TITUS
Biblia Mcxetica
Part No. 158
Chapter: 5
Verse: 1
მოუწოდა
მოსე
ყოველსა
მას
ისრაჱლსა
და
ჰრქუა
მათ
:
გესმოდენ
ისრაჱლსა
ყოველი
ესე
სამართალი
და
მშჯავრი
,
რომელთა-ესე
გეტყჳ
თქუენ
ყურთა
თქუენთა
დღესდღე
,
დაისწავეთ
დამარხვად
და
ყოფად
მაგისა
.
Verse: 2
უფალმან
ღმერთმან
თქუენმან
დადვა
თქუენ
თანა
მცნებაჲ
აღთქუმისაჲ
ქორებს
.
Verse: 3
არა
თუ
მამათა
თქუენთა
თანა
დადვა
უფალმან
აღთქუმაჲ
ესე
,
არამედ
თქუენ
თანა
,
თქუენ
,
ეგერა
,
დღეს
ყოველნი
ცოცხალ
ხართ
.
Verse: 4
რამეთუ
პირისპირ
გეტყოდა
თქუენ
უფალი
მთასა
მას
შინა
ცეცხლსა
მას
შორის
.
Verse: 5
და
მე
ვდეგ
შორის
უფლისა
და
თქუენსაცა
მას
ჟამსა
შინა
თხრობად
თქუენ
სიტყუათა
მათ
უფლისათა
,
რამეთუ
შეშინებულ
იყვენით
თქუენ
წინაშე
პირსა
მის
ცეცხლისასა
და
არა
აღხუედით
მთასა
მას
,
რამეთუ
გეტყოდა
თქუენ
უფალი
და
თქუა
:
Verse: 6
მე
ვარ
უფალი
ღმერთი
შენი
,
რომელმან
გამოგიყვანე
შენ
ქუეყანით
ეგჳპტით
სახლისა
მისგან
კირთებისაჲსა
.
Verse: 7
ნუ
იყოფინ
შენდა
სხუაჲ
ღმერთი
ჩემსა
გარეშე
,
არა
იქმნე
თავისა
შენისა
კერპნი
გამოქანდაკებულნი
,
Verse: 8
არცა
მსგავსი
ყოვლისავე
,
რომელ
არს
ცასა
შენა
ზესკნელ
და
არცაღა
,
რომელ
არს
ქუეყანასა
ზედა
ქუესკნელ
და
არცაღა
,
რომელ
არს
წიაღთა
შინა
ქუესკნელსა
ქუეყანასა
.
Verse: 9
არა
თაყუანი-სცე
მათ
,
არცა
ჰმსახურებდე
მათ
,
რამეთუ
მე
ვარ
უფალი
ღმერთი
შენი
,
ღმერთი
მოშურნე
,
რომელმან
მივაგი
ცოდვაჲ
მამათაჲ
შვილთა
სამად
და
ოთხადმდე
ნათესავად
მოძულეთა
მათ
ჩემთა
.
Verse: 10
და
ვყვი
წყალობაჲ
ათასამდე
ნათესავად
მოყუარეთათჳს
სახელისა
ჩემისათა
და
რომელთა
დაიცვნიან
მცნებანი
ჩემნი
.
Verse: 11
ნუ
ჰფუცავ
სახელსა
უფლისა
ღმრთისა
შენისასა
სიცრუვით
,
რამეთუ
არა
განწმიდოს
უფალმან
ღმერთმან
ყოველივე
,
რომელი
-
ფუცვიდეს
სახელსა
მისსა
სიცრუვით
.
Verse: 12
დაიცევ
შენ
დღე
იგი
შაბათისაჲ
,
წმიდა
და
ფუფუნეულ-ჰყო
იგი
,
ვითარცა
გიბრძანა
შენ
უფალმან
ღმერთმან
შენმან
.
Verse: 13
ექუს
დღე
იქმოდი
შენ
ყოველსა
მას
საქმესა
შენსა
.
Verse: 14
რამეთუ
დღე
იგი
მეშვიდე
შაბათი
არს
უფლისა
ღმრთისა
შენისაჲ
,
არა
იქმოდე
შენ
ყოველსავე
საქმესა
შენსა
,
ნუცა
შენ
,
ნუცაღა
ძე
შენი
,
ნუცა
ასული
შენი
,
ნუცა
მონა
შენი
,
ნუცა
მჴევალი
შენი
,
ნუცა
ჴარი
შენი
,
ნუცა
კარაული
შენი
,
ნუცაღა
ყოველივე
საცხოვარი
შენი
,
ნუცა
მწირი
შენი
,
ნუცა
მსხემი
შენი
,
რომელი
შეყოფილ
იყოს
,
და
ჯდეს
შინაგან
ბჭეთა
შენთა
.
Verse: 15
რამეთუ
განისუენოს
მონამან
შენმან
და
მჴევალმან
შენმან
და
საცხოვარმან
შენმან
და
მწირმან
შენმან
,
ვითარცა
შენ
.
მოიჴსენე
შენ
,
რამეთუ
შენცა
დამონებულ
იყავ
ქუეყანასა
მას
ეგჳპტელთასა
და
გამოგიყვანა
შენ
მიერ
უფალმან
ღმერთმან
შენმან
ჴელითა
მტკიცითა
და
მკლავითა
მაღლითა
.
ამისთჳს
გიბრძანა
შენ
უფალმან
ღმერთმან
შენმან
დამარხვად
დღე
იგი
შაბათთაჲ
.
Verse: 16
თავ-უყავ
მამასა
შენსა
და
დედასა
შენსა
,
ვითარცა
გამცნო
შენ
უფალმან
ღმერთმან
შენმან
,
რათა
კეთილი
გეყოს
შენ
და
დღეგრძელ
იყო
შენ
ქუეყანასა
ზედა
,
რომელ-იგი
უფალმან
ღმერთმან
შენმან
მოგცეს
შენ
.
Verse: 17
ნუ
კაც-ჰკლავ
.
Verse: 18
ნუ
იმრუშებ
,
Verse: 19
ნუ
იპარავ
,
Verse: 20
ნუ
სწამებ
წამებასა
ცილსა
მოყუსისა
შენისა
მიმართ
,
Verse: 21
ნუ
გული-გითქუამნ
ცოლსა
მოყუსისა
შენისასა
,
ნუცა
გული-გითქუამნ
სახლსა
მოყუსისა
შენისასა
,
ნუცა
ქუეყანასა
მისსა
,
ნუცა
მონასა
მისსა
,
ნუცა
მჴევალსა
მისსა
,
ნუცაღა
ჴარსა
მისსა
,
ნუცა
კარაულსა
მისსა
,
ნუცა
საცხოვარსა
მისსა
,
ნუცა
ყოველივე
,
რაჲცა
იყოს
მოყუსისა
შენისაჲ
.
Verse: 22
ამათ
სიტყუათა
ეტყოდა
უფალი
ყოველსა
მას
შესაკრებელსა
ისრაჱლისასა
მთასა
მას
შინა
,
შორის
ცეცხლსა
მას
,
და
შორის
ბნელსა
მას
არმურისა
მის
ნისლისა
წყუდიადისასა
,
ჴმითა
მაღლითა
,
და
მერმე
არღარა
შესძინა
სიტყუად
.
და
დაწერა
ესე
ორთა
ფიცართა
ქვისათა
და
მომცა
მე
.
Verse: 23
და
იყო
,
რაჟამს
ისმინეთ
თქუენ
ჴმაჲ
იგი
სიტყუათა
მათ
უფლისათაჲ
შორის
ცეცხლსა
მას
,
რამეთუ
მთაჲ
იგი
აღგზებული
ცეცხლითა
აღატყდებოდა
,
მოხუედით
ჩემდა
ყოველი
ეგე
მთავრები
ნათესავთა
მაგათ
თქუენთაჲ
და
მოხუცებული
ერისა
თქუენისაჲ
და
მარქუთა
მე
.
Verse: 24
აჰა
,
ესერა
,
გჳჩუენა
ჩუენ
უფალმან
ღმერთმან
დიდებაჲ
იგი
მისი
და
ჴმაჲ
იგი
მისი
გუესმა
ცეცხლით
გამო
დღესდღე
და
ვიხილეთ
,
ვითარცა
ეტყოდა
ღმერთი
კაცსა
და
ცხონდა
.
Verse: 25
და
აწ
ნუუკუე
მოვწყდეთ
,
ანუ
გუეწიოს
და
მოგუსრნეს
ჩუენ
ცეცხლმან
მან
დიდმან
,
შე-ღათუ-ვსძინოთ
ჩუენ
სმენად
ჴმისა
მისა
უფლისა
ღმრთისა
ჩუენისაჲსა
მერმე
,
და
მოვწყდეთ
.
Verse: 26
ვინ
არს
ჴორციელი
,
რომელსამცა
ესმა
ჴმაჲ
უფლისა
ღმრთისა
ცხოველისაჲ
,
ვითარმცა
ეტყოდა
ცეცხლით
გამო
,
ვითარ-ესე
ჩუენ
გეუტყოდა
და
ცხონდა
.
Verse: 27
აწ
მიეახლე
შენ
და
ისმინე
,
რასა
იტყოდის
უფალი
ღმერთი
ჩუენი
და
შენ
გუეტყოდე
ჩუენ
ყოველთა
მათ
მცნებათა
,
რომელთასა
გეტყოდის
შენ
უფალი
ღმერთი
ჩუენი
,
ვისმინოთ
შენი
და
ვყოთ
.
Verse: 28
და
შეესმა
უფალსა
ჴმაჲ
იგი
სიტყჳსა
მის
ქუეყანისაჲ
,
რომელსა
მეტყოდეთ
მე
და
მრქუა
მე
უფალმან
:
მესმა
მე
ჴმაჲ
სიტყჳსა
ერისაჲ
მის
,
რომელსა-იგი
გეტყოდის
შენ
მართლიად
,
მოგიგეს
შენ
ყოველივე
,
რომელსაცა-იგი
გეტყოდეს
შენ
.
Verse: 29
ვინმემცა
უკუე
მისცა
გულთა
მაგათთა
მარადის
შიში
იგი
ჩემი
და
დამარხვა
ყოველსა
ჟამსა
მცნებათა
ჩემთაჲ
,
რათამცა
კეთილი
ეყო
მათ
და
ნაშობთა
მათთა
უკუნისამდე
?
Verse: 30
აწ
მივედ
და
ეტყოდე
მათ
და
მიიქცენ
იგინი
სახედვე
მათთა
.
Verse: 31
ხოლო
შენ
დადეგ
აქა
ჩემ
თანა
და
გეტყოდი
შენ
ყოველთა
მათ
მცნებათა
და
სამართალთა
,
რომელი
ასწაო
მათ
და
ჰყოფდენ
მას
ქუეყანასა
მას
ზედა
,
რომელი
მე
მივეც
მათ
ნაწილად
მკჳდრობისა
მათისა
Verse: 32
დამარხვად
და
ყოფად
,
ვითარ-იგი
გამცენ
შენ
უფალმან
ღმერთმან
შენმან
,
არა
მიაქციო
მარჯულ
,
არცა
მარცხლ
.
Verse: 33
ყოველთავე
გზათა
შენთა
,
რომელ
გამცნო
შენ
უფალმან
ღმერთმან
შენმან
,
არამედ
ხჳდოდი
ყოველთა
მცნებათა
მისთა
,
რათა
განგისუენოს
შენ
და
კეთილი
გეყოს
შენ
და
დღეგრძელ
იყო
ქუეყანასა
მას
ზედა
,
რომელსა
დაემკჳდრო
შენ
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Biblia Mcxetica
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 22.3.2021. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.