TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 322
Chapter: 322
322
Verse: 1
her
Gâwân
sol
sich
niht
verschemen
,
Verse: 2
ob
er
geselleschaft
wil
nemen
Verse: 3
ob
der
tavelrunder
.
Verse: 4
diu
dort
stêt
besunder
,
Verse: 5
der
reht
wære
gebrochen
sân
,
Verse: 6
sæze
drobe
ein
triuwenlôser
man
.
Verse: 7
ich
enbin
her
niht
durch
schelden
komen
:
Verse: 8
geloubet
,
sît
irz
habet
vernomen
,
Verse: 9
ich
vorder
kamph
vür
schelden
,
Verse: 10
der
niht
wan
tôt
sol
gelden
Verse: 11
oder
leben
mit
êren
,
Verse: 12
swenz
wil
diu
sælde
lêren
."
Verse: 13
der
künec
swîcte
und
was
unvrô
.
Verse: 14
doch
antwurte
er
der
rede
alsô
:
Verse: 15
"herre
,
erst
mîner
swester
sun
:
Verse: 16
wære
Gâwân
tôt
,
ich
wolde
tuon
Verse: 17
den
kamph
,
ê
sîn
gebeine
Verse: 18
læge
triuwenlôs
unreine
.
Verse: 19
wil
gelücke
,
iu
sol
Gâwânes
hant
Verse: 20
mit
kamphe
tuon
daz
wol
bekant
,
Verse: 21
daz
sîn
lîp
mit
triuwen
vert
Verse: 22
und
sich
des
valsches
hât
erwert
.
Verse: 23
habe
iu
anders
iemen
leit
Verse: 24
getân
,
sô
enmachet
niht
sô
breit
Verse: 25
sîn
laster
âne
schulde
:
Verse: 26
wan
erwirbet
er
iuwer
hulde
Verse: 27
sô
daz
sîn
lîp
unschuldec
ist
,
Verse: 28
ir
habet
in
dirre
kurzen
vrist
Verse: 29
von
im
gesaget
daz
iuwern
prîs
Verse: 30
krenket
,
sint
die
liute
wîs
."
This text is part of the
TITUS
edition of
Wolfram von Eschenbach, Parzival
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.