TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 329
Chapter: 329
329
Verse: 1
swie
vremde
ez
mir
hie
wære
,
Verse: 2
ich
kom
ouch
her
durch
mære
Verse: 3
und
zerkennen
âventiure
.
Verse: 4
nû
liget
diu
hœste
stiure
Verse: 5
an
iu
,
des
al
getouftiu
diet
Verse: 6
mit
prîse
sich
von
laster
schiet
,
Verse: 7
sol
guot
gebærde
iuch
helfen
iht
,
Verse: 8
und
daz
man
iu
mit
wârheit
giht
Verse: 9
liehter
varwe
und
manlîcher
site
.
Verse: 10
kraft
mit
jugende
vert
dâ
mite
."
Verse: 11
diu
rîche
wîse
heidenin
Verse: 12
hete
an
künste
den
gewin
Verse: 13
daz
si
wol
redete
franzeis
.
Verse: 14
dô
antwurte
ir
der
Wâleis
.
Verse: 15
solh
was
sîn
rede
wider
sie
:
Verse: 16
"got
lône
iu
,
vrouwe
,
daz
ir
hie
Verse: 17
mir
gebet
sô
güetlîchen
trôst
.
Verse: 18
ich
enbin
doch
trûrens
niht
erlôst
Verse: 19
und
wil
iuch
des
bescheiden
.
Verse: 20
ich
enmac
es
sô
niht
geleiden
Verse: 21
als
ez
mir
leide
kündet
,
Verse: 22
daz
sich
nû
maneger
sündet
Verse: 23
an
mir
,
der
niht
weiz
mîner
klage
,
Verse: 24
und
ich
dâ
bî
sîn
spotten
trage
.
Verse: 25
ich
enwil
deheiner
vreude
jehen
,
Verse: 26
ich
enmüeze
alrêst
den
grâl
gesehen
,
Verse: 27
diu
wîle
sî
kurz
oder
lanc
.
Verse: 28
mich
jaget
des
endes
mîn
gedanc
:
Verse: 29
dâ
von
gescheide
ich
nimmer
Verse: 30
mînes
lebens
immer
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Wolfram von Eschenbach, Parzival
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.