TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 32
Chapter: 32
32
Verse: 1
disiu
mære
sagete
im
gar
sîn
wirt
:
Verse: 2
"ein
ritter
nimmer
daz
verbirt
,
Verse: 3
er
enkome
durch
tjostieren
vür
.
Verse: 4
ob
der
sîn
dienest
dort
verlür
Verse: 5
an
ir
,
diu
in
sande
her
,
Verse: 6
waz
hülfe
in
denne
sîn
vrechiu
ger
?
Verse: 7
daz
ist
der
stolze
Hiutegêr
.
Verse: 8
von
dem
mac
ich
wol
sprechen
mêr
,
Verse: 9
sît
wir
hie
sîn
besezzen
,
Verse: 10
daz
der
helt
vermezzen
Verse: 11
ie
smorgens
vil
bereite
was
Verse: 12
vor
der
porte
gein
dem
palas
.
Verse: 13
ouch
ist
von
dem
küenen
man
Verse: 14
kleinœtes
vil
gevüeret
dan
,
Verse: 15
daz
er
durch
unser
schilde
stach
,
Verse: 16
des
man
vür
grôze
koste
jach
Verse: 17
sôz
die
krîgierre
brâchen
drabe
.
Verse: 18
er
valte
uns
manegen
ritter
abe
.
Verse: 19
er
læt
sich
gerne
schouwen
,
Verse: 20
in
lobent
ouch
unser
vrouwen
.
Verse: 21
swen
wîp
lobent
,
der
wirt
erkant
:
Verse: 22
er
hât
den
prîs
ze
sîner
hant
Verse: 23
und
sînes
herzen
wunne
."
Verse: 24
dô
hete
diu
müede
sunne
Verse: 25
ir
liehten
blic
hin
zir
gelesen
:
Verse: 26
des
banekens
muoste
ein
ende
wesen
,
Verse: 27
der
gast
mit
sînem
wirte
reit
.
Verse: 28
er
vant
sîn
ezzen
al
bereit
.
Verse: 29
ich
muoz
iu
von
ir
spîse
sagen
:
Verse: 30
diu
wart
mit
zühten
vür
getragen
,
This text is part of the
TITUS
edition of
Wolfram von Eschenbach, Parzival
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.