სიტყუაჲ რომელი იყო უფლისა მიერ იერემიაჲს მიმართ, რაჟამს მიავლინა მისა მეფემან სედეკია პასქორ, ძჱ მელქისი, და სოფონია, ძჱ მაასესი მღდელისაჲ, და ჰრქუა.
ჰკითხე ჩუენთჳს უფალსა, რამეთუ მეფჱ ბაბილოვნელთაჲ Page of ms. J: A120v მოდგომილ არს/ ჩუენ ზედა, ყოს ხოლო თუ უფალმან ყოვლითა საკჳრველებითა <მისითა>, და წარვიდეს ჩუენგან.
და ჰრქუა მათ იერემია; ესრე არქუთ სედაკიას.
ესრე იტყჳს უფალი; აჰა ესერა მე გარდავაქცინე საჭურველნი საბრძოლნი, რომლითა ჰბრძავთ თქუენ ქალდეველთა, რომლითა შეუცავთ გარემო ზღუდესა შორის ქალაქსა ამას,
და გბრძოდი მე თქუენ ჴელითა განმზადებულითა და მკ<ლ>ავითა მაგრითა, გულის-წყრომითა და რისხვითა და მრისხანებითა დიდითა;
და მოვსწყჳდნე ყოველნი დამკჳდრებულნი ამას ქალაქსა შინა კაცნი და საცხოვარი სიკუდილითა დიდითა.
და მისა შემდგომად ესრე იტყჳს უფალი; მივსცე სედეკია, მეფჱ იუდაჲსაჲ, <და> მონანი მი<ს>ნი და ერი მისი, რომელ დავრდომილ არს ქალაქსა ამას შინა, სიკუდილსა და სიყმილსა და მახჳლსა, და ჴელთა მტერთა მათთასა და მეძიებელთა სულთა მათთასა. დაჭრნენ იგინი პირითა მახჳლისაჲთა, და არა ვერიდო მათ, და არცა შევიწყალნე იგინი.
და ერსა მას ჰრქუა, ესრე იტყჳს უფალი; აჰა ესერა მიგცე წინაშე პირსა თქუენსა გზაჲ ცხორებისაჲ და გზაჲ სიკუდილისაჲ.
რომელი ჯდეს ქალაქსა ამას შინა მოკუდეს მახჳლითა და სიყმილითა, და რომელი გამოვიდოდის და მიადგებოდის ქალდეველთა, რომელთა შეუყენებიედ თქუენ, ცხოვნდეს, და იყოს თავი მისი ტყუჱ.
რამეთუ დამიმტკიცებიეს პირი ჩემი ამას ქალაქსა ზედა ბოროტისად და არა კეთილისად, ჴელთა მეფისა ბაბილოვნისათა მიეცეს, და დაწუას იგი ცეცხლითა.
სახლმან მეფისა იუდაჲსმან ისმინეთ სიტყუაჲ უფლისაჲ.
სახლო დავითისო, ესრეთ იტყჳს უფალი; შჯიდით დილითი საშჯელსა, და განაგებდით; განარინეთ მიტაცებული ჴელისაგან მავნებელისა მისისა, რაჲთა არა აღატყდეს ცეცხლ-ებრ გულის-წყრომაჲ ჩემი. აღეგზნეს და არა ვინ იყოს დამშრეტელ.
აჰა ესერა მე შენდამი, რომელი დამკჳდრებულ ხარ ღელესა ასურისასა Page of ms. J: A121r ველსა, რომელნი იტყჳან, ვინ შეგუაძრწუნნეს ჩუენ, ანუ/ ვინ შემოვიდეს საყოფლად ჩუენდა.
აღვაგზნე ცეცხლი მაღნართა მისთა, და შეჭამნეს ყოველნი გარემოჲს მისსა.
