TITUS
Hartmann von Aue, Erec
Part No. 60
Previous part

Verse group: (60) 
Verse: 5900    beide schœne unde jugent,
Verse: 5901    
ich bin an der besten tugent.

Verse: 5902    
dirn mac mit mir niht wesen ze gâch.
Verse: 5903    
waz touc ich dir her nâch,

Verse: 5904    
beide alter unde leit
Verse: 5905    
mir schœne unde jugent verseit?

Verse: 5906    
waz sol ich dir danne?
Verse: 5907    
noch zæme ich guotem manne.'

Verse: 5908    
si der rede vil getete
Verse: 5909    
und si den tôt mit ir bete

Verse: 5910    
niht mohte überwinden
Verse: 5911    
noch ir willen vinden

Verse: 5912    
daz er si næme in sînen gewalt,
Verse: 5913    
vil wîplîchen si in schalt

Verse: 5914    
als ir der wille gebôt.
Verse: 5915    
si sprach: ʽwê dir, vil übeler tôt!

Verse: 5916    
daz vervluochet sîst!
Verse: 5917    
wie manec bilde gîst

Verse: 5918    
dîner unbescheidenheit!
Verse: 5919    
diu werlt doch wâr von dir seit,

Verse: 5920    
sîst mit valsche beladen.
Verse: 5921    
vlîzest dich ûf maneges schaden

Verse: 5922    
dem nimmer solde leit geschehen.
Verse: 5923    
des hân ich vil von dir gesehen.

Verse: 5924    
hâst vil bœser râtgeben,
Verse: 5925    
wan gâhes nimst daz leben

Verse: 5926    
einem gewanten man
Verse: 5927    
den diu werlt niht überwinden kan,

Verse: 5928    
und gebiutest einem an sîne stat
Verse: 5929    
dem ie diu werlt des tôdes bat

Verse: 5930    
unde lâst den werden alt.
Verse: 5931    
zeigest dînen gewalt

Verse: 5932    
unbescheidenlîchen.
Verse: 5933    
einen tugentrîchen

Verse: 5934    
hâstû hie gevellet
Verse: 5935    
unde mich gesellet

Verse: 5936    
anders dan soldest,
Verse: 5937    
ob gedienen woldest

Verse: 5938    
daz ich dir immer spræche wol.
Verse: 5939    
enweiz ich war ich armiu sol.

Verse: 5940    
unheiles wart ich geborn,
Verse: 5941    
wande hân ich verlorn

Verse: 5942    
beide sêle unde lîp,
Verse: 5943    
als von rehte tuot ein wîp

Verse: 5944    
von grôzer missetât,
Verse: 5945    
diu ir man verrâten hât

Verse: 5946    
als ich mînen herren hân.
Verse: 5947    
des tôdes wære er hie erlân,

Verse: 5948    
ob ich in drûf niht hæte brâht.
Verse: 5949    
enhæte er im nie gedâht

Verse: 5950    
dirre leidigen vart,
Verse: 5951    
hæte ich den klagenden sûft bewart

Verse: 5952    
den ich nam tiefe
Verse: 5953    
ich wânde er sliefe,

Verse: 5954    
des tages ich im lac.
Verse: 5955    
daz vervluochet der tac,

Verse: 5956    
ich die rede ruorte!
Verse: 5957    
wan ich mîn heil zevuorte,

Verse: 5958    
vil grôze êre und gemach.
Verse: 5959    
ouwê wie übele mir geschach!

Verse: 5960    
waz wolde ich tumbe
Verse: 5961    
ze redenne dar umbe?

Verse: 5962    
swie mîn herze wolde leben,
Verse: 5963    
hâte mir got gegeben

Verse: 5964    
daz mîn dinc ze wunsche stuont.
Verse: 5965    
ich tete als die tôren tuont,

Verse: 5966    
unwîses muotes,
Verse: 5967    
die êren unde guotes

Verse: 5968    
in selben erbunnen
Verse: 5969    
und niht vertragen kunnen

Verse: 5970    
ir dinc vil schône stât,
Verse: 5971    
und leistent durch des tiuvels rât

Verse: 5972    
von ir heil zestœret wirt,
Verse: 5973    
wan er ir êren gerne enbirt.

Verse: 5974    
ouwê liebiu muoter
Verse: 5975    
unde vater guoter!

Verse: 5976    
ist iu ze dirre stunt
Verse: 5977    
mîn grôzer kumber vil unkunt.

Verse: 5978    
ez was iuwer beider wân
Verse: 5979    
mîn dinc vil wol gebezzert hân:

Verse: 5980    
ouch was ez vil wænlîch,
Verse: 5981    
ir mich einem künege rîch

Verse: 5982    
gâbet ze wîbe.
Verse: 5983    
der wân ist mînem lîbe

Verse: 5984    
verkêret zungewinne.
Verse: 5985    
in triegent sîne sinne,

Verse: 5986    
swem daz ze wendenne ist gedâht,
Verse: 5987    
ez enwerde vollebrâht

Verse: 5988    
swaz von gote geschaffen ist:
Verse: 5989    
vür enhœret dehein list,

Verse: 5990    
man enmüeze im sînen willen lân.
Verse: 5991    
der muoz ouch an mir ergân:

Verse: 5992    
ich muoz et unsælic sîn.
Verse: 5993    
daz ist mir wol worden schîn

Verse: 5994    
an grimmeclîcher arbeit,
Verse: 5995    
der ich vil unz her erleit.

Verse: 5996    
er hât mir armen wîbe
Verse: 5997    
verteilet an dem lîbe:

Verse: 5998    
des bin ich wol innen brâht.
Verse: 5999    
wes im zer sêle gedâht,
Next part



This text is part of the TITUS edition of Hartmann von Aue, Erec.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.