TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 19
Previous part

Chapter: 1_10  
10. Faustinian


Line: 27    To Rome was eyn rike here, de het Faustinianus, sin husfruwe het Macidiana,
Line: 28    de hadde twe sone van teyn jaren. De eyne het Faustinus, de andere Faustus
Line: 29    vnde hadden eyn junck kynt, dat heyt Clemens. Desse here vnde syn husfruwe
Line: 30    weren heyden vnde geloueden an de wissalden. Dat geschach, dat des heren
Line: 31    broder warp syne oghen vppe de fruwen vnde sprak er dicke vnbilliken to. De
Line: 32    fruwe dachte, dat se eme eyne wile vt den ogen were, bit he orer vorgete. Do
Page: 19   Line: 1    sprak se to ereme heren: 'Here, god sprak my suluen to in mime slape in dusser
Line: 2    nacht, dat ik myne sone twe schole voren to Krekenlant to der schole. Do ik
Line: 3    des nicht, so mot ik steruen.'Dar let de here eyn schip to maken vnde let se
Line: 4    varen myt den kinderen. Do se vppe deme mere weren, do quam eyn storm
Line: 5    vnde se vordrunken altomale, de in deme schepe weren, sunder de fruwe
Line: 6    vnde ere kindere twe. De vloten vp eynem brede, bitte dat eyn visscher quam,
Line: 7    de nam se an sin schep vnde vorde se to lande vnde vorkofte se eyner fruwen.
Line: 8    De let se to schole ghan. Dar na worden se Sunte Peters jungeren vnde volgeden
Line: 9    eme. De moder quam ok to lande vleten vp den bulgen vnde lach oft se dot were.
Line: 10    Dar na quam se to sijk suluen. Do se ere leuen kindere nicht ne vant, do wende
Line: 11    se, dat se vordrunken weren vnde scriede vnde wenede vnde tobet ore hende
Line: 12    van yamere, dat se er al van blode hen lepen, vnde wolde sijk suluen gedrencket
Line: 13    hebben van leyde. Dar quam eyn vruwe vnde troste se vnde segede, se hadde
Line: 14    ock eren leuen man vp dem mere vorloren, vnde brachte se in er huß vnde helt
Line: 15    se in ere kost lange wile. Do vorgat se ores leydes vnde troste sijk suluen vnde
Line: 16    sprak also, dat er dat herte ser geschapen were, dat hedde er de wijsalde geschapen,
Line: 17    darumme so mostet ere yo ouer ghan. Dat was doch vnrecht: were
Line: 18    se vppe dat mer nicht gekomen, yd en were er nicht ouer ghan. Dar na begunden
Line: 19    ere de hende to dorren, de se tobeten hadde, vnde wart al laem, vnde ere
Line: 20    werdynne wart bedderede. Do moste se vmme ere brod ghan vnde moste van
Line: 21    biddene sijk suluen gheneren vnde ere werdynnen. Dar na do de vader nicht
Line: 22    van en vornam, do scholde he na varen vnde wart ock scipbroke vnde quam
Line: 23    al blot to lande. Do sprak he to sijk suluen, dat hedde eme wijsalde geschapen.
Line: 24    Dat was auer vnrecht: were he dar to huß bleuen, dat newere ome nicht ouer
Line: 25    ghan. Do moste he sijk generen myt syme arbeyde. Vnde syn jungeste sone
Line: 26    Clemens was allene dar to huß bleuen vnde genck to der schole vnde wart
Line: 27    wijs an den heydenschen boken. Darna quam Sunte Barnabas to Rome vnde
Line: 28    predekede den cristenen louen. Do bespottede ene Clemens darumme, dat he
Line: 29    sprak, dat Jhesus Christus god were, wente Clemens louede an de wijsalden.
Line: 30    Do predekede he eme also lange vore, dat he bekart wart vnde vor myt Sunte
Line: 31    Barnabase ouer mer to Sunte Petere vnde wart syn jungere. Syne broder twe
Line: 32    weren ock bij Sunte Petere vnde bekanden sijk nicht vnder eyn ander. To
Line: 33    eyner tijd vor Sunte Peter to eme lande, dat lach in deme mere, vnde gingk
Line: 34    vp dat lant, vnde Clemens bleff in deme schepe. Do vant Sunte Peter Clemens
Line: 35    moder dar ghan vnde bat de almissen vnde straffede se, wurumme dat se
Line: 36    nichte en arbeyde myt eren henden vnde lete ere bedelen wesen. Do sprak se
Line: 37    wedder: 'Leue here, myne hende sint my vordorret, darumme ne mach ik
Page: 20   Line: 1    nicht arbeyden.' Sunte Peter vragede, wur van dat dat were. Se sprak: 'Ik
Line: 2    tobet myne hende van groteme yamere, do ik myne leuen kindere vorlos vp
Line: 3    dem mere, vnde desse vnsalde hadde my de wijsalde geschapen, se moste my yo
Line: 4    ouer ghan.' Do se eme alle dingk geseget hadde, do sprak Sunte Peter: 'Hijr
Line: 5    ys eyn jungelingk komen van Rome, de het Clemens, de seget ock also, dat he
Line: 6    syne moder vnde syne brodere vorloren hebbe vp dem mere.' Do se dat horde,
Line: 7    do wolde se eme to vote vallen vnde sprak: 'Dat is myn leue sone Clemens.'
Line: 8    Do ledde se Sunte Peter to deme schepe. Do se ene sach, do vel se vmme synen
Line: 9    hals vnde beghan ene to kussene van groter leue. Do stotte he se van sijk myt
Line: 10    torne. Do sprak Sunte Peter: 'Clemens, dijt is dyn moder, du ne schalt se nicht
Line: 11    stoten.' Do he dat horde, do venk he se vmme den hals vnde wenede van leue
Line: 12    vnde alle, de dar weren. Do makede Sunte Peter ere hende wedder sunt. Do
Line: 13    voren se wedder to huß, vnde Clemens moder vor mede. Do quemen de
Line: 14    anderen twe kindere vnde vrageden, we de fruwe were. Do sprak Clemens:
Line: 15    'Dijt ys myn moder, de ik vorloren hadde. De vor vt van Rome myt twen
Line: 16    kinderen, de ene hette Faustinus, de andere Faustus, vnde nequam nicht wedder.
Line: 17    Ik meynde, dat se lange vordrunken were, nu helt se god my weddergeuen.'
Line: 18    Do jenne dat horden, do nekunden se van wundere vnde van vrauden kumme
Line: 19    spreken. To lesten spreken se: 'O barmhertige god, wat ys dijt, dat wij hijr
Line: 20    horen? Wer ys dijt eyn drom edder ys yd in der warheit alsus?' Do sprak
Line: 21    Sunte Peter vnde alle, de dar weren: 'Dat en ys neyn drom, wij en sin dan
Line: 22    vnsynnich, dat ys in der warheit also.' Do spreken jenne: 'Wij sint ock Faustinus
Line: 23    vnde Faustus, vnde dijt ys vnse leue moder.' Dar vellen se der moder vmme
Line: 24    den hals vnde weyneden alle, de dar weren. Do wart de moder gantz gelouich
Line: 25    vnde let van der wijsalde na dem male, dat er god de kindere wedder gegeuen
Line: 26    hadde, do se mende, dat se er de wijsalde genomen hadde. Kynt leue, also
Line: 27    neschaltu nicht gelouen an de wisalde, dat se dij yo ycht geuen mogen. Kumpt
Line: 28    dij wat to, du ne schalt nicht spreken, dat yd dij geschapen were, er du geboren
Line: 29    wordest. Wultu stelen vnde werstu gehangen, du ne darfst nicht spreken, dat
Line: 30    yd dij god geschapen hebbe. Kynt leue, ys dij welk vnart angeboren van
Line: 31    nature, van dynem vader edder van dyner moder edder van den sternen edder
Line: 32    van anderen saken, dat en ys dij also nicht angeschapen, dat yd yo gescheyn
Line: 33    mot van nod. Du mochtest dijk suluen wol dwingen, oft du wult. Du schalt
Line: 34    der bosen vnart wedderstan myt gewelde. -- Dar na scholde Sunte Peter gan
Line: 35    myt den dren broderen buten de stad, dar spreken se ere tide. Do quam ere
Line: 36    vader dar gegan. Se en kanden syner nicht, vnde de vader sprak to en: 'O gij
Line: 37    doren, dat gij hijr beden vnde menen des, dat juwe bet juw wat vort drege.
Page: 21   Line: 1    Eyn mynsche bede edder he nebede nicht: wat em sin wisalde gescapen heft, dat
Line: 2    mot eme ouer ghan, darumme nedrecht juw juwe beth nicht vort.' Do se dat
Line: 3    horden, do begunden se myt eme to disputeren vnde spreken also, dat syn geloue
Line: 4    vnrecht were, wente dat were al droch, dat he gelouede an de wisalde. He
Line: 5    scholde louen an god vnde an synen engeboren sone Jhesum Christum vnde
Line: 6    an den hilgen geist, vnde also dicke alse se en ansegen vnde to spreken, so brande en
Line: 7    er herte inwendich, vnde en duchte yo, dat he ere vader were, doch en dorsten
Line: 8    se eme des nicht tigen. To lest began he to sprekene van der wijsalde vnde
Line: 9    segede aldus:'Gij spreken also,dat de wisalde nicht en sij. Ik wet dat wol,
Line: 10    allet, dat se my gescapen hadde, dat ys my ouer ghan. My was dat gescapen,
Line: 11    dat myn leue husfruwe Macidiana vnde myne leuen kindere Faustinus vnde
Line: 12    Faustus vordrinken scholden, dat geschach.' Do de kindere dat horden, do
Line: 13    wolden se eme vmme den hals vallen van leue. Do sprak Sunte Peter: 'Wachtet
Line: 14    noch eyne wile,' vnde sprak to jenneme manne: 'Wultu louen an Jhesum
Line: 15    Christum, dat he alleyne eyn ewich god ys vnde dat de wijsalde nicht en ys,
Line: 16    ik wil dij an desseme dage dyne husfruwen wisen vnde dyne dre sone.' Do
Line: 17    sprak he: 'Dat ys beide allike mogelijk: Dat ys vnmogelijk, dat du dat don
Line: 18    machst, dat du sprekest, also ys dat ock vnmogelijk, dat en mote eynem mynschen
Line: 19    yo so ghan, alse yd eme gescapen ys. Doch spreke ik: Vormach dyn
Line: 20    god dat, dat du gesproken heuest, ik wil an en gelouen.' Do sprak Sunte Peter:
Line: 21    'Su, dat synt de kindere alle dre.'Do lepen to de kindere vnde vellen eme vmme
Line: 22    den hals van groter leue vnde kusseden ene vor synen munt. Do de moder dat
Line: 23    vornam, de quam lopen vnde rep: 'War ys myn herte leue man, den yk so
Line: 24    lange vorloren hebbe?'' Do vel se eme vmme den hals. Dar wart eyn grot
Line: 25    vraude ouer all. Darna vortegen se der wijsalden vnde loueden an vnsen heren
Line: 26    Jhesum Christum. -- Kynt leue, dijt schal dij eyn lere wesen, vnde do yo
Line: 27    wat gudes. Deistu bose dingk vnde geyt dij darumme wat ouer, du ne daruest
Line: 28    nicht spreken, dat yd dij gescapen sij. God en schop dij nu nicht boses.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.