TITUS
Apocalypsis Ioannis iberice
Part No. 16
Chapter: 16
Verse: 1
და
მესმა
ჴმაჲ
დიდი
,
რომელი
ეტყოდა
შჳდთა
მათ
ანგელოზთა
,
ვითარმედ
:
წარვედით
და
დასთხიენით
შჳდნი
ეგე
ლანკნანი
გულის-წყრომისა
ღმრთისანი
ქუეყანასა
ზედა
.
Verse: 2
და
ერთი
იგი
წარვიდა
და
დასთხია
ლანკნაჲ
თჳსი
ქუეყანასა
ზედა
,
და
იქმნა
შალალი
ბოროტი
კაცთა
ზედა
,
რომელთაცა
აქუნდა
ბეჭედი
იგი
მჴეცისაჲ
მათ
ზედა
;
და
თაყუანის-სცემდეს
ხატსა
მისსა
.
Verse: 3
და
მეორემან
ანგელოზმან
დასთხია
ზღუასა
ზედა
,
და
იქმნა
სისხლი
,
ვითარცა
მკუდრისაჲ
;
და
ყოველი
სული
,
რომელი
იყო
ზღუასა
შინა
,
მოკუდა
.
Verse: 4
და
მესამემან
დასთხია
მდინარეთა
ზედა
და
წყაროთა
ზედა
წყალთასა
,
და
გარდაიქცეს
სისხლად
.
Verse: 5
და
მესმა
ანგელოზისა
მისგან
წყალთაჲსა
,
რომელი
იტყოდა
:
მართალ
ხარ
,
რომელი-ეგე
ხარ
და
იყავ
წმიდა
,
რამეთუ
ესე
საჯე
.
Verse: 6
რამეთუ
სისხლი
წმიდათაჲ
და
წინაწარმეტყუელთაჲ
დასთხიეს
,
და
სისხლი
ასუ
მათ
,
რამეთუ
ღირს
არიან
.
Verse: 7
და
მესმა
საკურთხეველისაჲ
,
რომელი
იტყოდა
:
ჰე
,
უფალო
ღმერთო
,
ყოვლისა
მპყრობელო
,
მართალ
და
ჭეშმარიტ
არიან
სასჯელნი
შენნი
.
Verse: 8
და
მეოთხემან
ანგელოზმან
დასთხია
ლანკნაჲ
თჳსი
მზესა
ზედა
,
და
მიეცა
მას
ცეცხლითა
დაწუვად
კაცთა
.
Verse: 9
და
დაიწუნეს
კაცნი
სიცხითა
დიდითა
და
ჰგმობდეს
კაცნი
სახელსა
ღმრთისასა
.
რომელსა-იგი
აქუს
ჴელმწიფებაჲ
წყლულებათა
ზედა
მათთა
,
და
არა
შეინანეს
,
რაჲთამცა
მისცეს
მას
დიდებაჲ
.
Verse: 10
და
მეხუთემან
დასთხია
საყდარსა
მას
ზედა
მჴეცისა
მის
,
და
იქმნა
მეუფებაჲ
მისი
დაბნელებულ
.
და
იცოხნიდეს
ენათა
თჳსთა
ტკივილისაგან
.
Verse: 11
და
ჰგმობდეს
ღმერთსა
ცათასა
ტკივილთა
მათთაგან
და
წყლულებათა
,
და
არა
შეინანეს
საქმეთა
მათთაგან
.
Verse: 12
და
მეექუსემან
დასთხია
მდინარესა
ზედა
დიდსა
ევფრატსა
,
და
განჴმა
წყალი
მისი
,
რაჲთა
განემზადოს
გზაჲ
მეფეთაჲ
მათ
,
აღმოსავალით
მზისაჲთ
მომავალთაჲ
.
Verse: 13
და
ვიხილენ
პირისაგან
ვეშაპისა
და
პირისაგან
მჴეცისა
და
პირისაგან
ცრუ-წინაწარმეტყუელისა
მის
სულნი
არაწმიდანი
სამნი
,
ვითარცა
მყუარნი
.
Verse: 14
რამეთუ
არიან
სულნიცა
საეშმაკონი
,
მოქმედნი
სასწაულთანი
,
რომელნი
გამოვლენ
მეფეთა
ზედა
ყოვლისა
ქუეყანისათა
შემოკრებად
მათდა
ბრძოლასა
მას
დიდისა
მის
დღისა
ღმრთისა
ყოვლისა
მპყრობელისასა
.
Verse: 15
აჰა
ესერა
მოვალ
,
ვითარცა
მპარავი
.
ნეტარ
არს
,
რომელმან
იღჳძოს
და
დაიმარხოს
სამოსელი
თჳსი
,
რაჲთა
არა
შიშულად
ვიდოდის
,
და
ჰხედვიდენ
უშუერებასა
მისსა
.
Verse: 16
და
შემოკრიბნა
იგინი
ადგილსა
მას
,
რომელსა
ეწოდების
ებრაელებრ
მაგედონ
.
Verse: 17
და
მეშჳდემან
მან
ანგელოზმან
დასთხია
ლანკნაჲ
თჳსი
ჰაერსა
ზედა
,
და
გამოჴდა
ჴმაჲ
დიდი
ტაძრისაგან
ზეცათაჲსა
და
საყდრისაგან
,
რომელი
იტყოდა
,
ვითარმედ
:
იქმნა
.
Verse: 18
და
იქმნეს
ელვანი
და
ქუხილნი
და
ჴმანი
და
ძრვაჲ
დიდი
,
რომელ
არა
ქმნულ
არს
,
ვინაჲთგან
კაცნი
დაებადნეს
ქუეყანასა
ზედა
,
ესევითარი
ძრვაჲ
,
ესრჱთ
დიდი
.
Verse: 19
და
განიყო
ქალაქი
იგი
დიდი
სამად
,
და
ქალაქი
წარმართთანი
დაეცნეს
,
და
ბაბილონი
დიდი
მოჴსენებულ
იქმნა
წინაშე
ღმრთისა
მიცემად
მისდა
სასუმელი
იგი
ღჳნისაჲ
გულის-წყრომისა
რისხვისა
მისისაჲ
.
Verse: 20
და
ყოველივე
ჭალაკი
ლტოლვილ
იქმნა
,
და
მთანი
არა
იპოვნეს
.
Verse: 21
და
სეტყუაჲ
დიდი
მოვიდა
ზეცით
კაცთა
ზედა
და
გმეს
კაცთა
სახელი
ღმრთისაჲ
წყლულებისა
მისგან
სეტყჳსა
მის
,
რამეთუ
დიდ
არს
წყლულებაჲ
მისი
ფრიად
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Apocalypsis Ioannis iberice
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 28.10.2007. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.