TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 36
Previous part

Chapter: 36 
36


Verse: 1    sô diu senewe tuot daz armbrust.
Verse: 2    dâ was ze dræte sîn gelust.

Verse: 3    der herre âne allez slâfen lac,
Verse: 4    unz er erkôs den grâwen tac:

Verse: 5    der gap dennnoch niht liehten schîn.
Verse: 6    dô solde ouch dâ bereite sîn

Verse: 7    zer messe ein sîn kappelân,
Verse: 8    der sanc si gote und ime sân.

Verse: 9    sîn harnas truoc man sâ zehant.
Verse: 10    er reit dâ man tjostieren vant.

Verse: 11    dô saz er an der stunde
Verse: 12    ûf ein ors, daz beidiu kunde

Verse: 13    hurtlîchen dringen
Verse: 14    und snelleclîchen springen,

Verse: 15    bekêrec swâ manz wider zôch:
Verse: 16    sînen anker ûf dem helme hôch

Verse: 17    man gein der porte vüeren sach.
Verse: 18    aldâ wîp und man verjach,

Verse: 19    si engesæhen nie helt sô wünneclîch,
Verse: 20    ir gote im solden sîn gelîch.

Verse: 21    man vuorte ouch starkiu sper dâ bî.
Verse: 22    wie er gezimieret sî?

Verse: 23    sîn ors von îser truoc ein dach,
Verse: 24    daz was vür slege des gemach.

Verse: 25    dar ûf ein ander decke lac,
Verse: 26    ringe, diu niht swære wac:

Verse: 27    daz was ein grüener samît.
Verse: 28    sîn wâpenroc, sîn kursît

Verse: 29    was ouch ein grüenez achmardî:
Verse: 30    daz was geworht dâ z21Arâbî.




Next part


This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.