Page of ms. P: 261R და წარვიდა დავით აღმოღებად კიდობნისა მის შჯულისა უფლისა სახლისაგან აბედადისა ქალაქად დავითისა სიხარულითა.
და იყვნეს მის თანა, რომელთა მოაქუნდა კიდობანი იგი უფლისაჲ, შჳდნი კრებულნი [...] და საკლვე[ლნი] ზუარაკთა და ვაცთაჲ.
და დავით სცემდა ქნარსა აღრთულსა წინაშე უფლისა, და ემოსა სამოსელი იქცევისი.
და დავითს და ყოველსა ისრაჱლსა აღმოაქუნდა კიდობანი იგი უფლისაჲ დიდითა ჴმითა საყჳრისაჲთა.
და იყო, ვითარცა მიიწია კიდობანი იგი ვიდრე ქალაქადმდე დავითისა, და მელქოლ, ასული საულისი, გარდამოიჭჳრობდა სარკუმლით და იხილა დავით მეფჱ, იმღერდა რაჲ და როკვიდა და ქნარსა სცემდა წინაშე უფლისა, და შეურაცხ-ყო იგი გულთა თჳსითა.
და შეიღეს კიდობანი იგი უფლისაჲ და დადგეს ადგილსა თჳსსა შინაგან კარავსა მას, რომელი აღაშჱნა დავით. და შეწირა დავით მრგულიად-დასაწუველი და დასამშჳდე ბელი;
და აღასრულა დავით და შეწირნა ყოვლად-დასაწუველნი იგი მსხუერპლთანი Page of ms. P: 261V და დასამშჳდებელნი;
დაასხა ერი იგი სახელითა უფლისა ჩუენისა ყოვლისა-მპყრობელისაჲთა, ყოველი ერი, დანითგან ვიდრე ბერსებამდე; და ყოველსა ერსა ისრაჱლისასა, მამაკაცითგან ვიდრე დედაკაცამდე, თითოეულსა სცა ჴუეზაჲ ერთი პური და დრონი ჴორცი და ლელანგოჲ ტაპაკისაჲ და წარვიდოდა ყოველი იგი ერი კაცად-კაცადი სახიდ თჳსა.
და მოიქცა დავით კურთხევად სახლისა თჳსისა.
