TITUS
Isidor von Sevilla, De Fide
Part No. 5
Previous part

Chapter: 4  
Cod. Paris. (Bibl. Nat., Ms. lat.) 2326, p. 7r       
Sentence: 0  
IV. DE TRINITATIS SIGNIFICANTIA
IV. HEAR QUHIDIT UMBI DHEA BAUHNUNGA DHERO DHRIO HEIDEO GOTES


Sentence: 1  

(Cod. Vind. (ÖNB) 3093*, p. XXXI/1v )
(Cod. Vind. (ÖNB) 3093*, p. XXXI/2v )

   1. Pateat ueteris testamenti apicibus patrem et filium et spiritum sanctum esse deum. Sed hinc isti filium et spiritum sanctum non putant esse deum eo, quod in monte sina uocem dei intonantis audierint: »Audi, israel, dominus deus tuus deus unus est«. Manuscript page: WXXXIv  Ignorantes in trinitate unum esse deum patrem et filium et spiritum sanctum. Nec tres deos, sed in tribus personis unum nomen Manuscript page: P7v  indiuiduę maiestatis.

(Cod. Vind. (ÖNB) 3093*, p. XXXI/1r )
(Cod. Vind. (ÖNB) 3093*, p. XXXI/2r )

   
1. Araugit ist in dhes aldin uuizssodes boohhum dhazs fater endi sunu endi heilac gheist got sii. Oh dhes sindun unchilaubun iudeoliudi dhazs sunu endi heilac gheist got sii, bidhiu huuanda sie chihordon gotes stimna hluda in sinaberge quhedhenda: »Chihori dhu, israhel, druhtin got dhin ist eino got«. * Unbiuuizssende sindun, huueo in dheru dhrinissu sii ein got fater endi sunu endi heilac gheist. Nalles sie dhrie goda, oh ist in dhesem dhrim heidem ein namo dhes unchideiliden meghines.

Cod. Paris. (Bibl. Nat., Ms. lat.) 2326, p. 7v       

Sentence: 2  
   
2. Queramus ergo in scribturis ueteris testamenti eandem trinitatem. In libro quippe primo regum ita scribtum est: »Dixit dauid filius isai, dixit uir, cui constitutum est, de christo dei iacob, egregius psalta israel: Spiritus domini locutus est per me et sermo eius per linguam meam«. Quis autem esset, adiecit: »Deus israel mihi locutus est, dominator fortis israel hominum iustus«.
   
2. Manuscript page: P7v  Suohhemes nu auur in dhemu aldin heileghin chiscribe dhesa selbun dhrinissa. In dhemu eristin deile chuningo boohho sus ist chiuuisso chiscriban: »Quhad dauid isais sunu, quhad gomman, dhemu izs chibodan uuard, umbi christan iacobes gotes, dher erchno sangheri israhelo: Gotes gheist ist sprehhendi dhurah mih, endi sn uuort ferit dhurah mina zungun«. Endi saar dhar after offono araughida, huuer dher gheist sii, dhuo ir quhad: »Israhelo * got uuas mir zuo sprehhendi, dher rehtuuisigo manno uualdendeo strango israhelo«.

Cod. Paris. (Bibl. Nat., Ms. lat.) 2326, p. 8r       

Sentence: 3  
   
3. Dicendo enim »christum dei iacob« et filium et patrem ostendit. Item dicendo »Spiritus domini loquutus est per me« sanctum spiritum euidenter aperuit. Idem quoque in psalmis: Manuscript page: P8r  »Uerbo«, inquit, »domini celi firmati sunt et spiritu oris eius omnis uirtus eorum«. In persona enim domini patrem accipimus, in uerbo filium credimus, in spiritu oris eius spiritum sanctum intellegimus. Quo testimonio et trinitatis numerus et communio cooperationis ostenditur.
   
3. Dhar ir quhad »christ iacobes gotes«, chiuuisso meinida ir dhar sunu endi fater. Dhar ir auh quhad »Gotes gheist ist sprehhendi dhurah mih«, dhar meinida leohtsamo zi archennenne dhen heilegan gheist. Auur auh umbi dhazs selba Manuscript page: P8r  quhad dauid in psalmom: »Druhtines uuordu sindun himila chifestinode endi sines mundes gheistu standit al iro meghin«. In dhemu druhtines nemin archennemes chiuuisso fater, in dhemu uuorde chilaubemes sunu. In sines mundes gheiste instandemes chiuuisso heilegan gheist. In dheseru urchundin ist ziuuare araughit dhera dhrinissa zala endi chimeinidh iro einuuerches.

Cod. Paris. (Bibl. Nat., Ms. lat.) 2326, p. 8v       

Sentence: 4  
   
4. Sic in consequentibus idem propheta ait: »Mittit uerbum suum et liquefaciet ea, flat spiritus eius et fluent aque«. Ecce tria: pater, qui mittit, et uerbum, quod mittitur, et spiritus eius, qui flat. Nam et cum dicitur in genesi: Manuscript page: P8v  »In principio fecit deus celum et terram, et spiritus dei ferebatur super aquas«. Ibi in dei uocabulo pater intellegitur. In principio filius agnoscitur, qui dicit: »In capite libri scriptum est de me, ut faciam uoluntatem tuam«. Qui dixit deus et fecit deus. In eo uero, qui superferebatur aquis, spiritus sanctus significatur.
   
4. So hear after dher selbo forasago quhad: »Ir sendit sn uuort endi chiuueihhit dhea, adhmuot sn gheist endi rinnant uuazssar«. See hear meinit nu dhri: fater ist, dher sendida, endi uuort ist dhazs chisendida, endi sn gheist ist, dher adhmot. Endi auh in genesi quhidhit: Manuscript page: P8v  »In dhemu eristin chideda got himil endi aerdha, endi gotes gheist suueiboda oba uuazsserum«. Dhar ist auh in dhemu gotes nemin fater zi firstandanne; in dhemu eristin ist sunu zi archennanne, huuanda ir selbo quhad: »In haubide dhes libelles azs erist ist chiscriban umbi mih, dhazs ih dhinan uuillun duoe«. Got ist dher quhad, endi got dher deta. In dhiu auh dhanne, dhazs ir oba dhem uuazsserum suueiboda, dhen heilegun gheist dhar bauhnida.

Cod. Paris. (Bibl. Nat., Ms. lat.) 2326, p. 9r       

Sentence: 5  
   
5. Nam et cum ibi dicit deus: »Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram«: Per pluralitatem personarum patens significatio trinitatis est. Ubi tamen ut unitatem Manuscript page: P9r  deitatis ostenderet, confestim admonet dicens: »Fecit deus hominem ad imaginem suam«. Et cum dicit idem deus »Ecce adam factus est quasi unus ex nobis«: Ipsa pluralitas personarum trinitatis demonstrat mysterium.
   
5. Inu so auh chiuuisso dhar quhad got »Duoemes mannan anachiliihhan endi uns chiliihhan«: Dhurah dhero heideo maneghin ist dhar chioffonot dhera dhrinissa bauhnunc. Endi dhoh dhiu huuedheru nu, dhazs ir dhea Manuscript page: P9r  einnissa gotes araughida, hear saar after quhad: »Got chiuuorahta mannan imu anachiliihhan«. Endi auh so dhar after got quhad »See adam ist dhiu chiliihho uuordan so einhuuelih unser«: Dhiu selba maneghiu chinomideo araughit dhazs meghiniga chiruni dhera dhrinissa.
Sentence: 6  
   
6. Cuius trinitatis sacramentum et aggeus propheta ita aperuit ex persona domini dicens: »Spiritus meus erit in medio uestri«. Ecce deus, qui loquitur, ecce spiritus eius * post hec de tertia persona, id est de filio, ita subiecit: »Quia ecce ego commouebo celum et terram. * et ueniet desideratus cunctis gentibus«.
   
6. Dhera selbun dhrinissa heilac chiruni aggeus dher forasago sus araughida in druhtines nemin quhedhendi: »Mn gheist scal uuesan undar eu mittem«. Seegi got dhar sprah, seegi sn gheist ist auh after dhiu saar chimeinit. Umbi dhen dhrittun heit, dher fona suni ist, sus quhad dher selbo forasago: »Huuanda see ih chihruoru himil endi ęrdha. endi quhimit dher uuilligo allem dheodom«.

Cod. Paris. (Bibl. Nat., Ms. lat.) 2326, p. 9v       

Sentence: 7  
   
7. In esaia quoque sub propria cuiusque persona Manuscript page: P9v  distinctio trinitatis dicente eodem filio ita ostenditur: »Ego primus et ego nouissimus. Manus quoque mea fundauit terram et dextera mea mensa est cęlos. Nam a principio in abscondito locutus sum, ex tempore antequam fieret, ibi eram«. et consequenter adiecit: »et nunc dominus deus misit me et spiritus eius«. Ecce duę persone dominus et spiritus eius, qui mittunt, et tertia persona eiusdem domini, qui mittitur.
   
7. So sama so auh araughit ist in isaies buohhum eochihuueliihhes Manuscript page: P9v  dhero heideo sundric undarscheit, selbemu dhemu gotes sune quhedhendemu: »Ih eristo endi ih aftristo. mino hendi chifrumidon auh ęrdha endi mn zesuua uuas mezssendi himila. ioh fona eristin uuas ih chiholono sprehhendi fona ziidi, endi aer huuil uurdi, ih uuas dhar«. Dhar after saar auh quhad: »Endi nu sendida mih druhtin got endi sn gheist«. See hear zuuene dhero heido, got endi sn gheist, dhea sendidon, endi dher dhritto heit ist selbes druhtines christes dhes chisendidin.

Cod. Paris. (Bibl. Nat., Ms. lat.) 2326, p. 10r       

Sentence: 8  
   
8. Item alibi per eundem prophetam trinitatis sic demonstratur significantia: »Ecce«, * inquit, »puer * meus, suscipiam eum; dilectus meus, complacuit sibi in illo anima mea; dedi spiritum meum super eum«. Pater filium dilectum puerum uocat, Manuscript page: P10r  super quem dedit spiritum sanctum. De quo dominus iesus christus propria uoce testatur: »Spiritus domini super me«.
   
8. So auh in andreru stedi dhurah dhen selbun heilegun forasagun uuard dhera dhrinissa bauhnunc sus araughit: »Quhad got, see mn chnecht, ih inan infahu. chiminni mir, chiliihheda iru in imu mineru seulu. Ih gab ubar inan minan gheist«. Fater meinida dhar sinan sun, dhuo ir chiminnan chneht nemnida, ubar Manuscript page: P10r  dhen ir sinan gheist gab. Umbi dhen druhtin nerrendo christ sineru selbes stimnu urchundida, dhuo ir quhad: »Druhtines gheist ist ubar mir«.
Sentence: 9  
   
9. Alio quoque in loco idem isaias totam trinitatem in digitorum numero comprehendens sic predicat dicens: »Quis mensus est pugillo aquas et celos palmo quis ponderauit? Quis appendit tribus digitis molem terre«? In tribus quippe digitis propheta trinam diuinę omnipotentię ęqualitatem * sub quadam mysterii lance librauit et parilitate uirtutis cooperationem potentię et unitatem substantie, * quę una eademque in trinitate est, in tribus digitis declarauit.
   
9. Endi auh ir selbo isaias in andreru stedi alle dhea dhrinissa in fingro zalu bifenc, dhuo ir sus prędicando quhad: »Huuer uuas mezssendi in einemu hantgriffa uuazssar? Endi huuer uuac himila sineru folmu? Huuer uuac dhrim fingrum allan aerdhuuasun«? In dhrim fingrum chiuuisso dher heilego forasago dhea dhrifaldun ebanchiliihnissa dhera almahtigun gotliihhin mit sumes chirunes uuagu uuac. Endi auh mit dhes meghines chiliihnissu chraft dhes ebanuuerches endi einnissa dhera almahtigun spuodi, dhiu ein ioh samalih in dheru dhrinissu ist, in dhrim fingrum dhurahchundida.

Cod. Paris. (Bibl. Nat., Ms. lat.) 2326, p. 10v       

Sentence: 10  
   
10. Cuius trinitatis Manuscript page: P10v  mysterium alias se cognouisse testatur idem propheta dicendo: »Uidi dominum sedentem super solium excelsum. Seraphin stabant super illud, sex alę uni et sex alę alteri. Duabus uelabant faciem eius et duabus uelabant pedes eius et duabus uolabant«. Quem ut trinum in personis ostenderet et unum in diuinitate monstraret, sequenter ait: »Et clamabant alter ad alterum et dicebant: sanctus sanctus sanctus dominus deus exercituum. plena est omnis terra gloria eius«.
   
10. Dher selbo forasago auh in andreru Manuscript page: P10v  stedi chundida, dhazs ir dhera dhrinissa chiruni bichnadi, dhuo ir sus quhad: »Ih chisah druhtin sitzendan oba dhrato hohemu hohsetle, endi seraphin dhea angila stuondun dhemu oba. sehs fethdhahha uuarun eines, sehse andres. mit zuuem dhehhidon sn antlutti endi mit zuuem dhecchidon sine fuozssi endi mit zuuem flugun«. Dhazs dher forasago auh dhen selbun druhtin dhrifaldan in sinem heidim araughida endi einan in sineru gotnissu chichundida, dhar after quhad fona dhem angilum: »Endi hreofun ein zi andremu quhedhande: heilac heilac heilac druhtin uuerodheoda got. folliu ist al ęrdha dhinera guotliihhin«.

Cod. Paris. (Bibl. Nat., Ms. lat.) 2326, p. 11r       

Sentence: 11  
   
11. Ecce trinam sanctificationem sub una confessione celestis persultat exercitus. unam gloriam trinitatis Seraphin trina repetitione proclamant. Manuscript page: P11r  Nam quid ter sanctus indicat, nisi eiusdem trinę omnipotentię gloria demonstrata est? In deitate trium personarum significatio, non autem sicut tres persone ita et tres dii credendi sunt, sed in eis personis una diuinitas praedicanda est. Secundum moysi sententiam dicentis: »Audi, israel, dominus deus tuus deus unus est«. * Et iterum: »Ego sum deus et preter me non est alius«.
   
11. See hear nu dhea dhrifaldun heilacnissa undar eineru biiihti dhazs himilisca folc so mendit. Endi dhoh eina guotliihhin dhera dhrinissa syrafin mit dhemu dhrifaldin Manuscript page: P11r  quhide meinidon. Inu huuazs andres zeihnit dhar dhea dhri sanctus chiquhedan, nibu dhera selbun almahtigun dhrinissa guotliihhin ist araughit? Endi dhoh dhiu huuedheru in dhemu bauhnunge dhero dhrio heido gotes ni sindun zi chilaubanne dhazs sii dhrii goda sn, so sama so dhea dhrii heida sindun; oh in dhem dhrim heidim scal man ziuuaare eina gotnissa beodan. After moyses quhidim, dhar ir quhad: »Chihori dhu, israhel, druhtin got dhn ist eino got«. * Endi auur ist auh chiscriban: »Ih bim eino got endi ano mih nist ander«.


Next part



This text is part of the TITUS edition of Isidor von Sevilla, De Fide.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 15.10.2021. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.