და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ მეორედ იერემიაჲსა მიმართ, და იგი კრულ და იყო ეზოსა შინა საპყრობილისასა.
ესრე თქუა უფალმან, რომელმან დაჰბადა ქუეყანაჲ, და შექმნა იგი აღმართებად იგი; უფალ სახელი მისი.
ჴმა ყავ ჩემდამო, და მე მიგიგო შენ, და გითხრნე შენ დიდდიდნი და ძლიერნი, რომელ არა იცოდენ.
რამეთუ ესრე თქუა უფალმან, ღმერთმან ისრაჱლისამან, სახლთათჳს ამის ქალაქისათა, და სახლისათჳს მეფისა იუდაჲსისა, დარღუევად არდაბაგებისა და საბრძოლთა მახჳლისათჳს ზედა-მიმავალთაჲსა;
ბრძოლად ქალდეველთასა და აღვსებად მისა მკუდრებითა კაცთაჲთა, რომელ მოვსრნე გულის-წყრომითა ჩემითა და რისხვითა ჩემითა; გარე-მივიქციე პირი ჩემი მათგან ყოველთა უკეთურებათა მათთათჳს.
აჰა ესერა მე განვაშორო მას მახჳლი, და ესერა მოვავლინო მის ზედა შებრძჳნებაჲ. ულხინო და განვკურნნე იგინი, და ვყო მათთჳს მშჳდობა და სარწმუნოება.
და მოვაქციო ტყუჱ იუდაჲსი და ტყუჱ ისრაჱლისაჲ, და აღვაშჱნნე იგინი ვითარცა პირველად.
და განვწმიდნე იგინი ყოველთა უშჯულოებათა მათთაგან, რომელ შემცოდეს მე, და არა მოვიჴსენნე ცოდვანი მათნი, რომელ შემცოდეს მე, და ულხინო ცოდვათა მათთა, რომელთა განდგეს ჩემგან.
და იყოს იგი ჩემდა სახელ სიხარულის და საქებელად და განსა<დი>დებელად ყოველთაგან ნათესავთა ქუეყანისათა, რომელთა ესმეს ყოველი ესე კეთილი, რომელ მე ვყო მათთჳს. შეეშინოს და დაუკჳრდეს და განმწარდენ ყოველთათჳს კეთილთა და ყოვლისა მშჳდობისათჳს, რომელ მე ვყო მათთჳს.
ესრე თქუა უფალმან, მერმე ისმეს და ამას ადგილსა, რომლისათჳს თქუენ იტყჳთ; ოჴერ არს კაცთაგან და საცხოვართაგან ქალაქთა შინა იუდაჲსთა და გარემო იჱრუსალემსა აღოპრებულთა არა-ყოფისაგან კაცთაჲსა და საცხოვართაჲსა. Page of ms. J: B20r
ჴმაჲ სიხარულისაჲ/, <ჴმაჲ მხიარულებისაჲ>, ჴმაჲ სიძისაჲ, და <ჴმაჲ> სძლისაჲ, <და> ჴმაჲ მეტყუელთაჲ; აუვარებდით უფალსა მერთისა-მპყრობელსა, რამეთუ სახიერ არს უფალი, რამეთუ უკუნისამდე არს წყალობაჲ მისი; და შეწირონ გალობაჲ უფროჲს სახლსა უფლისასა, რამეთუ მოვაქციო ტყუჱ ამის ქუეყანისაჲ ვითარცა პირველად, თქუა უფალმან.
ესრე იტყჳს უფალი ძალთაჲ, ღმერთი ისრაჱლისაჲ, რამეთუ იყოს ამას ადგილსა ა<ღ>ოჴრებულსა; არა-ყოფისაგან კაცთაჲსა და საცხოვართაჲსა, და ყოველსა შინა ქალაქებსა მისსა, სადგური მწყემსთაჲ და მადგინებელთა სამწყსოჲსა მათისათაჲ.
ქალაქთა მთისათა და სეფელაჲსათა, და ქალაქთა ნაგებისთა, და ყოველსა ქუეყანასა ბენიამენისსა და გარემოთა იჱრუსალემისათა, <და> ქალაქთა იუდაჲსთა, მერმე წარმოჴდეს ცხოვარი ჴელითა აღმრიცხველისაჲთა, თქუა უფალმან.
აჰა ესერა დღენი მოვლენან, იტყჳს უფალი, და დავამტკიცო სიტყუაჲ ჩემი კეთილი, რომელ ვთქუ სახლსა ზედა ისრაჱლისასა და სახლსა ზედა იუდაჲსსა.
მათ დღეთა შინა და მას ჟამსა აღმოუვლინო დავითს აღმოსავალი მართალი, და ყოს განკითხვაჲ და სიმართლჱ ქუეყანასა ზედა.
მათ დღეთა შინა იჴსნეს ჰურიასტანი, და იჱრუსალემი დაეშჱნოს სასოვებით, და სახელი ესე რომელ ერქუა<ს>, უფალი სიმართლე ჩუენდა.
რამეთუ ესრე იტყჳს უფალი; არა მოაკლდეს დავითისი კაცი მჯდომარჱ საყდარსა ზედა სახლისა ისრაჱლისასა.
და მღდელთა ლევიტელთაჲ არა მოაკლდეს კაცი პირისაგან ჩემისა შემწირველი მსხუერპლისაჲ, და მკუმეველი საკუმეველისაჲ, და მყოფელი საკუერთხთაჲ ყოველთა დღეთა.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ იერემიაჲსა მიმართ, და ჰრქუა.
ესრე იტყჳს უფალი; უკუეთუ განქარდეს აღთქუმაჲ ჩემი დღისაჲ და აღთქუმაჲ ჩემი ღამისაჲ, არა ყოფად დღისა და ღამისა ჟამსა მათსა,
და იგიცა აღთქუმაჲ ჩემი გან-ვე-ქარდეს, რომელ არს დავითის თანა, Page of ms. J: B20v მონისა ჩემისა, არა ყოფად მისა შვილი მეუფჱ საყდარსა ზედა/ მისსა, და მღდელთაჲ და ლევიტელთაჲ, მსახურთა ჩემთაჲ.
ვითარცა ვერ აღირაცხოს ძალი ცისაჲ, ვერცა აღიწყოს მქჳშაჲ ზღჳსაჲ, ეგრე განვამრავლო ნათესავი დავითის, მონისა ჩემისაჲ, და ლევიტელთაჲ, მსახურთა ჩემთაჲ.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ იერემიაჲსა მიმართ, და ჰრქუა.
ანუ არა მე იხილე რასა იტყჳს ერი ესე, და თქუან; ორნი ესე ტომნი, რომელ გამოირჩინა უფალმან მათ შინა, და აჰა ესერა განიშოვრნა იგინი, და განარისხეს ერი ჩემი, არა ყოფად მერმე ნათესავად წინაშე ჩემსა.
ესრე იტყჳს უფალი; უკუეთუ აღთქუმაჲ ჩემი დღისაჲ და ღამისაჲ, განწესებაჲ ცისაჲ და ქუეყანისაჲ არა განმიგიეს,
უკუჱ ნათესავიცა იაკობისი <და> დავითისი, მონისა ჩემისაჲ, შეურაცხ-ვყო; არა მოუღო მთავარი თესლისაგან მისისა ნათესავისა მიმართ აბრაჰამისისა, ისაკისისა და იაკობისისა, რამეთუ მოვაქციო მოსაქცეველი მათი, და შევიწყალნე იგინი.
