TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 125
Previous part

Chapter: 4_3  
3. König Karl und seine Söhne


Line: 30    Konningk Karel hadde dre sone. Twe weren eme horsam vnde deneden eme
Line: 31    myt flite, de dridde was wat wedderstreuich. To eyner tijd hadde de konningk
Line: 32    eynen appel in syner hant vnde sprak to yeme wedderwerdigen sone: 'Do vp
Line: 33    den munt vnde vntfa den appel.' Dat vorsmade yeme vnde ne woldes nicht
Line: 34    don. Do sprak he to den anderen twen: 'Do vp den munt.' Se weren horsam
Line: 35    vnde deden also. Do gaff de koningk deme eynen sin konningrike, deme
Line: 36    anderen eyn hertichdom. Do yenne dat sach, do sprak he: 'Vader, gijff my
Page: 129   Line: 1    ock wat; ik wil gerne den munt vp don vnde vntfan den appel.' 'Neyn,' sprak
Line: 2    de konningk, 'dat ys nu to spade. Dij newert da appels nicht, dij ne wert ock
Line: 3    dynes erues nicht.' Also vorlos he synes vader erue darumme, dat he synem
Line: 4    vader wedder willich was.

Line: 5    Kynt leue, du ne schalt dyne elderen myt neynen dingen vorsman noch
Line: 6    bespotten noch belachen. We dat deyt, de ys vorvloket vor gode; de ys van
Line: 7    Kammes slechte, de synen vader Noe belachede. Dar van wil ik dij eyn kleyne
Line: 8    seggen:



Next part


This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.