TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 344
Previous part

Chapter: 344 
344


Verse: 1    er ist Poidiconjunzes sun
Verse: 2    
und wil ouch ritterschaft hie tuon:

Verse: 3    
der phliget der ellens rîche
Verse: 4    
dicke unverzagetlîche.

Verse: 5    
waz hilft sîn manlîcher site?
Verse: 6    
ein swînmuoter, liefe ir mite

Verse: 7    
ir verhelîn, diu werte ouch sie.
Verse: 8    
ich engehôrte man geprîsen nie,

Verse: 9    
was sîn ellen âne vuoge:
Verse: 10    
des volgent mir genuoge.

Verse: 11    
herre, noch hœrt ein wunder.
Verse: 12    
lât iu daz sagen besunder:

Verse: 13    
grôz her nâch iu vüeret
Verse: 14    
den sîn unvuoge rüeret,

Verse: 15    
der künec Meljanz von Lîz.
Verse: 16    
hôchvartlîchen zornes vlîz

Verse: 17    
hât er gevrumt âne nôt:
Verse: 18    
unrehtiu minne im daz gebôt."

Verse: 19    
der knappe in sîner zuht verjach:
Verse: 20    
"herre, ich sagez iu, wande ichz sach.

Verse: 21    
des künec Meljanzes vater,
Verse: 22    
in tôdes leger vür sich bater

Verse: 23    
die vürsten sînes landes.
Verse: 24    
unerlœset phandes

Verse: 25    
stuont sîn ellenthaftez leben:
Verse: 26    
daz muoste sich dem tôde ergeben.

Verse: 27    
in der selben riuwe
Verse: 28    
bevalh er ûf ir triuwe

Verse: 29    
Meljanzen den klâren
Verse: 30    
allen den die wâren.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.