სიტყუაჲ რომელი იყო უფლისა მიერ იერემიაჲს მიმართ, წინაწარმეტყუელებაჲ; წელსა მეათესა სედეკია, მეფისა იუდაჲსსა, ესე წელი მეათრვამეტჱ ნაბუქოდონოსორ, მეფისა ბაბილოვნისაჲ,
და ძალი მეფისა ბაბილოვნისაჲ ჰბრძოდა იჱრუსალემსა, და იერემიას წინაწარმეტყუელსა სცვიდეს ეზოსა შინა საპყრობილისასა, რომელ არს სტოვათა მეფისა იუდაჲსთა.
რომელსა შინა Page of ms. J: B17v შეაყენა იგი სედეკია, მეფემან იუდაჲსმან, და ჰრქუა,/ შენ რად სწინაწარმეტყუელებ, და იტყჳ; ესრჱ თქუა უფალმან. აჰა ესერა მე მივსცემ ქალაქსა ამას ჴელთა მეფისა ბაბილოვნისათა, და დაიპყრას იგი.
და სედეკია, მეფჱ იუდაჲსი, არა განერეს ჴელთა ქალდეველთასა, რამეთუ მიცემით მიეცეს ჴელთა მეფისა ბაბილოვნისათა, და იტყოდეს პირი მისი პირისა მიმართ მისისა, და თუალთა მისთა თუალნი მისნი იხილნენ.
და ბაბილონდ წარიყვანოს სედეკია, და მუნ დაჯდეს, ვიდრემდის მოვიძიო იგი, თქუა უფალმან, რამეთუ ჰბრძავს ქალდეველთა, რომელთა მიმართ ვერ წარმოემართოს.
და თქუა იერემია წინაწარმეტყუელმან; იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდამო, და თქუა;
აჰა ესერა ანამელ, ძჱ სალომისი, ძმისა მამისა შენისაჲ, მოვიდეს შენდა, და გრქუას, დაიპყარ აგარაკი იგი ჩემი ანათოთისაჲ, რამეთუ შენი არს სამართალი მახლობელებისაჲ დაპყრობად იგი სამკჳდრებელად.
და მოვიდა ჩემდა ანამელ, ძჱ სალომისი, ძმისა მამისა ჩემისაჲ, ვითარცა თქუა უფალმან, ეზოსა მას საპყრობილისასა, და მრქუა; დაიპყარ აგარაკი იგი ჩემი ანათოთისაჲ, რომელ არს ქუეყანასა მას ბენიამენისსა, რამეთუ შენდა წეს არს დაპყრობად სამკჳდრებელისა მის, რამეთუ შენ ხარ უხუცჱსი, და გულის-ჴმა-ვყავ რამეთუ სიტყუაჲ უფლისაჲ არს.
და დავიპყარ აგარაკი იგი ანამელისგან, ძისა სალომისა, ძმისა მამისა ჩემისა, რომელი იყო ანათოთს ქუეყანასა მას ბენიამენისსა, და მიუწონე მას ვეცხლი შჳდი სიკლაჲ, და ათი ვეცხლი.
და დავწერე წიგნსა შიდა, და ვიწამენ მოწამენი, და მიუწონე ვეცხლი იგი სასწორითა.
და მოვიღე წიგნი იგი მოგებისაჲ დაბეჭდული იგი, მცნებაჲ, და სამართალი აღმოკითხული და განცხადებული.
და მივეც წიგნი იგი მოგებისაჲ ბარუქს, ძესა ნერისსა, ძისა მაასჱსისა, წინაშე თუალთა ანამელისთა, ძისა <სალომისა>, ძმისა მამისა ჩემისა, წინაშე თუალთა მდგომარეთა მოწამეთასა <და მწერალთასა>, წიგნსა მას მოგებისასა და წინაშე თუალთა <ყოველთა> ჰურიათასა, Page of ms. J: B18r რომელ სხდეს ეზოსა მას საპყრობილისასა./
და უბრძანე ბარუქს წინაშე თუალთა მათთა, და ვარქუ.
ესრე იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი, ღმერთი ისრაჱლისაჲ. მიიღე წიგნი ესე მოგებისაჲ დაბეჭდული, და წიგნი აღმოკითხული და განცხადებული, და შთასდვა იგი ჭურჭერსა კეცისასა, რაჲთა დათმოს დღეთა მრავალთა.
რამეთუ ესრე თქუა უფალმან ყოვლისა-მპყრობელმან ღმერთმან ისრაჱლისამან, მერმეცა მოიგონ სახლები და აგარაკები და ვენაჴები ამას ქუეყანასა.
და ვილოცე უფლისა მიმართ შემდგომად მიცემისა მის წიგნისა მოგებისაჲსა ბარუქს, ძესა ნერისსა, და ვთქუ;
რომელი ხარ უფალ, აჰა ესერა შენ შეჰქმენ ცაჲ და ქუეყანაჲ ძალითა შენითა დიდითა და მკლავითა შენითა მაღლითა, და არა დავმალოს შენგან რაჲ ვე.
ჰყვი წყალობაჲ მი-ათასამდე ნათესავად, და მიაგი ცოდვაჲ მამათაჲ წიაღთა შვილთა მათთასა შემდგომად მათსა.
ღმერთო დიდო და ძლიერო, უფალ ძალთა არს სახელი შენი, რომელი დიდ ხარ ზრახვითა და ძლიერ საქმითა, ყოვლისა-მპყრობელო, სახელ დიდო უფალო, თუალნი შენნი განხუმულ არიან ყოველთა მიმართ გზათა ძეთა კაცთასა, მიცემად თითოეულსა გზისა-ებრ თჳსისა, და ნაყოფთა სლვათა თჳსთა-ებრ.
რომელმან ჰყავ სასწაულები და ნიშები ქუეყანასა ეგჳპტისასა, და ვიდრე აქა დღედმდე ისრაჱლსა შორის და ნაშობთა შორის კაცთასა, და ჰყავ შენდა სახელ ვითარცა დღჱ ესე.
და გამოიყვანე ერი შენი ისრაჱლი ქუეყანით ეგჳპტით სასწაულებითა და ნიშებითა, ჴელითა მტკიცითა და მკლავითა მაღლითა.
და ჩუენებითა დიდითა; და მიეც მათ ქუეყანაჲ ესე, რომელ ეფუცე მამათა მათთა მიცემად მათა, ქუეყანაჲ გამომცემელი სძისა და თაფლისაჲ.
შევიდეს და დაიპყრეს იგი, და არა ისმინეს ჴმისა შენისაჲ, და შჯულსა შენსა არა ვიდოდეს; ყოველი რავდენი ამცენ მათ ყოფად, არა ყვეს, და ყვეს შემთხუევად მათა ყოვლისა ამის ძჳრისა.
აჰა ესერა ერი მოწევნულ არს ქალაქსა ამას ზედა დაპყრობად მისა, და Page of ms. J: B18v ქალაქი მიეცა ჴელთა ქალდეველთასა, რომელნი ჰბრძვანან/ მას პირისაგან მახჳლისა, სიყმილისა და სიკუდილისა. და ვითარცა სთქუ, ეგრეცა არს, და ესერა შენ ჰხედავ.
და შენ მეტყჳ მე თავადი უფალი; დაიპყარ აგარაკი იგი ვეცხლითა, და დავიპყარ, და დავწერე წიგნი და დავჰბეჭდე, და ვიწამენ მოწამენი, და ქალაქი მიეცა ჴელთა ქალდეველთასა.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდამო, და თქუა.
მე ვარ უფალი ღმერთი ყოველთა ჴორციელთაჲ; ანუ და-მე-ემალოს ჩემგან ყოველი სიტყუაჲ.
ამისთჳს ესრე იტყჳს უფალი, ღმერთი ისრაჱლისაჲ, მიცემით მიეცეს ქალაქი ესე ჴელთა ქალდეველთასა და ჴელთა ნაბუქოდონოსორ, მეფისა ბაბილონისათა, და წარიღონ იგი.
და შემოვიდენ ქალდეველნი, რომელნი ჰგრძვანან ამას ქალაქსა, და მოწუან იგი ცეცხლითა, და დაწუან სახლები, რომელსა შინა უკუმევდეს ერდოებსა ზედა მათსა ბაალსა, და უზორვიდეს საზორველსა ღმერთთა სხუათა, რაჲთამცა განმამწარეს მე.
რამეთუ იყვნეს ძენი <ისრაჱლისანი და ძენი> იუდაჲსნი ყოვლად მყოფელ ბოროტისა წინაშე თუალთა ჩემთა სიჭაპუკით მათითგან, ხოლო ძეთა ისრაჱლისათა განმარისხეს მე საქმითა ჴელთა მათთაჲთა, თქუა უფალმან.
რამეთუ განრისხებასა ოდენ ჩემსა და გულის-წყრომასა ჩემსა იყო ჩემდა ქალაქი ესე, ვინაჲთ [!] დღითგან აღვაშჱნე ვიდრე აქა დღემდე, და მოვსპო იგი.
ყოვლისათჳს ძჳრისა ძეთა ისრაჱლისათა <და ძეთა იუდაჲსთა>, რამეთუ განმამწარეს მე მათ და მეფეთა მათთა და მღდელთა მათთა და წინაწარმეტყუელთა მათთა <და> კაცთა იუდაჲსთა და მკჳდრთა იჱრუსალემისათა.
და მოიქცეს ჩემდა ზურგი და არა პირი, და ვასწავებდ მათ; აღვიმსთობდ და ვასწავებდ, და არა ისმინეს და არა ინებეს მიღებად სწავლისა.
<და> დასხნეს ბილწნი მათნი სახლსა შინა, რომელსა ზედა წოდებულ იყო სახელი ჩემი, რაჲთამცა შეაგინეს იგი არა-წმიდებითა მათითა.
და აღაშჱნნეს ბაგინნი ბაალისნი, Page of ms. J: B19r რომელ იყვნეს ჴევსა შიდა ძისა ენომისთა, გოდლებსა მას გებს შინა,/ რაჲთამცა დაუკლნეს ძენი მათნი მოლთმს, რომელ არა ვამცენ მათ, არცა მომიჴდა გულსა ჩემსა ყოფად საძაგელი ესე, საცოდველად იუდაჲსა.
და აწ ესრე თქუა უფალმან, ღმერთმან ისრაჱლისამან, ქალაქსა ამას ზედა, რომელისათჳს თქუენ იტყჳთ, ვითარმედ მიეცეს ჴელთა მეფისა ბაბილონისათა მახჳლითა, სიყმილითა და ტყუეობითა.
აჰა ესერა მე შევკრიბნე იგინი ყოველთაგან ადგილთა, სადა განვაგნიენ იგინი მუნ, რისხვითა ჩემითა და გულის-წყრომითა ჩემითა; და რისხვითა დიდითა და მოვაქცინე იგინი ადგილსა ამას, და დავსხნე იგინი სასოებით.
და იყვნენ იგინი ჩემდა ერად, და მე ვიყო მათა ღმრთად.
და ვსცე მათ გულ სხუა და გზა სხუა, რაჲთა ეშინოდის მათ ჩემდა ყოველთა დღეთა, რაჲთა კეთილი ვყოს მათ და შვილთა მათთა შემდგომად მათსა.
და აღუთქუა მათ აღთქუმაჲ საუკუნჱ, რომელ არა გარდავაქციო შემდგომად მათსა, რაჲთა კეთილი უყო მათ, და შიში ჩემი მივსცე გულთა მათთა, რაჲთა არა განდგენ იგინი ჩემგან.
და მოვიძინე იგინი და ვიხარებდე მათ ზედა, რაჲთა კეთილი უყო მათ, <და> დავჰნერგნე იგინი ქუეყანასა მას ჭეშმარიტებით, და ყოვლითა გულითა ჩემითა <და ყოვლითა სულითა ჩემითა>.
რამეთუ ესრეთ იტყჳს უფალი ძალთაჲ, ღმერთი ისრაჱლისაჲ; ვითარცა მოვავლინე ერსა ამას ზედა ყოველი ძჳრი დიდი, ეგრე მოვავლინო მათ ზედა ყოველი კეთილი, რომელ ვთქუ მათ ზედა.
და მოიგნენ მერმე აგარაკნი ამას ქუეყანასა, რომლისათჳს შენ იტყჳ, ვითარმედ უგზო არს კაცთაგან და საცხოვართაგან, და მიეცეს ჴელთა ქალდეველთასა.
და მოიგნენ აგარაკნი ვეცხლითა, და დაიწეროს წიგნსა, და დაიბეჭდოს, და იწამნენ მოწამენი ქუეყანასა ბენიამენისსა, და გარემო იჱრუსალემსა, და ქალაქთა იუდაჲსთა, და ქალაქთა მთისათა, და ქალაქთა სეფელაჲსათა, და Page of ms. J: B19v ქალაქთა ნაგებისთა/; და მოვაქციო ტყუჱ მათი, თქუა უფალმან.;
