու(թ)ի(ւն)՝ եւ լուիցէ. ահաւադիկ անթլփատ են ականջք ն(ո)ց(ա), եւ ո́չ կարեն լսել։ ահա բան տ(եառ)ն եղեւ ն(ո)ց(ա) ՛ի նախատինս, եւ ո́չ եւս ախորժեսցեն զնա։
Եւ ես զբարկութի(ւն) իմ լցի եւ արգելի, եւ ո́չ վախճանեցի զն(ո)ս(ա)։ հեղի́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) տղայոց արտաքուստ, եւ ՛ի ժողովս երիտասարդաց ՛ի միասին. զի ա́յր եւ կին առհասարակ ըմբռնեսցին. ծեր՝ հանդերձ կատարելովն աւուրբք ընկրկեսցին։
Եւ ըմբռնեսցին տունք ն(ո)ց(ա) ՛ի ձեռս օտարաց. ա́նդք եւ կանայք ն(ո)ց(ա) ՛ի միասին։ զի ձգեցից զձեռն իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) բնակչաց երկրին այնորիկ՝ ասէ տ(է)ր։
Զի ՛ի փոքունց ն(ո)ց(ա) մինչեւ ցմեծամեծս, ամենեքեան կատարեցին զանօրէնութի(ւն)ս. ՛ի քահանայէ մինչեւ ՛ի սո́ւտ մարգարէ, ամենեքեան արարին ստութի(ւն)։
Եւ բժշկեցին զհարուածս դստեր ժողովրդեան իմոյ ընդ արհամարհանս. եւ ասէին՝ խաղաղութի(ւն), խաղաղութի́(ւն). եւ ո՞ւր է խաղաղութի(ւն)։
Յամօ́թ եղեն զի պակասեցան. եւ ո́չ ո(ր)պ(էս) ամաչեցեալք ամաչեցին, եւ զանարգանս իւրեանց ո́չ առին ՛ի միտ։ վ(ա)ս(ն) այնորիկ անկցին ՛ի կործանումն իւրեանց. եւ ՛ի ժամանակի այցելութե(ան) իւրեանց սատակեսցին, ասէ տ(է)ր։
Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. կացէ́ք ՛ի ճանապարհս եւ դիտեցէ́ք, եւ հարցէ́ք զյաւիտենական շաւղաց տ(եառ)ն. եւ տեսէ́ք ո՞ր է ճանապարհ բարի, եւ գնացէ́ք ընդ նա, եւ գտջիք սրբու(թ)ի(ւն) անձանց ձերոց։ եւ ասացին թէ ո́չ երթիցուք։
կացուցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր դէտս, լուարո́ւք բարբառոյ փողոյն. եւ ասեն, ո́չ լուիցուք։
վասն այնորիկ լուան ազգք, եւ որ հովուէին զհօտս ՛ի ն(ո)ս(ա)։
Լո́ւր երկիր, ահաւադիկ ես ածից ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեանդ այդորիկ չարի́ս, ըստ պտղոյ ապստամբութե(ան) իւրեանց. զի բանից իմոց ո́չ անսացին, եւ զօրէնս իմ մերժեցին։
Ընդէ՞ր է այդ զի բերես ինձ խունկս ՛ի սաբայ, եւ կինամոմոն յերկրէ հեռաստանէ։ ողջակէղքն ձեր՝ չե́ն ընդունելի, եւ զոհք ձեր ինձ ո́չ քաղցրացան։
Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. ահաւադիկ ես տա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեանդ այդորիկ ա́խտ, եւ ախտասցին ՛ի նմին, հարք եւ որդիք ՛ի միասին. դրացին եւ ընկեր իւր կորիցեն։
Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. ահաւադիկ զօր գայ ՛ի հիւսւսոյ, ազգ մեծ. թագաւորք բազումք զարթիցեն ՛ի ծագաց երկրէ,
աղեղնաւորք եւ տիգաւորք. ազգ ժպի́րհ եւ անողորմ. ձայն ն(ո)ր(ա) իբրեւ զձայն ծովու յարուցելոյ. կառօք եւ երիվարօք ճակատեսցի, եւ լաստեսցի իբրեւ զհուր ՛ի պատերազմ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո դուստր սիովնի։
լուաք զլուր ն(ո)ց(ա)՝ եւ լքան ձեռք մեր. նեղութի(ւն)ք կալան զմեզ իբրեւ երկունք ծննդականի։
Մի́ ելանէք յանդս, եւ ընդ ճանապարհս մի գնայք. զի սուր թշնամեաց շուրջ պատեալ է։
Դո́ւստր ժողովրդեան իմոյ քո́ւրձ զգեցի́ր. մոխիր տարածեա́. ա́ռ զսուգ սիրելւոյ, եւ կոծեա́ կոծ ողորմ. զի յանկարծակի եկեսցէ թշուառութի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) քո։
Փորձի́չ ետու զքեզ ժողովրդոց պաշարելոց, եւ գիտասջի́ր ՛ի փորձել ինձ զճանապարհս դոցա։
ամենեքեան անհնազանդք գնան կամակարութ(եամ)բ. իբրեւ զպղինձ եւ զերկաթ՝ ամենեքեան ապականեալք։
Պակասեցի́ն փուքք ՛ի հրոյ. պակասեաց կապար. զո́ւր աշխատի արծաթագործն, եւ նոցա չարիքն ո́չ հալեցան։
արծաթ խոտա́ն կոչեցէք զն(ո)ս(ա), զի խոտեաց զնոսա տ(է)ր։ լուարո́ւք զպատգամս տ(եառ)ն ա(մենայ)ն հրէաստան։
