TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 31
Previous part

Chapter: 31 
31


Verse: 1    unser vanen sint erkant,
Verse: 2    
daz zwêne vinger ûz der hant

Verse: 3    
biutet gein dem eide,
Verse: 4    
ir engeschæhe nie leide,

Verse: 5    
wan sît daz îsenhart lac tôt
Verse: 6    
(mîner vrouwen vrumte er herzen nôt),

Verse: 7    
sus stêt diu künegîn gemâl,
Verse: 8    
vrou Belacâne, sunder twâl

Verse: 9    
in einen blanken samît
Verse: 10    
gesniten von swarzer varwe sît

Verse: 11    
daz wir diu wâpen kurn an in:
Verse: 12    
ir triuwe an jâmer hât gewin.

Verse: 13    
die steckent ob den porten hôch.
Verse: 14    
vür die andern ehte uns suochet noch

Verse: 15    
des stolzen Vridebrandes her,
Verse: 16    
die getouften von über mer.

Verse: 17    
ieslîcher porte ein vürste phliget,
Verse: 18    
der sich strîtes ûz bewiget

Verse: 19    
mit sîner baniere.
Verse: 20    
wir haben Gaschiere

Verse: 21    
gevangen einen grâven abe.
Verse: 22    
der biutet uns vil grôze habe:

Verse: 23    
der ist Kailetes swester sun.
Verse: 24    
swaz uns der mac getuon,

Verse: 25    
daz muoz ie dirre gelten.
Verse: 26    
solh gelücke kumt uns selten.

Verse: 27    
grüenes angers, lützel sandes,
Verse: 28    
wol drîzec poinder landes

Verse: 29    
ist zir gezelten von dem graben:
Verse: 30    
wirt vil manec tjost erhaben."




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.