TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 35
Chapter: 2_1
1. Ein Ritter, der gerne schwur
Line: 10
Dat
was
eyn
rydder
,
de
hadde
synen
munt
dar
to
gewenet
,
dat
he
gerne
plach
Line: 11
to
swerne
vnde
swor
yo
biden
ogen
godes
.
Dat
gescha
,
dat
he
sat
vnde
spelde
Line: 12
vppe
deme
worptafele
vnde
swor
,
alse
he
vore
wone
was
,
bij
den
ogen
godes
.
Line: 13
Seit
,
wat
geschach
dar
:
Dar
vellen
eme
syne
ogen
beide
vt
syme
houede
vnde
Line: 14
vellen
vor
eme
vp
dat
bret
vnde
blef
blint
alle
syne
leuedage
. --
Kynt
leue
,
lat
dij
dijt
Line: 15
eyn
lere
wesen
,
vnde
en
wene
dynen
munt
nicht
to
vnnutten
eyden
.
Line: 16
Kynt
leue
,
du
en
schalt
nicht
vnrechte
sweren
vp
de
hilgen
,
wente
yd
ys
sere
Line: 17
varlik
der
sele
.
Wenne
du
twe
vingere
legest
vp
de
hilgen
,
so
geuestu
beide
Line: 18
lijff
vnde
sele
deme
sichtigen
duuele
.
Dat
du
dre
vingere
letest
nedder
hangen
Line: 19
in
der
hant
,
dat
meynet
also
vele
,
dat
du
werst
gesundert
vt
der
hilgen
dreualdicheit
,
Line: 20
dat
ys
van
dem
vader
vnde
van
deme
sone
vnde
van
deme
hilgen
Line: 21
geiste
.
Kynt
leue
,
hijr
van
wil
ik
dij
eyn
bilde
seggen
:
This text is part of the
TITUS
edition of
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.