და შენ, ძეო კაცისაო, წინაწარმეტყუელებდ გოგის ზედა, და არქუ; ამას იტყჳს ადონაჲ უფალი; აჰა ესერა მე შენ ზედა, გოგ, მთავრისა როსისა, მოსოქ და თობელისა.
შეგკრიბო შენ, და წარმოგიძღუე შენ, და აღმოგიყვანო შენ დასასრულითგან ჩრდილოჲსაჲთ, და მოგიყვანო შენ მთათა ისრაჱლისათა.
და წარვწყმიდო მშჳლდი შენი ჴელისაგან შენისა მარცხენისა, და საისრელნი შენნი ჴელისაგან შენისა მარჯუენისა.
და დაგცე შენ მთათა ზედა ისრაჱლისათა; და დაეცე შენ და ყოველნი შენთანანი, და ნათესავნი იგი შენთანანი მიეცნენ საჭმლად სიმრავლესა მფრინველთასა, ყოველთა მფრინველთა ცისათა, და ყოველთა მჴეცთა ველისათა მიგეც შენ შესაჭმელად.
პირსა ზედა ველისასა დაეცე, რამეთუ მე ვიტყოდე, იტყჳს ადონაჲ უფალი.
და მოვავლინო ცეცხლი გოგის ზედა, და დაემკჳდრნენ ჭალაკნი მშჳდობით, და ცნან რამეთუ მე ვარ უფალი.
და სახელი წმიდაჲ ჩემი საცნაურ იყოს შორის ერსა ჩემსა ისრაჱლსა, და არღარა შეიბინოს სახელი ჩემი წმიდაჲ, და ცნან წარმართთა რამეთუ მე ვარ უფალი წმიდაჲ ისრაჱლსა შორის.
აჰა ესერა მოვალს, და სცნათ რამეთუ მე ვარ უფალი. ესე არს დღე იგი რომლისათჳს ვიტყოდე.
და გამოვიდენ დამკჳდრებულნი ქალაქთა ისრაჱლისათანი, და აგზებდენ საჭურველთა, ფარებსა და ჰორლებსა და მშჳლდსა, და ისარსა და კუერთხებსა ჴელთასა და ლახურებსა, და აგზებდენ მით ცეცხლსა შჳდ წელ.
Page of ms. J: B101r და არა მოიღონ/ შეშაჲ ველით, არცა აგზებდენ ტყეთაგან, არამედ საჭურვე<ლ>სა დასწუვიდენ ცეცხლითა, და წარმოტყუენნენ წარმ<ტ>ყუენველნი მათნი, და წარმოიღონ ავარი მათი, იტყჳს ადონაჲ უფალი.
და იყოს მას დღესა შინა, იტყჳს უფალი, მივსცე გოგს ადგილი სახელოვანი საფლავი ისრაჱლსა შორის მრავალ-კაცობისაჲ მომავალ<თ>აჲ ზღუად კერძო, და გარემო აღაშჱნონ პირი ჴევისაჲ მის.
და დაჰფლან მუნ გოგ და ყოველი სიმრავლჱ მისი, და ეწოდოს ადგილსა მას მრავალ-კაცობისა გოგისა, და ყოვლისა სიმრავლისა მისისაჲ.
და დაჰფლას იგი ისრაჱლმან, რაჲთა განწმიდნეს ქუეყანაჲ შჳდსა თთუესა, და დაჰფლას იგი ყოველმან ერმან ქუეყანისამან, და იყოს მათა სახელოვნებად დღესა მას, რომელსა ვიდიდე, იტყჳს უფალი.
და კაცთა მარადის განავლინებდენ მოხილვად ქუეყანისა, და დაფლვად დაშთომილთა პირსა ზედა ქუეყანისასა, და განწმედად იგი შემდგომად შჳდისა თჳსა, და გამოეძიებდენ
ყოველნი მიმომავალნი ქუეყანისანი, და რომელმან იხილოს ძუალი კაცისაჲ, აჰმართოს სასწაული, რაჲთა დაჰფლან იგი დამფლველთა მათ ადგილსა მას მრავალ-კაცობისა გოგისსა.
და რამეთუ სახელიცა ქალაქისაჲ მის მრავალ-კაცობის, და განწმიდნეს ქუეყანა[ჲ].
და შენ, ძეო კაცისაო, თქუ; ამას იტყჳს უფალი, არქუ ყოველსა მფრინველსა მფრინვალესა და ყოველსა მჴეცსა ველისასა, შეკერბით და მოვედით; შეკერბით ყოველთაგან გარემოთა საკლველსა ამას ჩემსა, რომელ დაგიკალ თქუენ, საკლველი დიდი მთათა ზედა ისრაჱლისათა. ჭამეთ ჴორცი და სუთ სისხლი.
ჴორცი გმირთაჲ ჭამეთ, და სისხლი მთავართა ქუეყანისათაჲ სუთ, ვერძთაჲ, ზუარაკთაჲ და ვაცთაჲ, და ზუარაკნი განსუქებულნი ყოველნი.
Page of ms. J: B101v და ჭამდით ჴორცსა მაძღრივ, და ჰსუემდით სისხლსა/ სიმთრვალედ საკლველთაგან ჩემთა, რომელ მე დაგიკალ თქუენ.
და განსძღეთ ტაბლასა ზედა ჩემსა ცხენი, და ზედა-მჯდომელი მისი, გმირი, და ყოველი კაცი მბრძოლი, იტყჳს უფალი.
და მოგცე დიდებაჲ ჩემი თქუენ შორის, და იხილონ ყოველთა თესლთა საშჯელი ჩემი, რომელ ვყავ, და ჴელი ჩემი, რომელი მოვაწიე მათ ზედა.
და ცნას სახლმან ისრაჱლისამან, რამეთუ მე ვარ უფალი ღმერთი მათი ამიერითგან და მერმეცა.
და ცნას ყოველმან თესლებმან რამეთუ ცოდვათა მათთათჳს წა<რ>იტყუენა სახლი ისრაჱლისაჲ, რამეთუ შეურაცხებაჲ ყვეს ჩემდამო; და გარე-მივიქციე პირი ჩემი მათგან, და მივსცენ იგინი ჴელთა მტერთა მათთასა, და დაეცნეს ყოველნივე მახჳლითა.
და არა-წმიდებათა მათთათჳს და უშჯულოებათა მათთათჳს უყავ მათ, და გარე-მივიქციე პირი [!] ჩემი მათგან.
ამისთჳს ესრე იტყჳს ადონაჲ უფალი; აწ მოვაქციო ტყუჱ იაკობისი, და შევიწყალო სახლი ისრაჱლისაჲ, და შევიშურო სახელისა ჩემისათჳს წმიდისა.
და მიიხუნენ გინებანი და სიცრუვენი, რომელ ქმნეს ცოდვაჲ, დამკჳდრებასა მას მათსა ქუეყანასა მათსა მშჳდობით, და არა ვინ იყოს მაშინებელ.
ოდეს მოვაქცინე მე იგინი წარმართთაგან, და შევკრიბნე იგინი სოფლებისაგან წარმართთაჲსა.
და ცნან რამეთუ მე ვარ უფალი ღმერთი მათი, რაჟამს იგი გამოუჩნდე მათ წარმართთა შორის
და არღარა გარე-მივიქციო პირი ჩემი მათგან, ამისთჳს რამეთუ მივჰფინე გულის-წყრომაჲ ჩემი სახლსა ზედა ისრაჱლისასა, იტყჳს უფალი უფალი.;
