TITUS
Edda
Part No. 21
Song: Br.
Strophe: 1
(BROT
AF
SIGURÐARQVIÐO)
Verse: 1
"Hvat
hefir
Sigurðr
til
saca
unnit
,
Verse: 2
er
þú
frocnan
vill
fiorvi
næma
?"
Strophe: 2
Verse: 1
"Mér
hefir
Sigurðr
selda
eiða
,
Verse: 2
eiða
selda
,
alla
logna
;
Verse: 3
þá
vélti
hann
mic
,
er
hann
vera
scyldi
Verse: 4
allra
eiða
einn
fulltrúi
."
Strophe: 3
Verse: 1
"Þic
hefir
Brynhildr
bǫl
at
gerva
Verse: 2
heiptar
hvattan
,
harm
at
vinna
;
Verse: 3
fyrman
hon
Guðrúno
góðra
ráða
,
Verse: 4
enn
síðan
þér
sín
at
nióta
."
Strophe: 4
Verse: 1
Sumir
úlf
sviðo
,
sumir
orm
sniðo
,
Verse: 2
sumir
Gothormi
af
gera
deildo
,
Verse: 3
áðr
þeir
mætti
,
meins
um
lystir
,
Verse: 4
á
horscom
hal
hendr
um
leggia
.
Strophe: 6
Verse: 1
Úti
stóð
Guðrún
,
Giúca
dóttir
,
Verse: 2
oc
hon
þat
orða
allz
fyrst
um
qvað
:
Verse: 3
"Hvar
er
nú
Sigurðr
,
seggia
dróttinn
,
Verse: 4
er
frondr
mínir
fyrri
ríða
?"
Strophe: 7
Verse: 1
Einn
því
Hǫgni
andsvor
veitti
:
Verse: 2
"Sundr
hǫfom
Sigurð
sverði
hǫgginn
,
Verse: 3
gnapir
æ
grár
iór
yfir
gram
dauðom
."
Strophe: 8
Verse: 1
Þá
qvað
þat
Brynhildr
,
Buðla
dóttir
:
Verse: 2
"Vel
scolot
nióta
vápna
oc
landa
;
Verse: 3
einn
myndi
Sigurðr
ǫllo
ráða
,
Verse: 4
ef
hann
lengr
litlo
lífi
heldi
.
Strophe: 9
Verse: 1
Væria
þat
somt
,
at
hann
svá
réði
Verse: 2
Giúca
arfi
oc
Gota
mengi
,
Verse: 3
er
hann
fimm
sono
at
fólcræði
,
Verse: 4
gunnar
fúsa
,
getna
hafði
."
Strophe: 10
Verse: 1
Hló
þá
Brynhildr
-
bor
allr
dunði
-
Verse: 2
eino
sinni
af
ǫllom
hug
:
Verse: 3
"Lengi
scoloð
nióta
landa
oc
þegna
,
Verse: 4
er
þér
frocnan
gram
falla
létoð
."
Strophe: 11
Verse: 1
Þá
qvað
þat
Guðrún
,
Giúca
dóttir
:
Verse: 2
"Mioc
mælir
þú
miclar
firnar
;
Verse: 3
gramir
hafi
Gunnar
,
gǫtvað
Sigurðar
!
Verse: 4
heiptgiarns
hugar
hefnt
scal
verða
."
Strophe: 5
Verse: 1
Soltinn
varð
Sigurðr
sunnan
Rínar
,
Verse: 2
hrafn
at
meiði
hátt
kallaði
:
Verse: 3
"Ycr
mun
Atli
eggiar
rióða
,
Verse: 4
muno
vígscá
of
viða
eiðar
."
Strophe: 12
Verse: 1
Fram
var
qvelda
,
fiolð
var
druccit
,
Verse: 2
þá
var
hvívetna
vilmál
talið
;
Verse: 3
sofnoðo
allir
,
er
í
sæing
qvómo
,
Verse: 4
einn
vacþi
Gunnarr
ǫllom
lengr
.
Strophe: 13
Verse: 1
Fót
nam
at
hrora
,
fiolð
nam
at
spialla
,
Verse: 2
hitt
herglǫtuðr
hyggia
téði
,
Verse: 3
hvat
þeir
í
bǫðvi
báðir
sǫgðo
,
Verse: 4
hrafn
ey
oc
ǫrn
,
er
þeir
heim
riðo
.
Strophe: 14
Verse: 1
Vacnaði
Brynhildr
,
Buðla
dóttir
,
Verse: 2
dís
scioldunga
,
fyr
dag
litlo
:
Verse: 3
"Hvetið
mic
eða
letið
mic
-
harmr
er
unninn
-,
Verse: 4
sorg
at
segia
eða
svá
láta
!"
Strophe: 15
Verse: 1
Þǫgðo
allir
við
því
orði
,
Verse: 2
fár
kunni
þeim
flióða
látom
,
Verse: 3
er
hon
grátandi
gorðiz
at
segia
,
Verse: 4
þat
er
hlæiandi
hǫlða
beiddi
.
Strophe: 16
Verse: 1
"Hugða
ec
mér
,
Gunnarr
,
grimt
í
svefni
,
Verse: 2
svalt
alt
í
sal
,
ættac
sæing
kalda
;
Verse: 3
enn
þú
,
gramr
,
riðir
,
glaums
andvani
,
Verse: 4
fiotri
fatlaðr
í
fiánda
lið
.
Verse: 5
Svá
mun
ǫll
yðor
ætt
Niflunga
Verse: 6
afli
gengin
:
eroð
eiðrofa
.
Strophe: 17
Verse: 1
Mantattu
,
Gunnarr
,
til
gorva
þat
,
Verse: 2
er
þit
blóði
í
spor
báðir
rendot
;
Verse: 3
nú
hefir
þú
hánom
þat
alt
illo
launat
,
Verse: 4
er
hann
fremstan
sic
finna
vildi
.
Strophe: 18
Verse: 1
Þá
reyndi
þat
,
er
riðit
hafði
Verse: 2
móðigr
á
vit
mín
at
biðia
,
Verse: 3
hvé
herglǫtuðr
hafði
fyrri
Verse: 4
eiðom
haldit
við
inn
unga
gram
.
Strophe: 19
Verse: 1
Benvǫnd
of
lét
,
brugðinn
gulli
,
Verse: 2
margdýrr
konungr
á
meðal
occar
;
Verse: 3
eldi
vóro
eggiar
útan
gorvar
,
Verse: 4
enn
eitrdropom
innan
fáðar
."
Strophe: S.
Verse: 1
Frá
dauða
Sigurðar
.
Verse: 2
Hér
er
sagt
í
þessi
qviðo
frá
dauða
Sigurðar
,
oc
Verse: 3
vícr
hér
svá
til
,
sem
þeir
dræpi
hann
úti
.
Enn
sumir
Verse: 4
segia
svá
,
at
þeir
dræpi
hann
inni
í
reccio
sinni
sofanda
.
Verse: 5
Enn
þýðverscir
menn
segia
svá
,
at
þeir
dræpi
hann
úti
Verse: 6
í
scógi
.
Oc
svá
segir
í
Guðrúnar
qviðo
inni
forno
,
Verse: 7
at
Sigurðr
oc
Giúca
synir
hefði
til
þings
riðit
,
þá
er
hann
Verse: 8
var
drepinn
.
Enn
þat
segia
allir
einnig
,
at
þeir
svico
hann
Verse: 9
í
trygð
oc
vógo
at
hánom
liggianda
oc
óbúnom
.
Verse: 10
Guðrún
sat
yfir
Sigurði
dauðom
.
Hon
grét
eigi
sem
Verse: 11
aðrar
konor
,
enn
hon
var
búin
til
at
springa
af
harmi
.
Til
Verse: 12
gengo
bæði
konor
oc
karlar
at
hugga
hana
;
enn
þat
var
Verse: 13
eigi
auðvelt
.
Þat
er
sǫgn
manna
,
at
Guðrún
hefði
etið
Verse: 14
af
Fáfnis
hiarta
oc
hon
scilði
því
fugls
rǫdd
.
Þetta
er
Verse: 15
enn
qveðit
um
Guðrúno
:
This text is part of the
TITUS
edition of
Edda
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.