TITUS
Notker, De arte rhetorica, ms. G
Part No. 9
Previous part

Manuscript page: G60ra  
Line: 1     tyranne tulisti Diproferon bis prolatum Ut protere pede pedem Hiulcę sunt compositi\iones
Line: 2     quę hiatum oris faciunt multis uocalibus concurrentibus Vt insule
Line: 3     ionio in magno Collisę sunt multis consonantibus duriter concurrentibus ut multum
Line: 4     ille et terris iactatos ab alto freni dicuntur uoces que in ore his Page of edition: 170  similes sunt Vt
Line: 5     fratres terrore prostrati in terram ruunt Turpis compositio ut iuuat ire et dorica
Line: 6     castra uidere caca in romana lingua est uentrem purga Sic et numerum
Line: 7     cum nauibus equat turpe est quia cunna una tantum littera distante ostium mu\lieribus
Line: 8     uuluę significat Vnde et latini fugiunt dicere cum nobis ac prępostero
Line: 9     ordine dicunt nobiscum ne turpiter sonet Assiduitas cuiusque litterę in odium re\petitę
Line: 10     est .i. unlûstsamo geaber̄ter puochstâb Vt casus casandra cane\bat
Line: 11     Et apud ciceronem Ó fortunatam natam me consule romam Diuina vero pagina
Line: 12     non est obligata his regulis ut interpres timeret dicere Omnis homo primum bonum
Line: 13     uinum ponit Vel hoc si conresurrexistis cum christo que sursvm sunt querite Plures
Line: 14     quoque syllabę breues uitande sunt ut quam timida leuipedis animula leporis
Line: 15     Sanctum tamen est canere Magnificat anima mea dominum. Hęc ante finem sententię ca\uenda
Line: 16     sunt Dehinc clausulę que pessimę sunt non minus cauende Sed bonas prius
Line: 17     doceamus Monosillabę dictiones ubi colon DE BONIS CLAV\SVLIS.
Line: 18     aut coma finiuntur melius ponuntur quam in fine sententie Ergo si in
Line: 19     longam desinat . ut lex aut nox pręcedat trochevs ut cicero non scripta
Line: 20     sed ñată lĕx Jtem ipse ad debet esse legum in re publica prĭmă uox̄ Si autem in breuem
Line: 21     desinat anapestus aut iambus pręcedat Vt salustius Tota autem insula modica et cul\tibus
Line: 22     uărĭĭs ĕst Hęc monosyllaba dictio positione longa natura et accentv
Page of edition: 172 
Line: 23     breuis est. Item filius filii mei meus nepus est dissyllabe dictiones apciores sunt claudendis sententiis fit quidem bona clausula iambus
Line: 24     et spondeus . ut est felix patria que continet bŏnós cĭuuĕs Aut iambus et trochevs
Line: 25     Vt est corona ambiat căpŭt rĕgĭs . Bene quoque ponuntur duo trochei Vt illud
Line: 26     lex est bonorum ciuium măgnă cŭră Similiter placent trocheus et spondeus
Line: 27     Vt est Hęc sunt que maximi principes sola curant Trissilabam clausulam si uelis
Line: 28     molliter fluere eam fac trocheum et molosum ut illud tulli mare fluctuantibus
Line: 29     lĭtŭs eĭectĭs Similiter decent trocheus . et ionicus minor Vt est mare fluctu\antibus
Line: 30     lĭtŭs ăgĭtan̆tĭ Jtem pulchra erit si media molosi in duas breues
Line: 31     soluitur ut lĭtŭs ĕm̆ilíę́ Vel si terciam solueris in duas breues Vt lĭtŭs ĕquabĭlĕ
Line: 32     Jtem fit elegans si penultima trochei et prima molosi soluatur Vt est curas
Line: 33     rĕgĕrĕ ănĭmŏrŭm In monosyllabis si aut breuis breuem ITEM DE VITIOSIS
Line: 34     aut longa longam sectatur in colo aut commate non sine uituperatione est Ut
Line: 35     illud ista res mĕă ĕst Et ut cicero pro ligario Non tu eum patria priuare qua ca\ret
Line: 36     sed uĭtă uĭs Quod uoluntate orator non errore composuit Dissillabe
Line: 37     displicent duobis iambis . ut est inuéní ouĕs m̆éis Vel spondeo et iambo Vt tĕnŭi
Line: 38     serŭŏs mĕŏs Aut spondeo et pirrichio ut est cońsŭl uĭdĕt aut duobus
Line: 39     iambis Vt est pugnare iuuenes pro parent̆ĭbus sŭîs Aut iambus et pirrichius
Line: 40     Vt est pugnare iuuenes pro sŭís păren̆tibus Displicet ualde pirrichius Page of edition: 174  post
Line: 41     pirrichium ita perdidi bon̆ă m̆e°a Aut pirrichius et trocheus Vt est conque\ritur
Line: 42     sŭă făctă Aut pirrichius et spondeas Vt est imputat s̆ibî clĕmen̆s
Line: 43     Aut trocheus et iambus Vt est omnia némpĕ uĭdĕs Aut trocheus et pirrichius
Line: 44     Vt est aspĭcĕ fac̆tă mĕă Talis clausula finem eleiaci pentametri turpiter
Line: 45     reddit Jn trissillabis pessima conclusio est spondeus et molosus Vt est mare
Line: 46     fluctuantibus rŭpĕs eĭĕctĭs Item pessima pirrichius et molosus. Ut est mare
Line: 47     fluctuantibus ăpĕx eiect̆ĭs Jtem uitiosa si molosi ultimi prima breuis sit syllaba quia he\roicum
Line: 48     roicum comma nascitur Vt est lĭtus am̆ic̆is Item cauendus est spondeus ante molosum in tertia
Line: 49     syllaba resolutum ut est. Si te semel ad meăs căpsăs ádḿisĕrŏ Item ne incur\ras
Line: 50     in endecasyllabi phaleucii petulantiam Vt est illud ciceronis Successit
Line: 51     tibi lucius metellus Sic omnes fines metricis similes uiciosi sunt Quos tamen nec cicero
Line: 52     prę magnitudine operis sui potuit uitare De Elocutionis DiGnitate
Line: 53     Post inuentionem maximam uim habet elocutio Cicero in libris rethoricorum de sola
Line: 54     inuentione tractat De ceteris partibus in libro ad herennium debetur namque elocu\tioni
Line: 55     nimivm exercitationis quia nimium habet industrię ita ut inuentio
Line: 56     parum prosit si non elocucio assit Sic demum apparet excogitatio si sequitur eius
Line: 57     per uerba explicatio Nam quorum maxime miramur ingenia in his duabus partibus cla\ri
Line: 58     erant alius in inuentione et alius in elocutione In hac palmam habet
Page of edition: 176 
Line: 59     uarro in illa tullius cicero dicente augustino in libro de ciuitate dei Quantvm
Line: 60     iuuat uarro studiosvm rerum tantum delectat cicero studiosum uerborum
Line: 61     Tam grata semper elocutio ut a quibusdam postponeretur inuentio ullem estimantibus ma\teriam
Line: 62     que non esset eloquio decorata ut heronimus testatur in euangelica expo\sitione
Line: 63     dicens Quia multi accesserunt legere nostras scripturas sed abhorruerunt
Line: 64     ab exteriori cortice antequam peruenirent ad interiorem medullę dulcedinem
Line: 65     Et augustinus in libro confessionum de iuuentute sua locutus discernit inter eos
Line: 66     quorum auditor erat ipse . inter manicheum scilicet et ambrosium quod ali\quanto or\natius
Line: 67     esset eloquium manichei quam ambrosii . de cetero autem nullam haberet compa\rationem.
Line: 68     Tribuens his uerbis utilitatem sensuum ambrosio uanitatem nitidi
Line: 69     sermonis manicheo Tanta enim dignitas elocutionis apud antiquos fuit
Line: 70     ut sine magisterio uerbi pene ingratum esset omne quod audiretur et cicero
Next part


This text is part of the TITUS edition of Notker, De arte rhetorica, ms. G.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 15.10.2021. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.