TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 111
Previous part

Chapter: 111 
111


Verse: 1    die hât ez vor im her gesant,
Verse: 2    
sît ichz lebendec in dem lîbe vant."

Verse: 3    
diu vrouwe ir willen dar an sach,
Verse: 4    
daz diu spîse was ir herzen dach,

Verse: 5    
diu milch in ir tüttelîn:
Verse: 6    
die dructe drûz diu künegîn.

Verse: 7    
si sprach: "dû bist von triuwen komen.
Verse: 8    
hete ich des toufes niht genomen,

Verse: 9    
wæres wol mîns toufes zil.
Verse: 10    
ich sol mich begiezen vil

Verse: 11    
mit dir und mit den ougen
Verse: 12    
offenlîch und tougen,

Verse: 13    
wande ich wil Gahmureten klagen."
Verse: 14    
diu vrouwe hiez dar nâher tragen

Verse: 15    
ein hemde nâch bluote var,
Verse: 16    
dar inne an sbâruckes schar

Verse: 17    
Gahmuret den lîp verlôs,
Verse: 18    
der werlîchen ende kôs

Verse: 19    
mit rehter manlîcher ger.
Verse: 20    
diu vrouwe vrâcte ouch nâch dem sper,

Verse: 21    
daz Gahmurete gap den .
Verse: 22    
Ipomidôn von Nînivê

Verse: 23    
gap alsus werlîchen lôn,
Verse: 24    
der stolze werde Babilôn:

Verse: 25    
daz hemde ein hader was von slegen.
Verse: 26    
diu vrouwe woldez an sich legen,

Verse: 27    
als si vor hete getân,
Verse: 28    
von ritterschefte kom ir man:

Verse: 29    
nâmen siz ir ûzer hant.
Verse: 30    
die besten über al daz lant




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.