TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 321
Previous part

Chapter: 321 
321


Verse: 1    ich sol doch nennen wer der .
Verse: 2    
ach ich armman und ouwî,

Verse: 3    
daz er mîn herze ie sus versneit!
Verse: 4    
mîn jâmer ist von im ze breit.

Verse: 5    
daz ist hie her Gâwân.
Verse: 6    
der dicke prîs hât getân

Verse: 7    
und hôhe werdekeit bezalt,
Verse: 8    
unprîs sîn hete aldâ gewalt,

Verse: 9    
in sîn gir dar zuo vertruoc,
Verse: 10    
im gruoze er mînen herren sluoc.

Verse: 11    
ein kus, den Jûdas teilde,
Verse: 12    
im solhen willen veilde:

Verse: 13    
ez tuot manec tûsent herzen .
Verse: 14    
daz strenge mortlîche

Verse: 15    
an mînem herren ist getân.
Verse: 16    
lougent des her Gâwân,

Verse: 17    
des antwurte ûf kamphes slac
Verse: 18    
von hiute über den vierzegesten tac

Verse: 19    
vor dem künege von Ascalûn
Verse: 20    
in der hôhen stat ze Schanphanzûn.

Verse: 21    
ich lade in kamphlîche dar
Verse: 22    
gein mir ze komen in kamphes vâr.

Verse: 23    
kan sîn lîp des niht verzagen,
Verse: 24    
er enwelle schildes ambet tragen,

Verse: 25    
mane ich in dennoch mêre
Verse: 26    
des helmes êre

Verse: 27    
und durch ritter ordenlîchez leben:
Verse: 28    
dem sint zwuo rîche urbor gegeben,

Verse: 29    
rehtiu schame und werdiu triuwe
Verse: 30    
gebent prîs alt und niuwe.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.