იყვნეს ცრუ-წინაწარმეტყუელნიცა ერსა შორის, ვითარცა-იგი თქუენ შორის ყოფად არიან ცრუ-მოძღუარნი, რომელთა-იგი შემოიღონ წვალებაჲ წარწყმედისაჲ, და განმათავისუფლებელსა უფალსა მათსა უარ-ჰყოფენ და მოიზიდვიდენ თავსა მათსა მსთუად წარწყმედასა.
და მრავალნი შეუდგენ მათსა მას არაწმიდებასა, რომელთაგან გზაჲ იგი ჭეშმარიტებისაჲ იგმობოდის.
და ანგაჰრებითა, ტყუვილისა სიტყჳთა თქუენ გექცეოდიან, რომელთა-იგი სარჩელი პირველითგან არა დასცხრების და წარსაწყმედელსა მათსა არა ჰრულის.
უკუეთუ ღმერთმან ანგელოზთა მათ შეცთომილთა არა ჰრიდა, და ჯაჭუებითა მით წყუდიადისაჲთა შეაყენნა და მისცნა იგინი სასჯელად ტანჯვისა დამარხვად,
და პირველსა მას სოფელსა არავე ჰრიდა, არამედ მერვჱ იგი ნოვე, სიმართლისა ქადაგი. დაჰმარხა და წყლით-რღუნაჲ იგი უღმრთოთა სოფელსა მოაწია.
და ქალაქები სოდომისა და გომორისაჲ დააქცია და დასაჯა და სახედ მერმეთა მათთჳს დადვა,
და მართალი ლოთ, დაწუნებული შორის უწესოთა მათ სიბილწით მავალთაჲსა. იჴსნა:
რამეთუ ხედვითა და სმენითა მართალი იგი დამკჳდრებულ რაჲ იყო მათ შორის, დღითი დღე სული იგი მართალი უჯეროჲთა საქმითა იტანჯებოდა.
Page of ms. P: _ Page of ms. L: 421R იცის უფალმან ღმრთისმსახურთაჲ მათ განსაცდელისაგან ჴსნაჲ, ხოლო ცრუნი იგი დღესა მას საშჯელისასა ტანჯვასა შინა დაჰმარხნეს,
უფროისღა რომელნი-იგი კუალსა მას ჴორცთა გულისთქმისასა სიბილწით შეუდგან, უფლებასა შეურაცხ-ჰყოფენ, კადნიერნი, არა ძრწიან, არამედ ჰგმობენ.
ხოლო ესენი, ვითარცა პირუტყუნი საცხოარნი, შობილნი ბუნებით მოსასრველად, რომელ-იგი არა იციან და ჰგმობენ და ხრწნილებითა მათითა განირყუნენ.
და მოიღონ სასყიდელი სიცრუისა მათისაჲ გულისთქმაჲ იგი შეურაცხიეს, ვითარცა დღჱ შუებისაჲ; შეგინებულნი და ბილწიერნი იშუებენ სიყუარულსა შინა მათსა და თქუენ შეგ\ცხრებიან. Page of ms. L: 421V
თუალნი ასხენ სავსენი მრუშებითა, დაუცხრომელითა ცოდვითა; შეიტყუიან სულთა დაუმტკიცებელთა, გულნი ჰქონან წურთილნი ანგაჰრებითა, _ წყევისა შვილნი.
დაუტევეს წრფელი გზაჲ და შესცთეს, შეუდგან იგინი გზასა მას ბალამის ბოსორელისასა, რომელმან-იგი სასყიდელი სიცრუისა შეიყუარა,
მამხილებელად აქუნდა თუისისა უშჯულოებისა, კარაული უტყუი, რომელი კაცობრივითა ჴმითა იტყოდა, დააყენა წინაწარმეტყუელისა მის უგონურებაი.
ესენი არიან წყარონი ურწყულნი და არმულნი ქარითა მიმოტაცებულნი, რომელთათჳს წყუდიადი იგი ბნელისაჲ დამარხულ არს.
რამეთუ გარდარეულსა მას Page of ms. L: 422R ამაოებასა იტყუიან და აიძულებენ გულისთქმითა ჴორცთა ბილწებასა, რომელნი-იგი მცირედ განრინებულ იყვნეს საცთურისაგან სლვისა.
აზნაურებასა აღუთქმენ, და იგინი მონანი არიან ხრწნილებისანი, რომლისაგან-იგი ვინ მოუძლურდეს, მისი მონაჲ არნ.
უკუეთუ რომელნი-იგი განრინებულ იყვნეს შეგინებისაგან ამის სოფლისა მეცნიერებითა უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესითა, მასვე კუალად აღერი[ვ]ნეს.
უმჯობეს იყო მათთუის, უკუეთუმცა არა ეცნა გზაჲ იგი ჭეშმარიტებისაჲ, ვიდრე ცნობასა და მართლუკუნ ქცევასა.
