TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 57
Chapter: 57
57
Verse: 1
wem
hât
sîn
manlîchiu
zuht
Verse: 2
hie
lâzen
sîner
minne
vruht
?
Verse: 3
ouwê
lieplîch
geselleschaft
,
Verse: 4
sol
mir
nû
riuwe
mit
ir
kraft
Verse: 5
immer
twingen
mînen
lîp
!
Verse: 6
sînem
gote
zêren
,"
sprach
daz
wîp
,
Verse: 7
"ich
mich
gerne
toufen
solde
Verse: 8
und
leben
swie
er
wolde
."
Verse: 9
der
jâmer
gap
ir
herzen
wîc
.
Verse: 10
ir
vreude
vant
den
dürren
zwîc
,
Verse: 11
als
noch
diu
turteltûbe
tuot
.
Verse: 12
diu
hete
ie
den
selben
muot
:
Verse: 13
swenne
ir
an
trûtschefte
gebrast
,
Verse: 14
ir
triuwe
kôs
den
dürren
ast
.
Verse: 15
diu
vrouwe
an
rehter
zît
genas
Verse: 16
eins
suns
,
der
zweier
varwe
was
,
Verse: 17
an
dem
got
wunders
wart
enein
:
Verse: 18
wîz
und
swarzer
varwe
er
schein
.
Verse: 19
diu
künegîn
kuste
in
sunder
twâl
Verse: 20
vil
dicke
an
sîniu
blanken
mâl
.
Verse: 21
diu
muoter
hiez
ir
kindelîn
Verse: 22
Feirefîz
Anschevîn
.
Verse: 23
der
wart
ein
waltswende
:
Verse: 24
die
tjoste
sîner
hende
Verse: 25
manec
sper
zebrâchen
,
Verse: 26
die
schilde
dürkel
stâchen
.
Verse: 27
als
ein
agelster
wart
gevar
Verse: 28
sîn
hâr
und
ouch
sîn
vel
vil
gar
.
Verse: 29
dô
was
ez
ouch
über
des
jâres
zil
,
Verse: 30
daz
Gahmuret
geprîset
vil
This text is part of the
TITUS
edition of
Wolfram von Eschenbach, Parzival
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.