TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 133
Previous part

Chapter: 133 
133


Verse: 1    der snüere ein teil was ûz getret:
Verse: 2    
hete ein knappe daz gras gewet.

Verse: 3    
der vürste wert und erkant
Verse: 4    
sîn wîp dort unde al trûrec vant.

Verse: 5    
sprach der stolze Orilus:
Verse: 6    
"ouwê vrouwe, wie hân ich sus

Verse: 7    
mîn dienst gein iu gewendet!
Verse: 8    
mir ist nâch laster gendet

Verse: 9    
manec ritterlîcher prîs:
Verse: 10    
ir habet ein ander âmîs."

Verse: 11    
mit wazzerrîchen ougen
Verse: 12    
diu vrouwe bôt ir lougen

Verse: 13    
, daz si unschuldec wære:
Verse: 14    
er engeloupte niht ir mære.

Verse: 15    
iedoch sprach si mit vorhte siten:
Verse: 16    
"dâ kom ein tôr her zuo geriten:

Verse: 17    
swaz ich liute erkennet hân,
Verse: 18    
ich engesach nie lîp wol getân.

Verse: 19    
mîn vürspan und ein vingerlîn
Verse: 20    
daz nam er âne den willen mîn."

Verse: 21    
"hei sîn lîp iu wol gevellet.
Verse: 22    
ir habet iuch zim gesellet."

Verse: 23    
sprach si: "nû enwelle got!
Verse: 24    
sîniu ribalîn, sîn gabilôt

Verse: 25    
wâren mir doch ze nâhen.
Verse: 26    
diu rede iu solde smâhen:

Verse: 27    
vürstinne ez übele zæme,
Verse: 28    
ob si minne næme."

Verse: 29    
aber sprach der vürste sân:
Verse: 30    
"vrouwe, ich enhân iu niht getân,




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.