TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 343
Previous part

Chapter: 343 
343


Verse: 1    Gâwân bôt des manegen eit,
Verse: 2    
swaz volkes vür in gereit,

Verse: 3    
daz er des niht erkande.
Verse: 4    
er sprach: "mîn varn hât schande,

Verse: 5    
sît ich mit wârheit niht darf jehen
Verse: 6    
daz ich ir keinen habe gesehen

Verse: 7    
vor disem tage an keiner stat,
Verse: 8    
swar man mîn dienest ie gebat."

Verse: 9    
der knappe sprach ze Gâwân:
Verse: 10    
"herre, hân ich missetân:

Verse: 11    
ich soldez iu ê hân gesaget.
Verse: 12    
was mîn bezzer sin verzaget.

Verse: 13    
rihtet mîne schulde
Verse: 14    
nâch iuwer selbes hulde.

Verse: 15    
ich solz iu dar nâch gerne sagen:
Verse: 16    
lât mich mîn unvuoge ê klagen."

Verse: 17    
"juncherre, saget mir wer si sîn,
Verse: 18    
durch iuwern zühtebæren pîn."

Verse: 19    
"herre, sus heizt der vor iu vert,
Verse: 20    
dem doch sîn reise ist unerwert:

Verse: 21    
rois Poidiconjunz
Verse: 22    
und duc Astor de Lanverunz.

Verse: 23    
vert ein unbescheiden lîp,
Verse: 24    
dem minne nie gebôt dehein wîp:

Verse: 25    
er treget der unvuoge kranz
Verse: 26    
unde heizet Meljacanz.

Verse: 27    
ez wære wîp oder maget,
Verse: 28    
swaz er minne hât bejaget,

Verse: 29    
die nam er gar in nœten:
Verse: 30    
man solde in drumme tœten.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.