TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 157
Chapter: 157
157
Verse: 1
des
sol
vil
wênec
von
mir
komen
,
Verse: 2
ez
gê
ze
schaden
oder
ze
vromen
."
Verse: 3
daz
dûhte
wunderlîch
genuoc
Verse: 4
îwâneten
:
der
was
kluoc
,
Verse: 5
iedoch
muoste
er
im
volgen
.
Verse: 6
er
enwas
im
niht
erbolgen
:
Verse: 7
zwuo
liehte
hosen
îserîn
Verse: 8
schuohte
er
im
über
diu
ribalîn
,
Verse: 9
sunder
leder
mit
zwein
borten
.
Verse: 10
zwêne
sporn
dar
zuo
gehôrten
:
Verse: 11
er
spien
im
an
daz
goldes
werc
.
Verse: 12
ê
er
im
büte
dar
den
halsberc
,
Verse: 13
er
stricte
im
umbe
diu
schinnelier
.
Verse: 14
sunder
twâl
vil
harte
schier
Verse: 15
von
vuoze
ûf
gewâpent
wol
Verse: 16
wart
Parzivâl
mit
gernder
dol
.
Verse: 17
dô
iesch
der
knappe
mære
Verse: 18
sînen
kochære
.
Verse: 19
"ich
enreiche
dir
dehein
gabilôt
:
Verse: 20
diu
ritterschaft
dir
daz
verbôt
"
Verse: 21
sprach
îwânet
der
knappe
wert
.
Verse: 22
der
gurte
im
umbe
ein
scharphez
swert
:
Verse: 23
daz
lêrte
er
in
ûz
ziehen
Verse: 24
und
widerriet
im
vliehen
.
Verse: 25
dô
zôch
er
im
dar
nâher
sân
Verse: 26
des
tôten
mannes
kastelân
,
Verse: 27
daz
truoc
bein
hôch
und
lanc
.
Verse: 28
er
gewâpende
in
den
satel
spranc
:
Verse: 29
er
engerte
stegereifes
niht
.
Verse: 30
dem
man
noch
snelheite
giht
,
This text is part of the
TITUS
edition of
Wolfram von Eschenbach, Parzival
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.