TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 365
Previous part

Chapter: 365 
365


Verse: 1    swem wâriu liebe ie erholte
Verse: 2    
daz er herzeminne dolte,

Verse: 3    
herzen minne ist des erkant,
Verse: 4    
daz herze ist rehter minne ein phant,

Verse: 5    
alsô versetzet und verselt,
Verse: 6    
dehein munt ez nimmer gar volzelt.

Verse: 7    
waz minne wunders vüegen kan.
Verse: 8    
ez wîp oder man,

Verse: 9    
die krenket herzen minne
Verse: 10    
vil dicke an hôhem sinne.

Verse: 11    
Obîe unde Meljanz,
Verse: 12    
ir zweier minne was ganz

Verse: 13    
und stuont mit solhen triuwen,
Verse: 14    
sîn zorn iuch solde riuwen.

Verse: 15    
daz er mit zorne von ir reit,
Verse: 16    
des gap ir trûren solhez leit,

Verse: 17    
daz ir kiusche wart gein zorne balt.
Verse: 18    
unschuldec Gâwân des engalt

Verse: 19    
und ander diez mit ir liten.
Verse: 20    
si kom dicke ûz vrouwenlîchen siten:

Verse: 21    
sus vlaht ir kiusche sich in zorn.
Verse: 22    
ez was ir beider ougen dorn,

Verse: 23    
swâ si den werden man gesach:
Verse: 24    
ir herze Meljanze jach,

Verse: 25    
er müeste vor ûz der hœste sîn.
Verse: 26    
si dâhte: "ob er mich lêret pîn,

Verse: 27    
den sol ich gerne durch in hân.
Verse: 28    
den jungen werden süezen man

Verse: 29    
vor al der werlde ich minne:
Verse: 30    
dar jagent mich herzen sinne."




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.