TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 348
Chapter: 348
348
Verse: 1
man
kunde
dâ
niht
gâhen
Verse: 2
sô
daz
Lippaôt
wolde
vâhen
Verse: 3
sînen
herren
,
wande
er
was
sîn
wirt
,
Verse: 4
als
noch
getriuwer
man
verbirt
.
Verse: 5
der
künec
âne
urloup
dannen
schiet
,
Verse: 6
als
im
sîn
kranker
sin
geriet
.
Verse: 7
sîne
knappen
,
vürsten
kindelîn
,
Verse: 8
al
weinde
tâten
klagen
schîn
,
Verse: 9
die
mit
dem
künege
dâ
wâren
gewesen
.
Verse: 10
vor
den
mac
Lippaôt
wol
genesen
,
Verse: 11
wande
er
si
mit
triuwe
hât
erzogen
,
Verse: 12
gein
werder
vuore
niht
betrogen
,
Verse: 13
ez
ensî
dan
mîn
herre
al
ein
,
Verse: 14
an
dem
doch
svvͤrsten
triuwe
erschein
.
Verse: 15
mîn
herre
ist
ein
Franzeis
,
Verse: 16
li
schahteliur
de
Bêâveis
,
Verse: 17
er
heizet
Lisavander
.
Verse: 18
die
eine
und
die
ander
Verse: 19
muosten
dem
vürsten
widersagen
,
Verse: 20
dô
si
schiltes
ammet
muosten
tragen
.
Verse: 21
bî
dem
künege
ritter
worden
sint
Verse: 22
vil
vürsten
hiute
und
ander
kint
.
Verse: 23
des
vordern
hers
phliget
ein
man
,
Verse: 24
der
wol
mit
scharphen
strîten
kan
,
Verse: 25
rois
Poidiconjunz
von
Gors
.
Verse: 26
der
vüert
manec
wol
gewâpent
ors
.
Verse: 27
Meljanz
ist
sîns
bruoder
sun
.
Verse: 28
si
kunnen
beide
hôchvart
tuon
,
Verse: 29
der
junge
und
ouch
der
alde
.
Verse: 30
daz
es
unvuoge
walde
!
This text is part of the
TITUS
edition of
Wolfram von Eschenbach, Parzival
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.