TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 350
Previous part

Chapter: 350 
350


Verse: 1    er dâhte: "sol ich strîten sehen
Verse: 2    
und sol des niht von mir geschehen,

Verse: 3    
sôst al mîn prîs verloschen gar.
Verse: 4    
kum aber ich durch strîten dar

Verse: 5    
und wirde ich geletzet,
Verse: 6    
mit wârheit ist ensetzet

Verse: 7    
al mîn werltlîcher prîs.
Verse: 8    
ich entuon es niht deheinen wîs:

Verse: 9    
ich sol ê leisten mînen kamph."
Verse: 10    
sîn nôt sich in ein ander klamph:

Verse: 11    
gein sîner kamphes verte
Verse: 12    
was ze belîben alze herte.

Verse: 13    
er enmohte ot niht vür gevarn.
Verse: 14    
er sprach: "nû müeze got bewarn

Verse: 15    
die kraft an mîner manheit."
Verse: 16    
Gâwân gein Bêârosche reit.

Verse: 17    
burc und stat vor im lac,
Verse: 18    
daz niemen bezzers hûses phlac.

Verse: 19    
ouch gleste gein im schône
Verse: 20    
aller ander bürge ein krône

Verse: 21    
mit türnen wol gezieret.
Verse: 22    
was geloschieret

Verse: 23    
dem her dar vür ûf den plân.
Verse: 24    
marcte mîn her Gâwân

Verse: 25    
manegen rinc wol gehêret.
Verse: 26    
was hôchvart gemêret:

Verse: 27    
wunderlîcher baniere
Verse: 28    
kôs er manege schiere

Verse: 29    
und maneger slahte vremden bovel.
Verse: 30    
der zwîvel was sîns herzen hovel,




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.