გამოვიდა იესუ ტაძრისა მისგან და წარვიდა. Page of ms. P: _ Page of ms. S: 95R და მოუჴდეს მას მოწაფენი მისნი და უჩუენებდეს შჱნებულსა მას ტაძრისასა.
ხოლო იესუ მიუგო და ჰრქუა მათ: ჰხედავთ სამე ამას ყოველსა? ამენ გეტყჳ თქუენ: არა დაშთეს აქა ქვაჲ ქვასა ზედა, ვიდრემდე ყოველი დაირღუეს.
Page of ms. S: _ Page of ms. P: 166R და ვითარცა დაჯდა იესუ მთასა მას ზეთის-ხილთასა, მოუჴდეს მას მოწაფენი თჳსაგან და ეტყოდეს მას: მითხარ ჩუენ, ოდეს იყოს ესე, და რაჲ არს სასწაული მოსლვისა შენისაჲ?
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: ეკრძალენით, ნუუკუე გაცთუნნენ თქუენ,
რამეთუ მოვიდოდიან სახელითა ჩემითა და იტყოდიან, ვითარმედ: მე ვარ ქრისტე, და მრავალთა აცთუნებდენ.
და გესმოდიან ბრძოლანი და ჰამბავნი ბრძოლათანი, იხილეთ და ნუ შესძრწუნდებით, რამეთუ ჯერ-არს ესე ყოფად, არამედ არღა არს აღსასრული.
რამეთუ აღდგეს ნათესავი ნათესავსა ზედა და მეუფებანი მეუფეთა ზედა, და იყვნენ სიყმილნი და სრვანი და ძრვანი ადგილ-ადგილ.
რამეთუ ესე ყოველი დასაბამი სალმობათაჲ არს.
და მაშინ მიგცნენ თქუენ ჭირსა და მოგწყჳდნენ თქუენ, და იყვნეთ თქუენ მოძულებულ ყოველთაგან წარმართთა სახელისა ჩემისათჳს.
Page of ms. P: 166V და მაშინ დაჰბრკოლდებოდიან მრავალნი და ურთიერთას შინა-განსცემდენ და იძულებოდიან ურთიერთას.
და მრავალნი ცრუ-წინაწარმეტყუელნი აღდგენ და აცთუნებდენ მრავალთა.
და განმრავლებითა უსჯულოებისაჲთა განჴმეს სიყუარული მრავალთაჲ.
ხოლო რომელმან დაითმინოს იგი სრულიად, ცხონდეს.
და იქადაგოს სახარებაჲ ესე სასუფეველისაჲ ყოველსა სოფელსა საწამებელად ყოველთა წარმართთა, და მაშინ მოიწიოს აღსასრული.
ხოლო რაჟამს იხილოთ საძაგელი იგი მოოჴრებისაჲ, თქუმული დანიელ წინაწარმეტყუელისაჲ, მდგომარჱ ადგილსა წმიდასა, რომელი აღმოიკითხვიდეს, გულისხმა-ყავნ.
მაშინ რომელი ჰურიასტანს იყოს, ივლტოდენ მთად.
და რომელი ერდოსა ზედა იყოს, ნუ გარდამოვალნ აღებად რაჲსმე ჭურჭლისა სახლისაგან თჳსისა.
და რომელი ველსა გარე იყოს, ნუ უკუნ-იქცევინ კუალად აღებად სამოსლისა თჳსისა.
ხოლო ვაჲ მიდგომილთა და რომელნი აწოვებდენ მათ დღეთა შინა!
არამედ ილოცევდით, რაჲთა არა იყოს სივლტოლაჲ თქუენი ზამთარსა შინა გინა დღესა შაბათსა.
რამეთუ იყოს ჭირი დიდი, რომელი არა ყოფილ იყო დასაბამითგან ვიდრე აქამომდე და არცა ყოფად არს.
და უკუეთუმცა არა შემოკლდეს დღენი იგი, არამცა განერა ყოველი ჴორციელი, ხოლო რჩეულთა მათთჳს შემოკლდენ დღენი.
მაშინ უკუეთუ ვინმე გრქუას: აქა არს ქრისტე, გინა იქი არს, ნუ გრწამნ.
რამეთუ აღდგენ ქრისტე-მტყუარნი და ცრუ-წინაწარმეტყუელნი და ჰყოფდენ ნიშებსა და სასწაულებსა დიდ-დიდსა, ვიდრე ცთუნებადმდე მრავალთა, უკუეთუმცა შეუძლეს, რჩეულთა.
აჰა ესერა წინაჲსწარ გარქუ თქუენ.
უკუეთუ გრქუან თქუენ: უდაბნოს არსო, Page of ms. P: 167R ნუ განხუალთ; აჰა ესერა საუნჯესა შინა არს, ნუ გრწამნ.
რამეთუ, ვითარცა ელვაჲ რაჲ აღმობრწყინდის მზის-აღმოსავალით და ჩანნ ვიდრე დასავალამდე, ეგრჱთ იყოს მოსლვაჲ ძისა კაცისაჲ.
რამეთუ სადაცა იყოს მძორი, მუნცა შეკრბეს ორბები.
ხოლო მეყსეულად შემდგომად ჭირისა მის მათ დღეთაჲსა მზჱ დაბნელდეს, და მთოვარემან არა გამოსცეს ნათელი თჳსი, და ვარსკულავნი გარდამოცჳვენ ზეცით, და ძალნი ცათანი შეიძრნენ.
და მაშინ გამოჩნდეს სასწაული ძისა კაცისაჲ ცათა შინა, და მაშინ ეტყებდენ ყოველნი ტომნი ქუეყანისანი და იხილონ ძჱ კაცისაჲ მომავალი ღრუბელთა თანა ცისათა ძალითა და დიდებითა მრავლითა.
და წარავლინნეს ანგელოზნი თჳსნი საყჳრითა დიდითა და შეკრიბნეს რჩეულნი თჳსნი ოთხთაგან ქართა კიდით ქუეყანისაჲთ ვიდრე კიდემდე მათა.
ხოლო ლეღჳსაგან ისწავეთ იგავი ესე: ვითარ-იგი შტონი მისნი დაჩჩჳან და ფურცელი გამოაქუნ, უწყოდეთ, რამეთუ ახლოს არნ ზაფხული.
ეგრეთვე თქუენ, ოდეს იხილოთ ესე ყოველი, უწყოდეთ, რამეთუ ახლოს არს, კართა ზედა.
ამენ გეტყჳ თქუენ: არა წარჴდეს ნათესავი ესე, ვიდრე ესე ყოველი იქმნეს.
ცაჲ და ქუეყანაჲ წარჴდენ, ხოლო სიტყუანი ჩემნი არსადა წარჴდენ.
ხოლო დღისა მისთჳს და ჟამისა არავინ იცის, არცა ანგელოზთა ცისათა, არცა ძემან, გარნა მამამან მხოლომან.
ვითარცა-იგი დღეთა მათ ნოვჱსთა, ეგრეთ იყოს მოსლვაჲ ძისა კაცისაჲ.
ვითარცა-იგი დღეთა მათ პირველთა წყლით-რღუნისათა ჭამდეს და სუმიდეს, იქორწინებოდეს და განჰქორწინებდეს,
და არა უწყოდეს, ვიდრემდის მოიწია წყლით-რღუნაჲ და წარღუნა ყოველი, ეგრჱთ იყოს მოსლ\ვაჲ Page of ms. P: 167V ძისა კაცისაჲ.
მაშინ ორნი იყვნენ ველსა გარე: ერთი წარიყვანონ და ერთი დაუტეონ.
ორნი ფქვიდენ ფქვილსა: ერთი წარიყვანონ, ერთი დაუტეონ.
იღჳძებდით, რამეთუ არა იცით, რომელსა ჟამსა უფალი თქუენი მოვალს.
ხოლო ესე უწყოდეთ: უკუეთუმცა იცოდა სახლისა უფალმან, რომელსა ჟამსა მპარავი მოვალს, იღჳძებდამცა და არა უტევა დათხრად გუერდი სახლისა თჳსისაჲ.
და თქუენცა იყვენით განმზადებულ, რამეთუ ჟამსა რომელსა არა ჰგონებდეთ, ძჱ კაცისაჲ მოვიდეს.
ვინ-მე იყოს სარწმუნოჲ იგი მონაჲ და ბრძენი, რომელი დაადგინოს უფალმან თჳსმან მონათა თჳსთა ზედა მიცემად საზრდელი ჟამსა თჳსსა?
ნეტარ არს მონისაჲ მის, რომლისაჲ მოვიდეს უფალი იგი თჳსი და პოოს იგი ესრეთ მოქმედი.
ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ყოველთა ზედა მონაგებთა მისთა დაადგინოს იგი.
უკუეთუ თქუას ბოროტმან მან მონამან გულსა თჳსსა, ვითარმედ ყოვნის უფალი ჩემი მოსლვად,
და იწყოს გუემად მისთანათა მათ მონათა, ჭამდეს და სუმიდეს მომთრვალეთა თანა,
მოვიდეს უფალი იგი მონისაჲ მის დღესა, რომელსა არა მოელოდის, და ჟამსა, რომელსა არა ჰგონებდეს,
ორად განკუეთოს და ნაწილი მისი დადვას ორგულთა თანა. მუნ იყოს ტირილი და ღრჭენაჲ კბილთაჲ.
