TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 742
Chapter: 742
742
Verse: 1
der
heiden
truoc
et
starkiu
lit
.
Verse: 2
swenne
er
schrîte
Tabronit
,
Verse: 3
dâ
diu
künegîn
Sekundille
was
,
Verse: 4
vor
der
muntâne
ze
Kaukasas
,
Verse: 5
sô
gewan
er
niuwen
hôhen
muot
Verse: 6
gein
dem
,
der
ie
was
behuot
Verse: 7
vor
solhem
strîtes
überlast
:
Verse: 8
er
was
schumfentiure
ein
gast
,
Verse: 9
daz
er
si
nie
gedolte
,
Verse: 10
doch
si
maneger
zim
erholte
.
Verse: 11
mit
kunst
si
die
arme
erswungen
.
Verse: 12
viurs
blicke
ûz
helmen
sprungen
,
Verse: 13
von
ir
swerten
gienc
der
sûre
wint
.
Verse: 14
got
ner
dâ
Gahmuretes
kint
.
Verse: 15
der
wunsch
wirt
in
beiden
,
Verse: 16
dem
getouften
und
dem
heiden
:
Verse: 17
die
nande
ich
ê
vür
einen
.
Verse: 18
sus
begunden
siz
ouch
meinen
,
Verse: 19
wæren
si
ein
ander
baz
bekant
:
Verse: 20
si
ensazten
niht
sô
hôhiu
phant
.
Verse: 21
ir
strît
galt
niht
mêre
Verse: 22
wan
vreude
,
sælde
und
êre
.
Verse: 23
swer
dâ
den
prîs
gewinnet
,
Verse: 24
ob
der
triuwe
minnet
,
Verse: 25
werltlîche
vreude
er
hât
verlorn
Verse: 26
und
immer
herzen
riuwe
erkorn
.
Verse: 27
wes
sûmestû
dich
,
Parzivâl
,
Verse: 28
daz
dû
an
die
kiuschen
lieht
gemâl
Verse: 29
niht
denkes
,
ich
meine
dîn
wîp
?
Verse: 30
wiltû
behalden
hie
den
lîp
?
This text is part of the
TITUS
edition of
Wolfram von Eschenbach, Parzival
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.