მე ნაბუქოდონოსორ შუებულ ვიყავ სახლსა შინა ჩემსა და კეთილი მცენარჱ ერსა ზედა ჩემსა.
ჩუენებაჲ ვიხილე და შემეშინა მე და შევძრწუნდი საწოლსა ზედა ჩემსა, და ხილვაჲ თავისა ჩემისა<ჲ> შემაძრწუნებდა მე.
და ჩემ მიერ დაიდვა ბრძანებაჲ წინაშე ჩემსა შემოყვანებაჲ ყოველთა ბრძენთაჲ, რაჲთამცა მითხრეს ჩუენ განმარტებაჲ იგი მის სიზმრისაჲ.
და შემოსრულ იყვნეს, დგეს ჩემ წინაშე ყოველნი ბრძნეულნი იგი მოგუნი და ქალდეველნი; სიზმარი იგი მათ თანა ვთქუ, და მათ განმარტებაჲ იგი მისი ვერ მითხრეს,
ვიდრემდის შემოვიდა დანიელ, რომელსა ჰრქუან ბალტასარ, მსგავსად სახელსა მას ღმრთისა ჩემისასა, რამეთუ სული წმიდაჲ ღმრთისა მისისაჲ არს მის Page of ms. J: B124r თანა,/ ბალტასარ მთავარმან უწოდა. რომელ ეგე მე ვიცი უწყი, რამეთუ სული წმიდაჲ არს შენ თანა,
და ყოველივე ზრახვაჲ არა დაეფარების შენგან. აწ ისმინე შენ ჩუენებაჲ იგი სიზმრისა მის ჩემისაჲ, და განმარტებაჲ იგი მითხარ მე ერსა ზედა.
ხჱ მდგომარე შორის ქუეყანასა, სიმაღლჱ მისი მრავალ ფრიად,
აღმაღლდებოდა აღდუღნებოდა აღსწუდებოდა მი-ღრუბლადმდე ცისა, და განვრცენებოდა და განავსებდა ყოველთა კიდეთა ქუეყანისათა.
ფურცელი იგი შუენიერ იყო, და ნაყოფი იგი მისი მრავალ იყო, და საჭმელი ყოველთაჲ მას შინა იყო, და ქუეშჱ მის<ს>ა დაბანაკებულ იყვნეს ყოველნი მჴეცნი ველისანი, და რტოთა მისთა დამკჳდრებულ იყვნეს ყოველნი მფრინველნი ცისანი, და მისგან იზარდებოდა <!> ყოველი ჴორციელი.
ვხედევდ ჩუენებასა ღამისასა საწოლსა ზედა ჩემსა, და აჰა ესერა ილისტიკი წმიდაჲ ზეცით გარდამოჴდა,
და ჴმა ყო ძალითა ესრჱთ და თქუა, მოკუეთეთ ხჱ ეგე და მოჰკაფენ<ი>თ რტონი მისნი, და დაჰყარეთ ფურცელი მისი, და განაბნიეთ ნაყოფი მისი, და შეიძრნედ მჴეცნი ქუეშჱ მისა, <და> მფრინველნი რტოთაგან მისთა,
გარნა მორჩი ხოლო ძირთა მისთა აცადეთ, და ბორკილითა რკინისაჲთა და რვალისაჲთა და მდელოჲთა ველისაჲთა და ცუარითა ცისაჲთა დაწვეს, და მჴეცთა თანა ველისათა ნაწილი მისი, თივასა ქუეყანისასა ჭამდეს,
და კაცთაგან გული მისი იცვალოს, და გული მჴეცთაჲ მოეცეს მას, და შჳდნი ჟამნი იცვალნენ მის ზედა.
შეტყუებითა ილისტიკისაჲთა სიტყუაჲ და თქუმული წმიდათაჲ კითხული რაჲთა უწყოდიან, რომელნი ცხო<ვ>ელ არიან, რამეთუ უფალი მაღალი არს რომელი უფლებს მეუფებასა ზედა კაცთასა, და რომლისაცა უნდეს მისცეს იგი, და შეურაცხებაჲ კაცთაჲ აღადგინის მის ზედა.
ესე ჩუენებაჲ რომელ ვიხილე ნაბუქოდონოსორ მეფემან, და შენ ბალტასარ Page of ms. J: B124v შეტყუებაჲ მისი მითხარ, რამეთუ ყოველთა ბრძენთა სუფევისა/ ჩემისათა ვერ შეუძლეს შეტყუებაჲ მისი უწყებად ჩემდა, ხოლო შენ ძალ-გიც, და სული წმიდაჲ ღმრთისაჲ არს შენ თანა.
მაშინ დანიელ რომლისა სახელი ბალტასარ განკჳრდა ვითარ ჟამ ერთ ოდენ, და გულის-სიტყუანი შეაძრწუნებდეს მას. მიუგო მეფემან და ჰრქუა მას. ბალტასარ ჩუენებაჲ იგი და შეტყუებაჲ მისი ნუ გასწრაფებნ შენ. ხოლო ბალტასარ ჰრქუა მას, ჩუენებაჲ ეგე მეფე მოძულეთა შენთა, და შეტყუებაჲ მისი მტერთა შენთა.
ხჱ იგი რომელ იხილე განდიდებული და განძლიერებული, რომლისაჲ სიმაღლჱ მისწუდა ზეცად, და სივრცჱ მისი ყოველსა ქუეყანასა,
და ფურცელნი მისნი შუენიერ, და ნაყოფი მისი ფრიად, და საზრდელი ყოველთაჲ მას შინა, და მის ქუეშჱ დამკჳდრებულ იყვნეს მჴეცნი ველისანი, და რტოთა მისთა მფრინველნი ცისანი.
შენ ხარ იგი მეფჱ, რამეთუ განსდიდენ და განსძლიერდი, და სიმდიდრე შენი განდიდნა და მიიწია ცად, და უფლებაჲ შენი კიდეთა ქუეყანისათა.
რამეთუ იხილე მეფჱ ილისტიკი და წმიდაჲ გარდამომავალი ზეცით, და თქუა; მოკაფენით რტონი ხესა მას, და განრყუენით იგი, გარნა მორჩი ხოლო ძირთა მისთაჲ აცადეთ ქუეყანასა ზედა, და საკრველითა რკინისაჲთა და რვალისაჲთა და მდელოჲთა ველისაჲთა, და ცუარითა ცისაჲთა იქცეოდის, და მჴეცთა თანა ველისათა ნაწილი მისი ვიდრემდე შჳდნი ჟამნი იცვალნენ მის ზედა.
ესე არს შეტყუებაჲ მისი მეფჱ, და შეტყუებაჲ ესე მაღლისაჲ არს, რომელი მოიწია უფალსა ჩემსა ზედა მეფესა.
და შენ განგდევნონ კაცთაგან და მჴეცთა თანა ველისათა იყოს მკჳდრობაჲ შენი, და თივასა ვითარცა ზროხასა გაჭამებდენ შენ, და ცუარსა ქუეშჱ ცისასა იქცეოდი. და შჳდნი ჟამნი იცვალნენ შენ ზედა ვიდრემდე სცნა, რამეთუ უფლებს მაღალი მეფობასა ზედა Page of ms. J: B125r კაცთასა, და ვისაცა უნდეს მისცეს იგი.
და რამეთუ/ თქუა; აცადეთ მორჩი ძირთა მის ხისათაჲ; მეფობაჲ შენი შენვე გელოდის, ვიდრემდე სცნა მეუფებაჲ ზეცისაჲ.
ამისთჳს მეფჱ ზრახვაჲ ჩემი სათნო გეყავნ შენ, და ცოდვანი შენნი ქველის-საქმითა იჴსნნე, და სიცრუვენი შენნი მოწყალებითა გლახაკთაჲთა. ვინ უწყის იყოს ხოლო თუ სულ-გრძელებაჲ ცოდვათა შენთათჳს.
ესე ყოველი მოიწია ნაბუქოდონოსორის ზედა,
შემდგომად ათორმეტისა თთჳსა ტაძარსა მას შინა სამეფოსა იმოთხვიდა ბაბილოვნს,
და მიუგო და თქუა; არა ესე არსა ბაბილონი დიდი, რომელი მე ვაშჱნე სახლად სამეუფოდ სიმტკიცითა ძლიერებისა ჩემისაჲთა პატივად დიდებისა ჩემისა.
და ვიდრე იყო და სიტყუაჲ ესე პირსა შინა მეფისასა, ჴმაჲ იყო ზეცით გარდამო და თქუა; შენ გერქუმის ნაბუქოდონოსორ, მეფობაჲ შენი წარვიდა შენგან,
და კაცთაგან განგდევნონ, და მჴეცთა თანა ველისათა მკჳდრობაჲ შენი; თივასა ვითარცა ზროხასა გაჭამებდენ შენ, და შჳდნი ჟამნი იცვალნენ შენ ზედა, ვიდრემდე სცნა რამეთუ მაღალი უფლებს მეუფებასა ზედა კაცთასა, და ვისაცა უნდეს მისცეს იგი.
მასვე ჟამსა შინა აღესრულა ნაბუქოდონოსორის ზედა, და კაცთაგან განიდევნა, და თივასა ვითარცა ზროხაჲ ჭამდა, და ცუარისაგან ცისა ჴორცნი მისნი შეიღებნეს, ვიდრემდე თმანი მისნი ვითარცა ლომისანი იქმნნეს, და ფრცხილნი მისნი ვითარცა მფრინველისანი.
და შემდგომად აღსრულებისა მათ დღეთაჲსა მე ნაბუქოდონოსორ თუალნი ზეცად აღვიხილენ, და გონებანი ჩემნი მომეცნეს მე, და მაღალი იგი ვაკურთხე, და ცხოველი იგი უკუნისამდე ვაქე და ვადიდე, რამეთუ ჴელმწიფებაჲ მისი ჴელმწიფება საუკუნო, და სუფევაჲ მისი ნათესავითი ნათესავად.
და ყოველნი დამკჳდრებულნი ქუეყანისანი ვითარცა არარანი შერაცხილ არიან. და ნებისა-ებრ თჳსისა ყვის ძალითა ცისაჲთა და სამკჳდრებელსა ქუეყანისასა, არა ვინ არს რომელი წინა-აღუდგეს ჴელმწიფებასა მისსა, და ჰრქუა<ს> მას, რაჲ Page of ms. J: B125v ესე ჰყავ./
მას ჟამსა შინა გონებანი ჩემნი მოიქცეს ჩემდამო, და პატივსა ვე სუფევისა ჩემისასა მოვედ, და ფერი შუენიერებისა ჩემისაჲ მოიქცა ჩემდავე, და ძლიერთა ჩემთა და დიდდიდთა ჩემთა გამომიძიეს მე, და მეუფებასა ზედა ჩემსა დავმტკიცენ, და დიდებაჲ უმეტესი მომეცა მე.
აწ მე ნაბუქოდონოსორ ვაქებ და ა<ღ>ვამაღლებ და ვადიდებ მეუფესა ცათასა, რამეთუ ყოველნი საქმენი მი<ს>ნი ჭეშმარიტ არიან, და გზანი მისნი სამართალ, და ყოველნი რომელნი ვლენან ამპარტავანებით შემძლებელ არს დამდაბლებად.
