TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 159
Previous part

Chapter: 159 
159


Verse: 1     tuoz durch dîne gesellekeit
Verse: 2    
und lâz dir sîn mîn laster leit.

Verse: 3    
got hüete dîn! ich wil von dir varn
Verse: 4    
der mac uns beide wol bewarn."

Verse: 5    
îthêrn von Gaheviez
Verse: 6    
er jæmerlîche ligen liez:

Verse: 7    
der was, doch tôt, minneclîch.
Verse: 8    
lebende was er sælden rîch.

Verse: 9    
wære ritterschaft sîn endes wer
Verse: 10    
zer tjost durch schilt mit einem sper,

Verse: 11    
wer klagete denne die wunders nôt?
Verse: 12    
er starp von einem gabilôt.

Verse: 13    
îwânet ûf in brach
Verse: 14    
der liehten bluomen zeinem dach.

Verse: 15    
er stiez den gabilôtes stil
Verse: 16    
zuo zim, nâch der marter zil

Verse: 17    
der knappe kiusche unde stolz
Verse: 18    
dructe en kriuzes wîs ein holz

Verse: 19    
durch des gabilôtes snîden.
Verse: 20    
enwolde er niht vermîden,

Verse: 21    
hin in die stat er sagete
Verse: 22    
des manec wîp verzagete

Verse: 23    
und des manec ritter weinde.
Verse: 24    
der klagende triuwe erscheinde

Verse: 25    
(dâ wart jâmers vil gedolt),
Verse: 26    
der tôte schône wart geholt.

Verse: 27    
diu künegîn reit ûz der stat,
Verse: 28    
daz heilectuom si vüeren bat

Verse: 29    
ob dem künege von Kukûmerlant,
Verse: 30    
den tôte Parzivâles hant.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.