TITUS
Wirnt von Grafenberg, Wigalois
Part No. 193
Verse group: (193)
Verse: 9235
Ouch
kâmen
ûz
der
heidenschaft
Verse: 9236
durch
vreude
und
durch
rîterschaft
Verse: 9237
herzogen
unde
grâven
vil
.
Verse: 9238
Korntîn
,
der
vreuden
zil
Verse: 9239
wart
daz
hûs
dâ
genant
,
Verse: 9240
wan
man
dâ
zallen
ziten
vant
Verse: 9241
vreude
nâch
des
herzen
gir
Verse: 9242
sus
sagt
diu
âventiure
mir
Verse: 9243
sit
daz
sîn
begunde
pflegen
Verse: 9244
Gwîgâlois
,
der
werde
degen
,
Verse: 9245
und
mîn
vrouwe
Lârîe
Verse: 9246
der
zweier
kurtôsîe
Verse: 9247
sich
zern
wunsche
hêt
geweten
;
Verse: 9248
si
wâren
ninder
ûz
getreten
;
Verse: 9249
ir
zuht
stuont
an
der
mâzen
zil
;
Verse: 9250
des
wurden
si
geprîset
vil
.
Verse: 9251
dô
si
zem
hove
wâren
komen
,
Verse: 9252
der
namen
ir
wol
habt
vernomen
,
Verse: 9253
und
der
ich
niht
genennen
kan
,
Verse: 9254
dô
mohte
man
schouwen
ûf
der
plân
Verse: 9255
vil
manic
hêrlîch
gezelt
;
Verse: 9256
dâ
was
rîcheite
gelt
Verse: 9257
wider
einander
gekêret
.
Verse: 9258
diu
velt
wârn
gehêret
Verse: 9259
mit
banieren
und
mit
schilten
.
Verse: 9260
die
edeln
riter
spilten
Verse: 9261
aller
hande
rîterspil
.
Verse: 9262
man
vant
dâ
kurzewîle
vil
,
Verse: 9263
al
,
des
mannes
muot
was
.
Verse: 9264
her
Gwîgâlois
von
Joraphas
Verse: 9265
mit
schalle
küniclîche
reit
Verse: 9266
und
manic
rîter
gemeit
,
Verse: 9267
wol
gekleit
unde
geriten
.
Verse: 9268
ob
rîterschaft
dâ
würde
vermiten
?
Verse: 9269
nein
,
deiswâr
!
si
tâtenz
dâ
Verse: 9270
verre
baz
dan
anderswâ
,
Verse: 9271
wan
dâ
reit
der
sælden
spil
,
Verse: 9272
der
schoene
ich
niht
gelîchen
wil
,
Verse: 9273
diu
süeze
magt
Lârîe
,
Verse: 9274
des
wunsches
âmîe
.
Verse: 9275
âvoy
,
wie
stolzlîch
si
reit
!
Verse: 9276
mit
rotêm
sâmit
gekleit
Verse: 9277
was
diu
maget
wol
getân
;
Verse: 9278
dâ
engegen
ir
munt
von
roete
bran
Verse: 9279
als
ein
vil
edel
rubîn
.
Verse: 9280
an
ir
schoene
was
wol
schîn
Verse: 9281
daz
ir
der
wunsch
gedâhte
:
Verse: 9282
got
si
zer
werlte
brâhte
Verse: 9283
dô
ze
vreuden
stuont
sîn
muot
.
Verse: 9284
ezn
gebluote
nie
schoener
bluot
Verse: 9285
dan
ir
antlütze
lieht
.
Verse: 9286
mîn
herze
kan
erdenken
nieht
Verse: 9287
noch
si
mîn
munt
geprîsen
sô
Verse: 9288
sine
wære
verre
schoener
dô
Verse: 9289
si
zem
hove
kom
geriten
;
Verse: 9290
zwô
liehte
varwe
an
ir
strîten
Verse: 9291
rôt
und
wîz
alsam
ein
snê
;
Verse: 9292
doch
behabte
diu
roete
ir
strîtes
mê
,
Verse: 9293
wand
ez
was
in
der
sumerzît
Verse: 9294
sô
diu
hitze
roete
gît
.
Verse: 9295
bi
ir
reit
der
werde
degen
,
Verse: 9296
des
pflac
der
wäre
gotes
segen
,
Verse: 9297
her
Gwîgâlois
,
der
triuwen
stam
.
Verse: 9298
von
sîner
manheit
was
sîn
nam
Verse: 9299
gebreitet
als
der
sunnen
schîn
.
Verse: 9300
sin
herze
truoc
vil
hôhen
pin
Verse: 9301
nâch
der
mägde
wol
getân
,
Verse: 9302
daz
er
si
muose
sehen
an
Verse: 9303
und
doch
ir
minne
niene
pflac
.
Verse: 9304
vil
gelich
ir
beider
minne
wac
;
Verse: 9305
diu
herzeliebe
under
in
zwein
Verse: 9306
alsô
gesamet
wart
enein
;
Verse: 9307
daz
sît
wol
an
ir
stete
schein
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Wirnt von Grafenberg, Wigalois
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 6.9.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.