ბალტასარ მეფემან ყო პური დიდი მთავართა მისთათჳს ათასთა კაცთა, და წინაშე ათასთა მათ ღჳნოჲ;
და სუმიდა ბალტასარ გემოჲს-ხილვითა ღჳნისაჲთა, და თქუა მოღებად ჭურჭერი იგი ოქროჲსაჲ და ვეცხლისაჲ, რომელი გამოიღო ნაბუქოდონოსორ მამამან მისნან ტაძრისა მისგან იჱრუსალემით.
და სუმიდეს მით მეფჱ და მთავარნი მისნი და ხარჭნი მისნი და გარე-მომცველნი მისნი.
სუმიდეს ღჳნოსა, და აქებდეს კერპთა ოქროჲსათა და ვეცხლისათა და რვალისათა და რკინისათა და ძელისათა და ქვისათა.
მას ჟამსა შინა გამოჩნდა ჴელი კაცისაჲ თითითურთ, და წერდა წინაშე სანთელსა ნაგოზსა კედლისასა სახლისა მის მეფისასა, და მეფჱ ხედვიდა ჴელსა მას თითითურთ რომელი წერდა.
მაშინ ხატი პირისა მეფისაჲ იცვალა, და გულის-სიტყუანი მისნი შეაძრწუნებდეს მას, და შემტკიცებულნი იგი წელთა მისთანი დაჰჴსნდებოდეს, და მუჴლნი ერეკებოდეს.
და ღაღად-ყო მეფემან ძლიერად, და თქუა შემომყვანებაჲ მოგუთაჲ და ქალდეველთაჲ და გაზარინელთაჲ, და ჰრქუა ბრძენთა მათ ბაბილონისათა, რომელმან აღმოიკითხოს წერილი ესე და შეტყუებაჲ მისი მაუწყოს მე, ძოწეული შეიმოსოს, და მანიაკი ოქროჲსაჲ ყელსა მისსა, და მესამედ სუფევისა ჩემისა მთავრობდეს.
და შევიდოდეს ყოველნი ბრძენნი მეფისანი,/ Page of ms. J: B126r და ვერ შეუძლეს წერილსა მას აღმოკითხვად, და ვერცა შეტყუებაჲ მისი უწყებად მეფისა.
და ბალტასარ მეფჱ შეძრწუნებულ იყო, და ფერი პირისა მისისაჲ ექცეოდა, და დიდდიდნი იგი მის თანა ძრწოდეს.
და შევიდა დედოფალი სახლსა მას სადა იგი სუმიდეს, და ჰრქუა; მეფჱ უკუნისამდე ცხოვნდი, გულის-სიტყუანი შენნი ნუ შეგაძრწუნებედ შენ, და ფერი პირისა შენისაჲ ნუ გექცევინ.
არს კაცი სუფევასა შენსა ქუეშჱ, რომლისა თანა არს სული წმიდაჲ ღმრთისაჲ, და დღეთაცა მამისა შენისათა მღჳძარებაჲ და გულის-ჴმის-ყოფაჲ იპოვა მის თანა. და ნაბუქოდონოსორ მეფემან მამამან შენმან მთავრად დაადგინა იგი ულუკთა მოგუთა გაზარინელთა და ქალდეველთა,
რამეთუ სული უმეტჱსი იპოვა მის თანა, და გონიერებაჲ და გულის-ჴმის-ყოფაჲ, შეტყუებაჲ ჩუენებათაჲ და თხრობაჲ დაფარულთაჲ ყოველი ესე გამოთქუა დანიელ, და განჴსნაჲცა კრულებათაჲ, და მეფემან დასდვა მას სახელი ბალტასარ. აწ მოუწოდე მას, და შეტყუებაჲ მისი გითხრას შენ.
მაშინ დანიელ შეიყვანეს წინაშე მეფისა, და ჰრქუა მეფემან დანიელს, შენ ხარა დანიელ ძეთაგანი ნატყუენავისათაჲ ჰურიასტანისაჲ, რომელნი მოიყვანნა ნაბუქოდონოსორ მეფემან მამამან ჩემმან,
და მასმიეს შენთჳს ვითარმედ სული წმიდაჲ ღმრთისაჲ არს შენ თანა, და მღჳძარებაჲ და გულის-ჴმის-ყოფაჲ და სიბრძნჱ უმეტჱსი იპოვა შენ თანა.
და აწ შემოვიდეს ჩემ წინაშე ბრძენნი მოგუნი და გაზარი<ნ>ელნი და ქალდეველნი, რაჲთამცა წერილი ესე აღმოიკითხეს, და შეტყუებაჲ მისი მითხრეს მე, და ვერ უძლეს თხრობად ჩემდა,
და მესმა შენთჳს ვითარმედ განკითხვანი შეატყუნი; აწ უკუეთუ ძალ-გიც წერილი ესე აღმოკითხვად, და შეტყუებაჲ მისი თხრობად ჩემდა, ძოწეული შეიმოსო და მანიაკი ოქროჲსაჲ ყელსა შენსა, და მესამედ მეფობისა Page of ms. J: B126v ჩემისა ჰმთავრობდე./
და დანიელ თქუა წინაშე მეფისა; ნიჭი შენი და მოსაცემელი სახლისა შენისაჲ სხუასა მიეც, ხოლო წერილი ეგე აღმოვიკითხო, და შეტყუებაჲ მისი გაუწყო შენ.
მეფჱ ღმერთმან მაღალმან მეფობაჲ და სიდიდე და პატივი მოსცა ნაბუქოდონოსორს მამასა შენსა,
და სიდიდისა მისგან რომელ მოსცა მას ღმერთმან ყოველნი ერნი ტომნი და ენანი ძრწოდეს და ეშინოდა პირისაგან მისისა. ვისი უნდა მას მოჰკლვიდა, და რომლისაჲ უნდა მას ტანჯვაჲ სტანჯვიდა, და რომლისაჲ უნდა მას აღმაღლებდა, <და> რომლისაჲ უნდა მას დაამდაბლებდა.
და ოდეს აღმაღლდა გული მისი, და სული მისი ამპარტავანებასა, გარდამოვარდა მეფობისა მისისაგან და საყდრისაგან თჳსისა, და პატივი მიეღო მისგან,
და კაცთაგან განიდევნა იგი, და გული მჴეცთაჲ მიეცა მას, და ვირთა თანა ველურთა იყო მკჳდრობაჲ მისი; თივასა ვითარცა ზროხასა აჭამებდეს მას, და ცუარისაგან ცისა ჴორცნი მისნი შეიღებნეს, ვიდრემდე ცნა რამეთუ უფლებს ღმერთი მაღალი მეფობასა ზედა კაცთასა, და ვისაცა უნდეს მისცეს იგი.
და შენ ძემან მისმან ბალტასარ არა დაიმდაბლე გული შენი წინაშე ღმრთისა, რამეთუ ესე ყოველი უწყოდე
და უფლისა ღმრთისა ცათაჲსა ზედა აჰმაღლდი და ჭურჭელი ტაძრისა მისისაჲ მოიღე წინაშე შენსა, და შენ და მთავარნი შენნი და ხარჭნი შენნი და თანამწოლნი შენნი ჰსუემდით ღჳნოსა მით, და კერპთა ოქროჲსათა და ვეცხლისათა და რვალისათა და რკინისათა და ძელისათა და ქვისათა, რომელნი არა ხედვენ და არცა ესმის და არცა უწყიან რაჲ აქებდით, და ღმერთი შენი, რომლისა სულნი შენნი და ყოველნი გზანი შენნი ჴელთა შინა მის<თ>ა არს, იგი დაივიწყე და არა ადიდე.
ამისთჳს პირისა მისისაგან Page of ms. J: B127r მოივლინა ჴელი ესე კაცისაჲ, და წერილი ესე დააწესა;/
და ესე არს წერილი ესე დაწესებული. მანე თეკელ ფარეზ,
და ესე არს შეტყუებაჲ სიტყჳსაჲ ამის; მანე აღრაცხა ღმერთმან მეფობაჲ შენი და აღასრულა იგი.
თეკელ; აღიწონა სასწორითა და იპოვა დაკლებულ.
ფარეზ, განივთა მეფობაჲ შენი, და მიეცა უჟიკთა და სპარსთა.
და თქუა ბალტასარ, და შეჰმოსეს დანიელს ძოწეული, და მანიაკი ოქროჲსაჲ გარდააცუეს ყელსა მისსა, და ქადაგი იგი განავლინა მისთჳს რაჲთა იყოს მესამედ სუფევისა მისისა.
მას ღამესა მოიკლა ბალტასარ ქალდეველი.
და დარიოს უჟიკმან წარიღო მეფობაჲ, და იყო იგი სამეოც და ორ წლის.
