TITUS
Edda
Part No. 21
Previous part

Song: Br. 
Strophe: 1 
(BROT AF SIGURÐARQVIÐO)


Verse: 1    "Hvat hefir Sigurðr til saca unnit,
Verse: 2    
er þú frocnan vill fiorvi næma?"

Strophe: 2 
Verse: 1    
"Mér hefir Sigurðr selda eiða,
Verse: 2    
eiða selda, alla logna;
Verse: 3    
þá vélti hann mic, er hann vera scyldi
Verse: 4    
allra eiða einn fulltrúi."

Strophe: 3 
Verse: 1    
"Þic hefir Brynhildr bǫl at gerva
Verse: 2    
heiptar hvattan, harm at vinna;
Verse: 3    
fyrman hon Guðrúno góðra ráða,
Verse: 4    
enn síðan þér sín at nióta."

Strophe: 4 
Verse: 1    
Sumir úlf sviðo, sumir orm sniðo,
Verse: 2    
sumir Gothormi af gera deildo,
Verse: 3    
áðr þeir mætti, meins um lystir,
Verse: 4    
á horscom hal hendr um leggia.

Strophe: 6 
Verse: 1    
Úti stóð Guðrún, Giúca dóttir,
Verse: 2    
oc hon þat orða allz fyrst um qvað:
Verse: 3    
"Hvar er Sigurðr, seggia dróttinn,
Verse: 4    
er frondr mínir fyrri ríða?"

Strophe: 7 
Verse: 1    
Einn því Hǫgni andsvor veitti:
Verse: 2    
"Sundr hǫfom Sigurð sverði hǫgginn,
Verse: 3    
gnapir æ grár iór yfir gram dauðom."

Strophe: 8 
Verse: 1    
Þá qvað þat Brynhildr, Buðla dóttir:
Verse: 2    
"Vel scolot nióta vápna oc landa;
Verse: 3    
einn myndi Sigurðr ǫllo ráða,
Verse: 4    
ef hann lengr litlo lífi heldi.

Strophe: 9 
Verse: 1    
Væria þat somt, at hann svá réði
Verse: 2    
Giúca arfi oc Gota mengi,
Verse: 3    
er hann fimm sono at fólcræði,
Verse: 4    
gunnar fúsa, getna hafði."

Strophe: 10 
Verse: 1    
Hló þá Brynhildr - bor allr dunði -
Verse: 2    
eino sinni af ǫllom hug:
Verse: 3    
"Lengi scoloð nióta landa oc þegna,
Verse: 4    
er þér frocnan gram falla létoð."

Strophe: 11 
Verse: 1    
Þá qvað þat Guðrún, Giúca dóttir:
Verse: 2    
"Mioc mælir þú miclar firnar;
Verse: 3    
gramir hafi Gunnar, gǫtvað Sigurðar!
Verse: 4    
heiptgiarns hugar hefnt scal verða."

Strophe: 5 
Verse: 1    
Soltinn varð Sigurðr sunnan Rínar,
Verse: 2    
hrafn at meiði hátt kallaði:
Verse: 3    
"Ycr mun Atli eggiar rióða,
Verse: 4    
muno vígscá of viða eiðar."

Strophe: 12 
Verse: 1    
Fram var qvelda, fiolð var druccit,
Verse: 2    
þá var hvívetna vilmál talið;
Verse: 3    
sofnoðo allir, er í sæing qvómo,
Verse: 4    
einn vacþi Gunnarr ǫllom lengr.

Strophe: 13 
Verse: 1    
Fót nam at hrora, fiolð nam at spialla,
Verse: 2    
hitt herglǫtuðr hyggia téði,
Verse: 3    
hvat þeir í bǫðvi báðir sǫgðo,
Verse: 4    
hrafn ey oc ǫrn, er þeir heim riðo.

Strophe: 14 
Verse: 1    
Vacnaði Brynhildr, Buðla dóttir,
Verse: 2    
dís scioldunga, fyr dag litlo:
Verse: 3    
"Hvetið mic eða letið mic - harmr er unninn -,
Verse: 4    
sorg at segia eða svá láta!"

Strophe: 15 
Verse: 1    
Þǫgðo allir við því orði,
Verse: 2    
fár kunni þeim flióða látom,
Verse: 3    
er hon grátandi gorðiz at segia,
Verse: 4    
þat er hlæiandi hǫlða beiddi.

Strophe: 16 
Verse: 1    
"Hugða ec mér, Gunnarr, grimt í svefni,
Verse: 2    
svalt alt í sal, ættac sæing kalda;
Verse: 3    
enn þú, gramr, riðir, glaums andvani,
Verse: 4    
fiotri fatlaðr í fiánda lið.
Verse: 5    
Svá mun ǫll yðor ætt Niflunga
Verse: 6    
afli gengin: eroð eiðrofa.

Strophe: 17 
Verse: 1    
Mantattu, Gunnarr, til gorva þat,
Verse: 2    
er þit blóði í spor báðir rendot;
Verse: 3    
hefir þú hánom þat alt illo launat,
Verse: 4    
er hann fremstan sic finna vildi.

Strophe: 18 
Verse: 1    
Þá reyndi þat, er riðit hafði
Verse: 2    
móðigr á vit mín at biðia,
Verse: 3    
hvé herglǫtuðr hafði fyrri
Verse: 4    
eiðom haldit við inn unga gram.

Strophe: 19 
Verse: 1    
Benvǫnd of lét, brugðinn gulli,
Verse: 2    
margdýrr konungr á meðal occar;
Verse: 3    
eldi vóro eggiar útan gorvar,
Verse: 4    
enn eitrdropom innan fáðar."

Strophe: S. 
Verse: 1    
Frá dauða Sigurðar.

Verse: 2    
Hér er sagt í þessi qviðo frá dauða Sigurðar, oc
Verse: 3    
vícr hér svá til, sem þeir dræpi hann úti. Enn sumir
Verse: 4    
segia svá, at þeir dræpi hann inni í reccio sinni sofanda.
Verse: 5    
Enn þýðverscir menn segia svá, at þeir dræpi hann úti
Verse: 6    
í scógi. Oc svá segir í Guðrúnar qviðo inni forno,
Verse: 7    
at Sigurðr oc Giúca synir hefði til þings riðit, þá er hann
Verse: 8    
var drepinn. Enn þat segia allir einnig, at þeir svico hann
Verse: 9    
í trygð oc vógo at hánom liggianda oc óbúnom.

Verse: 10    
Guðrún sat yfir Sigurði dauðom. Hon grét eigi sem
Verse: 11    
aðrar konor, enn hon var búin til at springa af harmi. Til
Verse: 12    
gengo bæði konor oc karlar at hugga hana; enn þat var
Verse: 13    
eigi auðvelt. Þat er sǫgn manna, at Guðrún hefði etið
Verse: 14    
af Fáfnis hiarta oc hon scilði því fugls rǫdd. Þetta er
Verse: 15    
enn qveðit um Guðrúno:




Next part



This text is part of the TITUS edition of Edda.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.