TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 332
Chapter: 332
332
Verse: 1
der
Wâleis
sprach
:
"wê
waz
ist
got
?
Verse: 2
wære
der
gewaldec
,
solhen
spot
Verse: 3
hete
er
uns
beiden
niht
gegeben
.
Verse: 4
kunde
got
mit
kreften
leben
,
Verse: 5
ich
was
im
dienstes
undertân
,
Verse: 6
sît
ich
genâden
mich
versan
:
Verse: 7
nû
wil
ich
im
dienest
widersagen
.
Verse: 8
hât
er
haz
,
den
wil
ich
tragen
.
Verse: 9
vriunt
,
an
dînes
kamphes
zît
Verse: 10
dâ
neme
ein
wîp
vür
dich
den
strît
:
Verse: 11
diu
müeze
ziehen
dîne
hant
.
Verse: 12
an
der
dû
kiusche
hâs
bekant
Verse: 13
und
wîplîche
güete
,
Verse: 14
ir
minne
dich
dâ
behüete
.
Verse: 15
ich
enweiz
wenne
ich
dich
mêr
gesehe
:
Verse: 16
mîn
wünschen
sus
an
dir
geschehe
."
Verse: 17
ir
scheiden
gap
in
trûren
Verse: 18
ze
strengen
nâchgebûren
.
Verse: 19
vrou
Cunnewâre
de
Lalant
Verse: 20
in
vuorte
dâ
si
ir
poulûn
vant
:
Verse: 21
sîn
harnas
hiez
si
bringen
dar
,
Verse: 22
ir
linden
hende
wol
gevar
Verse: 23
wâpenden
Gahmuretes
sun
.
Verse: 24
si
sprach
:
"ich
solz
von
rehte
tuon
,
Verse: 25
sît
der
künec
von
Brandigân
Verse: 26
von
iuwern
schulden
mich
wil
hân
.
Verse: 27
grôz
kumber
iuwer
werdekeit
Verse: 28
gît
mir
siufzebærez
leit
.
Verse: 29
swenne
ir
sît
trûrens
niht
erwert
,
Verse: 30
iuwer
sorge
mîne
vreude
zert
."
This text is part of the
TITUS
edition of
Wolfram von Eschenbach, Parzival
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.