TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 22
Previous part

Chapter: 1_13  
13. Ein vom Teufel entführter Reicher


Line: 21    Dat was eyn rike man, de en hadde vppe god neyne achte. De satte alle syne synne
Line: 22    dar na, dat he vele gudes sammede vnde synes lyues wol plegede. Dat geschach
Line: 23    eynes auendes, do hadde he eyne grote blitscap. Do quemen vor synen hof
Line: 24    ryden dre man vppe swarten perden vnde vorden eyn leddich pert bij sijk
Line: 25    vnde kloppeden vor der porten. Dar quam eyn knape vnde vragede, wat se
Line: 26    wolden. Se spreken, se wolden synen heren spreken. Do de here dat horde, do
Line: 27    stunt he vp van der taflen vnde sprak to synen gesten: 'Etet vnde drinket vnde
Line: 28    sije blide vnde vro.' Do he vor de porten quam, dar grepen se ene vnde worpen
Line: 29    ene vp dat leddige pert vnde vorden en van dannen, dat nymant en wiste,
Line: 30    wor he bleff. De blitscap vorgingk. He hadde eynen sone, de wolde weten,
Line: 31    wor de vader gekomen were, vnde red vele landes vmme vnde vreschede
Line: 32    nicht van eme. To lest wart he wyset to eynem wisen mester, de scholde ene
Line: 33    berichten. Do he to deme meystere quam vnde eme de sake segede, do sprak de
Page: 23   Line: 1    mester: 'Wultu, ik wil dij voren laten to dynem vadere. Sathanas schal dij dar
Line: 2    voren vnde schal dij gesunt wedder bringen.' He sprak, he wolde dat wagen.
Line: 3    Dar beswor de meyster Sathanase vnde Sathanas nam ene vnde vorde ene hen
Line: 4    vnde brachte ene an eyn schone palas. Dar sat syn vader vp eyneme schonen
Line: 5    stole vnde hadde vmme eynen schonen mantel. Do trat he to eme vnde sprak:
Line: 6    'Leue vader, wat do gij hijr?' He sprak: 'Hijr schal ik bernen ewichliken
Line: 7    vnde yummer mer.' Do sprak de sone: 'Worumme, leue vader?' 'Darumme,'
Line: 8    sprak he, 'dat ik mynen scheppere also nicht en erede, alse ik van rechte scholde,
Line: 9    vnde ik dat gud leuer hadde wan god.' Do sprak de sone: 'Wo moge gij hijr
Line: 10    bernen, yo en se ik hijr neyn vur?' Do sprak de vader: 'Ik byn to male eyn
Line: 11    vur.' Do borede he den mantel vp, do was he to male gestalt alse eyn glogendich
Line: 12    ouen. Do sprak de sone: 'Wat ys dat vorspan, dat gij vor der borst hebbet?'
Line: 13    'Dat ys,' sprak he, 'eyn slange, de gnaget meck vnde pyniget my sere.' De
Line: 14    sone sprak: 'Vader, mach men juw myt yenigen dingen helpen?' 'Nen,' sprak
Line: 15    he, 'myner en wert nummer mer neyn rad. De wile, dat god in deme hemmelrike
Line: 16    ys, so mot ik aldus bernen.' Do sprak de sone: 'Vader, geuet my juwe
Line: 17    vorspan to eyme tekene, dat myne frunt des gelouen, dat ik hir gewesen hebbe
Line: 18    vnde hebbe juw geseen.' Do nam de vader dat vorspan vnde warpet eme to.
Line: 19    Do he dat angrep, do vorbrande eme al syn hant, vnde he reip: 'O we, wo het
Line: 20    ys de helle!' Do vorde ene Sathanas wedder to synem mestere. Dar gaff he
Line: 21    alle dat gud dor god vnde beterde syn leuent vnde wan god leuer dan al dat
Line: 22    gud, dat de werlt heft.

Line: 23    Kynt leue, dijt schal dij eyn lere wesen vnde nekus nicht dyn gud vor eynen
Line: 24    affgod myt vnbeschedener leue. Noch wil ik dij eyn ander bilde seggen:



Next part


This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.