TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 126
Previous part

Chapter: 126 
126


Verse: 1    sîner worte si sêre erschrac,
Verse: 2    
daz si unversunnen vor im lac.

Verse: 3    
diu küneginne
Verse: 4    
wider kom zir sinne,

Verse: 5    
swie si vor wære verzaget,
Verse: 6    
sprach si: "sun, wer hât gesaget

Verse: 7    
dir von ritters orden?
Verse: 8    
bistûs innen worden?"

Verse: 9    
"muoter, ich sach vier man
Verse: 10    
noch liehter danne got getân:

Verse: 11    
die sageten mir von ritterschaft.
Verse: 12    
Artûs küneclîchiu kraft

Verse: 13    
sol mich nâch ritters êren
Verse: 14    
an schildes ambet kêren."

Verse: 15    
sich huop ein niuwer jâmer hie.
Verse: 16    
diu vrouwe enwesse rehte wie,

Verse: 17    
daz si ir den list erdæhte
Verse: 18    
und in von dem willen bræhte.

Verse: 19    
der knappe tump unde wert
Verse: 20    
iesch von der muoter dicke ein phert.

Verse: 21    
daz begunde si in ir herzen klagen.
Verse: 22    
si dâhte: "ich enwil im niht versagen,

Verse: 23    
ez muoz aber vil bœse sîn."
Verse: 24    
gedâhte mêr diu künegîn:

Verse: 25    
"der liute vil spotte sint.
Verse: 26    
tôren kleider sol mîn kint

Verse: 27    
ob sînem liehten lîbe tragen.
Verse: 28    
wirt er geroufet und geslagen,

Verse: 29    
kumt er mir her wider wol."
Verse: 30    
ouwê der jæmerlîchen dol!




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.