TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 158
Previous part

Chapter: 158 
158


Verse: 1    îwâneten niht bevilde,
Verse: 2    
er enlêrte in underm schilde

Verse: 3    
künsteclîch gebâren
Verse: 4    
und der vînde schaden vâren.

Verse: 5    
er bôt im in die hant ein sper:
Verse: 6    
daz was gar âne sîne ger,

Verse: 7    
doch vrâcte er in: "war zuo ist diz vrum?"
Verse: 8    
"swer gein dir zer tjoste kum,

Verse: 9    
soltûz balde brechen,
Verse: 10    
durch sînen schilt verstechen.

Verse: 11    
wiltû des vil getrîben,
Verse: 12    
man lobet dich vor den wîben."

Verse: 13    
als uns diu âventiure giht,
Verse: 14    
von Kölne noch von Mâstrieht

Verse: 15    
dehein schildære entwürfe in baz,
Verse: 16    
denne als er ûf dem orse saz.

Verse: 17    
sprach er z îwâneten sân:
Verse: 18    
"lieber vriunt, mîn kumpân,

Verse: 19    
ich hân hie erworben des ich bat.
Verse: 20    
solt mîn dienest in die stat

Verse: 21    
dem künege Artûse sagen
Verse: 22    
und ouch mîn hôhez laster klagen.

Verse: 23    
brinc im wider sîn goltvaz.
Verse: 24    
ein ritter sich an mir vergaz,

Verse: 25    
daz er die juncvrouwen sluoc
Verse: 26    
durch daz si lachens mîn gewuoc.

Verse: 27    
mich müent ir jæmerlîchen wort,
Verse: 28    
diu enrüerent mir dehein herzen ort:

Verse: 29    
muoz enmitten drinne sîn
Verse: 30    
der vrouwen ungedienter pîn.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.