TITUS
Anna von Koeln, Liederbuch
Part No. 22
Previous part

Song: 31.  
Manuscript page: 44a-46b 
Carmen


Strophe: 1  
Verse: 1     It bat eyn mynnende sele ir lieff
Verse: 2     
so lange durch syn genade,
Verse: 3     
mer dat he komen woulde zo ir,
Verse: 4     
nochtant so beide he spade.

Strophe: 2  
Verse: 1     
Mer do he komen was zo ir,
Verse: 2     
sy vraichden eme so ser:
Verse: 3     
Wair haistu, lieff, so lange geweist,
Verse: 4     
war om en quemstu neit get eyr?

Strophe: 3  
Verse: 1     
Ich weir wale eyr gecomen, goit leiff,
Verse: 2     
mych tzwivelden an der maissen;
Verse: 3     
ych haen dyn hertz so duck beroirt,
Verse: 4     
mych doicht, dat dair noch in saissen.

Strophe: 4  
Verse: 1     
Alle deser werelt lusten
Verse: 2     
myt mencherhande ydelheiden,
Verse: 3     
wanneir ich dar in resten wolde,
Verse: 4     
so moist ich langer beyden.

Strophe: 5  
Verse: 1     
Nu haen ich myn hertze zo dir gevoicht,
Verse: 2     
des dancke ich Gode der stonden.
Verse: 3     
Synt dat mych dyns so wail genoicht,
Verse: 4     
so haen ich vroude gevonden.

Strophe: 6  
Verse: 1     
Jhesus druckde de mynnende sele
Verse: 2     
so vast an syn bursten:
Verse: 3     
Nu tast in desen rychen schatz
Verse: 4     
ind lesche alle dynen dorste.

Strophe: 7  
Verse: 1     
O we ind o wach, wat is myr geschiet,
Verse: 2     
wat haen ich all verloren?
Verse: 3     
Ich en kant der edelre rosen neit,
Verse: 4     
ich han gepluckt die dorne.

Strophe: 8  
Verse: 1     
Myn hertz steit up,
Verse: 2     
eyn eynich eyn van bynnen.
Verse: 3     
Ich haen so lange alleyn geweist,
Verse: 4     
goit lieff, sonder dyne mynnen.

Strophe: 9  
Verse: 1     
Dat ir alleyn gesessen hait,
Verse: 2     
dat wil ich uch vergelden.
Verse: 3     
Ich will uch mere vroude geven,
Verse: 4     
all kome ich nu sus selden.

Strophe: 10  
Verse: 1     
All deser werelt lusten
Verse: 2     
en is neit dan eyn ydelheit.
Verse: 3     
Ich bid dich, leiff, durch dyn genade
Verse: 4     
ind laisse ons nummer gescheiden.

Strophe: 11  
Verse: 1     
It mois noch an eyn scheiden syn,
Verse: 2     
ind ich wil weder komen.
Verse: 3     
So gyff dich myr mit willen dyn,
Verse: 4     
it sal dich noch wail vromen.

Strophe: 12  
Verse: 1     
Op dat ich nummer en fruchten,
Verse: 2     
en fruchte vur dat scheiden,
Verse: 3     
dat koir ich vur myn hemelrich,
Verse: 4     
ich en wouldes neit langer beiden.

Strophe: 13  
Verse: 1     
Jhesus machden de mynnende sele
Verse: 2     
van hertzen also blyde.
Verse: 3     
He woilde oir mere vroude geven
Verse: 4     
noch in koirtzen tzyden.

Strophe: 14  
Verse: 1     
Ich en ger geynre vrouden meir,
Verse: 2     
dan dat ich vair myt dir in die helle
Verse: 3     
offt int deipste van der see,
Verse: 4     
ind du weirs myn geselle.

Strophe: 15  
Verse: 1     
Jhesus druckde de mynnende sele
Verse: 2     
so vast in syne wonden:
Verse: 3     
Nu taste in desen richen schatz
Verse: 4     
ind lessche alle dynen kummer.

Strophe: 16  
Verse: 1     
Jhesus vorte de mynnende sele,
Verse: 2     
dar sy verhalen were.
Verse: 3     
He tzoende oir der vrouden mere,
Verse: 4     
de he oir had verborgen.



Next part



This text is part of the TITUS edition of Anna von Koeln, Liederbuch.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 27.11.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.