TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 323
Previous part

Chapter: 323 
323


Verse: 1    Bêâcurs der stolze man,
Verse: 2    
des bruoder was her Gâwân,

Verse: 3    
der spranc ûf und sprach zehant:
Verse: 4    
"herre, ich sol wesen phant,

Verse: 5    
swar Gâwâne ist der kamph geleget.
Verse: 6    
sîn velschen mich unsanfte reget.

Verse: 7    
welt irs niht erlâzen in,
Verse: 8    
habet iuch an mich: sîn phant ich bin,

Verse: 9    
ich sol vür in ze kamphe stên.
Verse: 10    
ez mac mit rede niht ergên,

Verse: 11    
daz hôher prîs geneiget ,
Verse: 12    
der Gâwâne ist ledeclîche ."

Verse: 13    
er kêrte aldâ sîn bruoder saz:
Verse: 14    
vuozvallens er niht vergaz.

Verse: 15    
den bat er sus, hœret wie:
Verse: 16    
"gedenke, bruoder, daz ie

Verse: 17    
mir hülfe grôzer werdekeit.
Verse: 18    
mich vür dîn arbeit

Verse: 19    
ein kamphlîchez gîsel wesen.
Verse: 20    
ob ich in kamphe sol genesen,

Verse: 21    
des hâstû immer êre."
Verse: 22    
er bat in vürbaz mêre

Verse: 23    
durch bruoderlîchen ritters prîs.
Verse: 24    
Gâwân sprach: "ich bin wîs,

Verse: 25    
daz ich dich, bruoder, niht gewer
Verse: 26    
dîner bruoderlîchen ger.

Verse: 27    
ich enweiz war umbe ich strîten sol.
Verse: 28    
ouch entuot mir strîten niht wol:

Verse: 29    
ungerne wolde ich dir versagen,
Verse: 30    
wan daz ichz laster müeste tragen.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.