Page of ms. J: B114v და იყო კაცი ერთი დამკჳდრებულ ბაბილონს, და სახელი მისი იყო იოაკიმ;
და ისუა მან თავისა თჳსისა ცოლი, და სახელი მისი სუსანა, ასული ქელკიაჲსი, ქმნულ კეთილი ფრიად, და მოშიში უფლისაგან.
და მშობელნი მისნი მართალ წინაშე უფლისა, და განსწავლეს ასული იგი თჳსი შჯულითა მოსესითა.
და იყო იოაკიმ შუებულ ფრიად, და იყო მისი სამოთხჱ მახლობელად ტაძართა მისთა თანა, და მისა შეკრბიან ყოველნი ჰურიანი, რამეთუ უდიდებულეს იყო იგი უფროჲს ყოველთა ნათესავთა მათთა.
და გამოჩნდეს ორნი მოხუცებულნი კრებულისა მისგან მსაჯულად წელიწადისა მის, რომელთაჲ იგი თქუა უფალმან, ვითარმედ გამოვიდა უშჯულოებაჲ ბაბილონით Page of ms. J: B115r მოხუცებულთაგან მსაჯულთა, რომელთა იგი შეერაცხა წინამძღურობაჲ ერისაჲ მისი.
და იგინი არიედ მარადის სახლსა შინა, და მოვიდოდიან მათა ყოველნი საშჯელად.
და არნ მას ჟამსა კრებული იგი მიმოდაიგის სამხრის ოდენ, შთაჴდის სუსანა და იქცევინ სამოთხესა ქმრისა თჳსისასა.
და ჰხედვიდეს მას ორნი იგი მოხუცებულნი მარადის, ვითარ იგი შთაჴდის სამოთხესა მას და იქცევინ, და სწადოდა მისი რაჲთამცა აღისრულეს ნებაჲ თავისა თჳსისაჲ მის ზედა.
და გარდაიქცეს გონებაჲ მათი მისა მიმართ, და აქცინეს თუალნი მათნი არა ხილვად ზეცად, და არცა შედგინეს შჯულისაგან, და არცა მოიჴსენეს საშჯელისაჲ.
და იყვნეს ორნივე იგი ტრფიალებულ მისა, და არა უთხრიან ურთიერთას სალმობანი იგი თავისა თჳსისანი,
რამეთუ ერიდებოდეს ურთიერთას თქუმად გულის-თქუმათა მათ თჳსთა, რამეთუ ენება მათ შეპყრობაჲ მისი.
და უმზირდეს მას წუსწუთ მარადის ხილვად მისა,
და თქუეს ურთიერთას, მივიდეთ ჩუენ სახიდ, რამეთუ სადილისა ჟამი არს, და გამოვიდეს და განიყვნეს იგინი ურთიერთას.
და მერმე მუნვე მოვიდეს კუალად ერთი ერთისა, და იკითხეს და ურთიერთას მიზეზი იგი (უკმოქცევისაჲ), და აღიარეს გულის-თქუმაჲ იგი მათი, და მაშინ ზოგად განაჩინეს ოდეს მარტოჲ პოონ იგი.
და იყო ვითარ უმზირდეს იგინი დღესა ერთსა, შევიდა სუსანა სამოთხესა მას ვითარცა გუშინდელსა დღესა და ძუღანდელსა დღესა ორთა ხოლო მჴევალთა თანა, და უნდა ბანაჲ სამოთხესა მას შინა ქმრისა თჳსისასა, რამეთუ ციხელ იყო.
და არა ვინ იყო მუნ შიდა გარნა ორნი იგი მოხუცებულნი დამალულნი, რომელნი იგი უმზირ<დ>ეს მას,
და ჰრქუა სუსანა მჴევალთა მათ თჳსთა; მომართჳთ მე ზეთი და განსაწმედელი, და კარი სამოთხისაჲ მის დაჰკრძალეთ Page of ms. J: B115v რაჲთა ვიბანო.
და მათ ყვეს ეგრე ვითარცა უბრძანა მათ, და და/ჰჴსეს კარი სამოთხისაჲ, და განვიდეს კიდით კერძოსა მას კარსა, რაჲთა მოართუან მას რომელი იგი უბრძანა მათ. და არაჲ იცოდეს მოხუცებულთაჲ მათ ვითარმედ მუნ დამალულ არიან,
და იყო ვითარცა განვიდეს ქალნი იგი, აღდგეს ორნი იგი მოხუცებულნი. მირბიოდეს მის ზედა,
და ჰრქუეს მას, აჰა ესერა კარნი სამოთხისანი ჴსულ არიან, და არა ვინ გუხედავს ჩუენ, და გულის-თქუმასა ვართ შენთჳს, ამისთჳს თავს-იდევ ჩუენ თანა და ნება მეც ჩუენ.
უკუეთუ არა, შეგწამოთ შენ ვითარმედ იყო ვინ მე შენ თათა ჭაბუკი, და მისთჳს განავლინენ შენგან ქალნი იგი.
ხოლო სუსანა სულთ-ითქუნა და ჰრქუა, იწრო არს ჩემდა ვინაჲვე კერძო უკუეთუ ვქმნე, სიკუდილი არს ჩემდა; უკუეთუ არა ვქმნე, ვერ განვერე ჴელთაგან თქუენთა.
უმჯობჱს არს ჩემდა რაჲთა არა ვქმნე, და შევვარდე ჴელთა თქუენთა ვიდრე და არა ცოდვასა წინაშე უფლისა.
და ჴმა-ყო ჴმითა დიდითა სუსანა, ღაღად-ყვეს ორთა მათცა მოხუცებულთა მის თანა.
და მირბიოდა <ერთი მათგანი> და განახუნა კარნი მის სამოთხისანი.
და ვითარცა ესმა ჴმაჲ ესე სამოთხესა მას შინა სახლისა მისისათა, შერბიოდეს ერთ კერძოჲსა მის კარისაგან ხილვად რაჲ ძი შემთხუეულ არს მას.
და ვითარ იგი იტყოდეს მოხუცებულნი იგი სიტყუათა ამათ მათთა, ჰრცხუენოდა მონათა მისთა ფრიად, რამეთუ არა სადა ითქუა სიტყუაჲ ეგე-ვითარი სუსანაჲსთჳს.
და იყო ხვალისაგან ვითარცა მოვიდა ერი იგი ქმრისა მისისა იოაკიმისა, მოვიდეს ორნიცა მოხუცებულნი სავსენი უშჯულოებისა ზრახვითა სუსანაჲსთჳს მოკლვად მისთჳს. და თქუეს წინაშე ყოვლისა მის ერისა.
მიავლინეთ სუსანაჲსა ასულისა ქელკიაჲლ1ა, რომელ არს ცოლი იოაკიმისი; ხოლო Page of ms. J: B116r მიავლინეს,/
და მოვიდა სუსანა და მამა-დედანი მისნი და შვილნი მისნი და ყოველნი ნათესავნი მისნი.
ხოლო სუსანა იყო ფუფუნეულ ფრიად და კეთილ ხილვითა;
უშჯულოთა მათ უბრძანეს აღძარცუვაჲ საბურველისაჲ, რამეთუ იყო იგი დაბურვილ, რაჲთა განძღენ სიკეთითა მისითა.
ხოლო თჳსნი და ნათესავნი იგი და ყოველთა რომელთა იცოდეს იგი ტიროდეს.
აღდგეს ორნი იგი მოხუცებულნი შორის ერისა მის, და დაასხნეს ჴელნი თავსა მისსა.
ხოლო სუსანა ღაღადებდა და ტიროდა; და აღიხილნა თუალნი ზეცად, და გულითა თჳსითა ესვიდა უფალსა.
ხოლო მოხუცებულთა მათ თქუეს; ვიქცეოდეთ რაჲ სამოთხესა მას შინა ჩუენ ხოლო მარტოდ, შემოვიდა ეგე ორთა მჴევალთა თანა, და დაჰჴსა კარი იგი სამოთხისაჲ, და განავლინნა მჴევალნი იგი.
და მოვიდა მაგისა ჭაბუკი ვინ მე, რომელი დამალულ იყო მას შინა, და დაწვა მაგის თანა.
ხოლო ჩუენ ვიყვენით კიდესა მის სამოთხისასა, და ვიხილეთ უშჯულოებაჲ იგი, და მივრბიოდეთ მათ ზედა,
და ვიხილენით ეგენი ერთად მწოლარენი. მას ვერ შეუძლეთ შეპყრობად, ხოლო უძლიერჱს იყო ჩუენსა, და განახუნა კარნი სამოთხისანი და განივლტოდა,
ხოლო ეგე შევიპყართ და ვჰკითხევდით ვინ იყო ჭაბუკი იგი.
ხოლო მაგან არა გჳთხრა ჩუენ. ამას ესერა წინაშე ყოველთა ვწამებთ. ხოლო კრებულსა მას ყოველსა ჰრწმენა მათი, რამეთუ მოხუცებულნი იყვნეს ერისანი და მსაჯულნი, და განაჩინეს იგი სიკუდიდ.
და ღადად-ყო ჴმითა დიდითა სუსანა და თქუა; ღმერთო საუკუნეო დაფარულთა მეცნიერო, რომელმან იცნი ყოველნი ვიდრე ყოფადმდე მათა,
შენ იცი რამეთუ ნაცილად შემწამებენ მე, და აჰა ესერა მოვკუდები და მე არა რაჲ ბოროტი მიქმნიეს რაჲვე, რომელსა ესენი ბოროტსა მიყოფენ მე.
და შეისმინა უფალმან ჴმაჲ მისი,
და ვითარცა წარჰყ<ვ>ანდა იგი მოსიკუდიდ, აღადგინა ღმერთმან სული წმიდაჲ ყრმისა მიერ ჭაბუკისა, რომლისა სახელი დანიელ, Page of ms. J: B116v
და/ ღაღად-ყო ჴმითა დიდითა და თქუა; უბრალომცა ვარ სისხლისაგან მაგისისა.
და მოიქცა ყოველივე იგი ერი და ჰრქუეს, რაჲ არს სიტყუაჲ ეგე, რომელსა იტყოდე,
ხოლო იგი დადგა შორის მათსა და თქუა; ესოდენ ცოფ ხართ ძენი ისრაჱლისანი, რამეთუ არა განიკითხეთ არცა განცხადებულად გულის-ჴმა-ჰყავთ, და დასაჯეთ ასული ისრაჱლისაჲ სიკუდილდ.
მოაქციეთ სამშჯავროსავე მას ადგილსა, რამეთუ ნაცილად შეწამებენ ეგენი მავას.
და მოაქცია ერმან მან მწრაფლ, და ჰრქუეს მას მოხუცებულთა მათ; მოვედ და დაჯედ ჩუენ შორის და გჳთხარ ჩუენ, რამეთუ შენ მოგცა ღმერთმან მოხუცებულებაჲ.
და თქუა დანიელ, განაშოვრენით ეგე ურთიერთას, და განვიკითხნე ეგენი.
და ვითარცა განაშოვრნეს იგინი ურთიერთას, მოუწოდა ერთსა მათგანსა და ჰრქუა მას; დაძუელებულო ბოროტთა დღეთაო, აწ მოიწინეს ცოდვანი შენნი რომელთა იქმოდე პირველ.
დაშჯიდ საშჯელსა ცრუსა, და უბრალოთა დაშჯიდ, და ბრალეულთა განუტევებდ, რამეთუ უფალი იტყჳს; უბრალოჲ და მართალი არა მოჰკლა.
აწ უკუეთუ იხილე, თქუ რომელსა ხესა ქუეშჱ დააპყრენ იგინი ზრახვასა ურთიერთას, ხოლო მან თქუა; განპებულსა ქუეშჱ.
ჰრქუა მას დანიელ, მართლ სტყუვი თავისა შენისა, რამეთუ აწვე ეგერა ანგელოზსა ღმრთისასა მოუღეგიეს საშჯელისა განჩინებაჲ, და განგაპოს შენ ორად,
და გარდაადგინა იგი. და ბრძანა ერთისაჲ მის წარმოდგინებად, და ჰრქუა მას; თესლო ქანაანისო და არა იუდაჲსო, სიკეთემან გაცთუნა შენ, და გულის-თქუმამან გარდააქცია გული შენი.
რამეთუ ესრე უყოფდით ასულთა ისრაჱლისათა, და იგინი მოშიშებით გზრახვედ თქუენ, არამედ ასულმან იუდაჲსმან არა თავს-იდვა უშჯულოებაჲ თქუენი.
ხოლო აწ მითხარ მე Page of ms. J: B117r რომელსა ხესა ქუეშჱ იხილენ იგინი ზრახვასა/ ურთიერთას. ხოლო მან თქუა; განხერხულსა ქუეშჱ.
ჰრქუა მას დანიელ, მართლ სტყუვი შენცა, რამეთუ გელის ანგელოზი ღმრთისაჲ, და მახჳლი აქუს, და განგხერხოს შენ საშოვალ, რაჲთა მოგსრნეს თქუენ.
და ღაღად-ყო ყოველმან ერმან ჴმითა დიდითა, და აკურთხეს ღმერთი, რომელმან იჴსნნა მოსავნი თჳსნი.
და აღდგეს ორთა მათ ზედა მოხუცებულთა, რამეთუ შეატყუნა იგინი დანიელ პირისაგანვე მათისა ცილის შემწამებელად. და უყვეს მათ ვითარცა იგი ბოროტი უზრახეს
ყოფად მოყუასსა თჳსსა მსგავსად შჯულისა მოსესისა, და მოსრნეს იგინი, და განერა სისხლი უბრალოჲ მას დღესა შინა.
ხოლო ქელკია და ცოლი მისი ჰმადლობდეს ღმერთსა ასულისა მათისათჳს იოაკიმის თანა ქმრისა მისისა ყოვლითურთ ნათესავით მათით, რამეთუ არა იპოვა სარცხჳნელი საქმჱ მის თანა.
და დანიელ იქმნა დიდ წინაშე ერისა მის მიერ დღითგან და მერმეცა.
