TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 741
Previous part

Chapter: 741 
741


Verse: 1    der heiden tet dem getouften .
Verse: 2    
des schilt was holz, hiez aspindê:

Verse: 3    
daz vûlet noch enbrinnet.
Verse: 4    
er was von ir geminnet,

Verse: 5    
diu in im gap, des sît gewis.
Verse: 6    
turkoise, krisoprassis,

Verse: 7    
smârâde, rubîne,
Verse: 8    
vil steine mit sunderschîne

Verse: 9    
wâren verwiert durch kostenlîchen prîs
Verse: 10    
alumme ûf diu buckelrîs.

Verse: 11    
ûf dem buckelhûse stuont
Verse: 12    
ein stein, des namen tuon ich iu kunt:

Verse: 13    
antrax dort genennet,
Verse: 14    
karfunkel hie bekennet.

Verse: 15    
durch der minne kondewier
Verse: 16    
ezidemôn das reine tier

Verse: 17    
hete im ze wâpene gegeben,
Verse: 18    
in der genâden er wolde leben,

Verse: 19    
diu künegîn Sekundille.
Verse: 20    
diz wâpen was ir wille.

Verse: 21    
streit der triuwen lûterheit,
Verse: 22    
grôz triuwe aldâ mit triuwen streit.

Verse: 23    
durch minne heten si gegeben
Verse: 24    
mit kamphe ûf urteil beide ir leben:

Verse: 25    
ieweders hant was sicherbote.
Verse: 26    
der getoufte wol getrûte gote,

Verse: 27    
sît er von Trevrezente schiet,
Verse: 28    
der im herzenlîche riet,

Verse: 29    
er solde helfe an den gern,
Verse: 30    
der in sorge vreude kunde wern.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.