მოვიდა იოსებ, უთხრა ფარაოს და ჰრქუა: მამაჲ ჩემი და ძმანი ჩემნი, საცხოვარი მათი და ზროხაჲ და ყოველივე მათი მოსრულ არიან ქუეყანით ქანაანისაჲთ და არიან იგინი ქუეყანასა გესემისასა.
და ძმათაგანი მისთაჲ წარმოიყვანა ხუთი კაცი და დაადგინნა წინაშე ფარაოჲსსა.
ჰრქუა ფარაო ძმათა იოსებისთა: რაჲ არს საქმჱ თქუენი? ხოლო მათ ჰრქუეს: მწყემსნი ვართ ცხოვართანი მონანი შენნი ...
და მწირობად მოსრულ ვართ ქუეყანასა, რამეთუ არა არს საძოვარი საცხოვართა [მონათა] შენთაჲსა, რამეთუ განძლიერდა სიყმილი Page of ms. O: 63v ქუეყანასა ქანაანისსა. აწ დავეშჱნნეთ მონანი შენნი ქუეყანასა გესემისასა.
ჰრქუა ფარაო იოსებს: დაემკჳდრნედ ქუეყანასა გესემისასა. უკუეთუ იცი, ვითარმედ არიან მათ შოვრის კაცნი ძლიერნი, და დაადგინენ მთავრად ჩემთა ცხოვართა. მოვიდეს ეგჳპტედ იოსებისა იაკობ და ძენი მისნი. ესმა ფარაოს, მეფესა ეგჳპტისასა.
და ჰრქუა ფარაო იოსებს: მამაჲ შენი და ძმანი შენნი მოსრულ არიან შენდა.
ეგერა ქუეყანაჲ ეგჳპტისაჲ შენ წინაშე არს; უმჯობჱსსა ქუეყანასა დაამყარე მამაჲ და ძმანი შენნი.
შეიყვანნა იოსებ მამაჲ თჳსი და დედაჲ და დაადგინნა წინაშე ფარაოჲსა. აკურთხა იაკობ ფარაო.
და ჰრქუა: რავდენ არიან წელნი დღეთა ცხორებისა შენისათანი?
ჰრქუა იაკობ ფარაოს. წელნი დღეთა ცხორებისა ჩემისათანი, რომელთა ვმწირობდ, ას ოც და ათ წელ. მცირე და ბოროტ იყვნეს წელნი დღეთა ცხორებისა ჩემისათანი. ვერ მიიწინეს დღეთა მათ წელთა ცხორებისა მამათა ჩემთაჲსა, რავდენთა დღეთა მწირობდეს.
აკურთხა იაკობ ფარაო და გამოვიდა მისგან.
და დააშჱნა იოსებ მამაჲ თჳსი [და ძმანი თჳსნი] და მისცა მათ სამკჳდრებელი ქუეყანასა Page of ms. O: 64r ეგჳპტისასა, უმჯობესსა ქუეყანასა მას რამესჱსსა, ვითარცა უბრძანა ფარაო.
და იფქლსა უწყვიდა საწყაულით მამასა და ძმათა თჳსთა და ყოველსა სახლსა მამისა თჳსისასა, იფქლსა თავად-თავად.
და იფქლი არა იყო ყოველსა ქუეყანასა, რამეთუ განძლიერდა სიყმილი ფრიად და მოაკლდა ქუეყანაჲ ეგჳპტისაჲ და ქუეყანაჲ ქანაანისაჲ სიყმილითა.
და შეკრიბა იოსებ ყოველი ვეცხლი, რავდენი იპოვა ქუეყანასა ეგჳპტისასა და ქუეყანასა ქანაანისასა, იფქლითა მით, რომელსა იყიდდეს, უწყვიდა მათ და შეიღო იოსებ ყოველი სახლსა ფარაოჲსსა.
მოაკლდა ვეცხლი ქუეყანასა ეგჳპტისასა და ქუეყანა[სა] ქანაანისასა. მოვიდეს ყოველნი ეგჳპტელნი იოსებისა და ეტყოდეს: მეც ჩუენ პური და რაჲსა მოვწყდებით წინაშე შენსა, რამეთუ მოგუაკლდა ჩუენ ვეცხლი?
ჰრქუა მათ იოსებ: მომეცით მე საცხოვარი თქუენი და გცე თქუენ პური საცხოვრისა წილ თქუენისა.
მოჰგუარეს საცხოვარი მათი და სცა მათ პური იოსებ საცხოვრისა წილ მათისა: ცხენებისა წილ და ვირებისა. ზროხებისა და ცხოვრისა. და გამოზარდნა იგინი მას წელიწადსა შინა პურითა ყოვლისა წილ საცხოვრისა მათისა.
Page of ms. O: 64v წარჴდეს წელიწადნი იგი და მოვიდეს მისა და ჰრქუეს მას: ნუუკუე მოვისრნეთ უფლისა ჩუენისაგან, რამეთუ მოგუაკლდა ჩუენ ვეცხლი მონაგები და საცხოვარი შენდამი უფლისა ჩუენისა და არარაჲ დამშთა ჩუენ წინაშე უფლისა ჩუენისა, გარნა თუ ესე გუამი და ქუეყანაჲ ჩუენი.
რაჲთა არა მოვწყდეთ წინაშე შენსა და ქუეყანაჲ მოოჴრდეს, მიმყიდენ ჩუენ და ქუეყანაჲ ჩუენი პურისა წილ და ვიყვნეთ ჩუენ და ქუეყანაჲ ჩუენი მონა ფარაოჲსა. მეც ჩუენ თესლი, რაჲთა ვსთესოთ, ვცხონდეთ და არა მოვწყდეთ. და ქუეყანაჲ მოოჴრდეს.
და მოუყიდა იოსებ ყოველი ქუეყანაჲ ეგჳპტისაჲ ფარაოს, რამეთუ მისცეს ქუეყანაჲ ეგჳპტელთა ფარაოს, რამეთუ დაიპყრა იგი სიყმილმან და იყო ქუეყანაჲ იგი ფარაოჲსა.
და ერი იგი დაამონა კირთად ფარაოს კიდითგან საზღვრით ეგჳპტისაჲთ ვიდრე კიდედმდე მისა,
თჳნიერ ხოლო ქუეყანისა მის მღდელთაჲსა -- იგი ხოლო არა მოუყიდა იოსებ, რამეთუ უსასყიდლოდ სცემდა იოსებ მღდელთა ფარაოჲსთა და ჭამდეს საცემელსა მას, რომელსა სცემდა მათ ფარაო; ამისგან არა განყიდეს ქუეყანაჲ.
ჰრქუა იოსებ ყოველთა ეგჳპტელთა: აჰა-ესერა მოგიგენ თქუენ და ქუეყანაჲ თქუენი დღესითგან ფარაოჲსად. მიიღეთ თქუენ თესლი Page of ms. O: 65r და დასთესეთ ქუეყანაჲ.
და ნაყოფი მისი, რომელი იყოს, მოეცით მეხუთჱ ნაწილი მისი ფარაოს. ხოლო ოთხი ნაწილი იყავნ თავისა თქუენისა. თესლად ქუეყანისა და საზრდელად თქუენდა და ყოვლისა სახლისა თქუენისა.
და მათ ჰრქუეს: მაცხოვნენ ჩუენ, ვპოვეთ მადლი წინაშე შენსა, უფალო ჩუენო, და ვიყვნეთ მონა ფარაოჲსა.
და დადვა იოსებ ესე ბრძანებაჲ ქუეყანასა ეგჳპტისასა ვიდრე დღჱნდელად დღედმდე: მეხუთჱ ნაწილი ფარაოს, თჳნიერად ხოლო ქუეყანისა მის მღდელთაჲსა, -- არა იყო ფარაოჲსა.
ხოლო დაემკჳდრა ისრაჱლ ქუეყანასა გესემისასა ეგჳპტეს და დაეშჱნნეს მას ზედა, აღორძნდეს და განმრავლდეს ფრიად.
ცხომდა [?] იაკობ [ქუეყანასა ეგჳპტისასა] ათჩჳდმეტ წელ და იყვნეს დღენი ცხორებისა მისისანი და წელნი იაკობისნი ას ორმეოც და ჩჳდმეტ წელ.
და მოიწინეს დღენი სიკუდილისა იაკობისნი. მოუწოდა იოსებს, ძესა თჳსსა, და ჰრქუა მას: უკუეთუ ვპოვე მადლი წინაშე შენსა, დასდევ ჴელი შენი წყვილთა ჩენთა და ჰყო ჩემ თანა მოწყალებაჲ და ჭეშმარიტებაჲ, რაჲთა არა დამფლა მე ეგჳპტეს.
არამედ დამფალ მე მამათა ჩემთა თანა, განმიღე მე ეგჳპტით და დამფალ მე საფლავსა მათსა. ხოლო იოსებ ჰრქუა: Page of ms. O: 65v მე ეგრე ვყო.
ჰრქუა მას იაკობ: მეფუცე მე. და ეფუცა. და თაყუანის-სცა ისრაჱლ წუერსა ზედა კუერთხისა მისისასა.
